Ο ΚΑΤΟΧΙΚΟΣ ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, ακολουθώντας τις οδηγίες της Άγκυρας, διασυνδέει τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό με την υλοποίηση της αξίωσή της κατοχικής δύναμης να σταματήσουν οι διώξεις σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών.
Η ΑΞΙΩΣΗ της τουρκικής πλευράς προφανώς και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το θέμα με το σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα αφορά την εφαρμογή της νομοθεσίας και την καταπολέμηση της παρανομίας. Κάποιες υποθέσεις, ως γνωστό, βρίσκονται ήδη ενώπιον της Δικαιοσύνης.
ΑΠΟ τη στιγμή κατά την οποία υποθέσεις εκδικάζονται, η εκτελεστική εξουσία προφανώς και δεν μπορεί να αναστέλλει ποινικές διώξεις. Την ίδια ώρα, τόσο ο Ερσίν Τατάρ όσο και όσοι άλλοι έχουν την ίδια θέση με την κατοχική πλευρά, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως αυτό δεν μπορεί να γίνει. Αυτό είναι ξεκάθαρο και εν πολλοίς αδιαπραγμάτευτο.
ΤΟ μείζον, που πρέπει να αναδειχθεί, είναι πως καμία παρανομία δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί. Ενόψει τούτου θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τα ψηφίσματα 541 (1983) και 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία ως γνωστό καλούν όλα τα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία, ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος στην Κύπρο εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, η παράνομη αποσχιστική οντότητα στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει δικαιοδοσία να πραγματοποιεί έγκυρες μεταβιβάσεις ακίνητης ιδιοκτησίας ( ανακοίνωση υπουργείου Εξωτερικών Κυπριακής Δημοκρατίας).
ΕΙΝΑΙ δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας να ασκούν διώξεις κατά των σφετεριστών. Το κυπριακό ΥΠΕΞ υπενθυμίζει ότι το Δικαστήριο της ΕΕ στην υπόθεση Αποστολίδης ν. Ντέιβιντ και Λίντα Όραμς διακήρυξε την υποχρέωση των εθνικών δικαστηρίων όλων των κρατών μελών της ΕΕ να επιβάλλουν και να εκτελούν τις εν λόγω δικαστικές αποφάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί με πολιτική απόφαση. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την περίπτωση της Κύπρου, μιας ημικατεχόμενης χώρας, αλλά ευρύτερα. Στις δημοκρατίες υπάρχει διάκριση εξουσιών. Αλλά αυτό δύσκολα μπορεί να το αποδεχθεί μια κατοχική δύναμη, που έχει διαχρονικά επεκτατικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς. Μια κατοχική δύναμη δεν έχει ποτέ σχέση με τη δημοκρατία. Δεν λειτουργεί με όρους δημοκρατίας.
ΟΙ σφετεριστές θα διώκονται και θα οδηγούνται ενώπιον των δικαστηρίων. Αυτό δεν αλλάζει.
