Ένα ρεπορτάζ χθες στον Φιλελεύθερο έλεγε ότι στην Πάφο αναπτύσσεται μια ιδιαίτερη δυναμική αφού το πρώτο τρίμηνο του 2025 καταγράφονται οι περισσότερες πωλήσεις πολυτελών κατοικιών.

Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 3.558 πωλήσεις ακινήτων, με συνολική αξία των συναλλαγών να φτάνει περίπου τα 976 εκατομμύρια ευρώ. Όπως έγραφε στο ρεπορτάζ ο Χαράλαμπος Ζάκος, η Πάφος ηγείται στις πωλήσεις πολυτελών κατοικιών με 99 επαύλεις.

Ρωτήσαμε πόσα από αυτά τα εκατομμύρια προέρχονται από ξένους. Ωστόσο και χωρίς στοιχεία, που δεν τα βρήκαμε ακόμα πουθενά (ούτε επίσημα μας τα δίνουν -περίεργο!), είναι εύκολο να αντιληφθεί ο καθένας ότι δεν άνοιξε ξαφνικά η τύχη των Κυπρίων και τρέχουν στην Πάφο και στη Λεμεσό να αγοράζουν επαύλεις πολυτελείας. Ούτε φυσικά άλλαξε ο προσανατολισμός της πολιτικής «προσέλκυσης ξένων επενδύσεων», που κορυφώθηκε με τα χρυσά διαβατήρια αλλά συνεχίζεται με μαζικές εμφανίσεις στην Κύπρο, και με διάφορες συγκυρίες, πότε Ρώσων, πότε Ουκρανών, πότε Κινέζων και πότε Ισραηλινών.

Πάντως, δεν πρέπει να εννοούσε αυτό ο Φαίδωνος της Πάφου, την περασμένη Κυριακή, όταν κάνοντας μια προεδρική τοποθέτηση έγραφε ότι θέλουμε οικονομία «με αληθινή, βιώσιμη ανάπτυξη που να μοιράζει τα οφέλη της σε όλους» και «όχι μια οικονομία – καζίνο». Τα έλεγε, θέλοντας να δώσει εξηγήσεις γιατί έκανε τελευταία απανωτές επιθέσεις κατά των εταιρειών forex, που τες συνέδεσε ομαδικά και κινδυνολογικά (όπως κάνει πάντα) με το ξέπλυμα χρήματος και οι οποίες τώρα «αναζητούν επιρροή σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης», όπως έλεγε, ανήσυχος τάχα.

Δεν εννοούσε αυτό, διότι στην πραγματικότητα έκανε επίθεση σε έναν συγκεκριμένο επιχειρηματία, που ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του με εταιρεία forex και σήμερα αποφάσισε να επενδύσει στον Φιλελεύθερο. Κι αυτός δεν είναι ούτε Κινέζος, ούτε Ρώσος, ούτε Ισραηλινός. Ούτε είναι κανένα μυστήριο όνομα, που δεν λέει τίποτα σε κανέναν -από αυτά που ακούμε συχνά τα τελευταία χρόνια: ο τάδε ολιγάρχης αγόρασε το τάδε ξενοδοχείο ή την τάδε ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι γνήσιος Κύπριος, Κώστας Κλεάνθους λέγεται, γνωστός σε πολλούς, και ελεγμένος από πολλούς.

Μόλις ανακοινώθηκε, λοιπόν, ότι θα επενδύσει στον Φιλελεύθερο, ο Φαίδωνας ξεκίνησε να μιλά γενικά για τις εταιρείες forex, το ξέπλυμα, τα ναρκωτικά της Λατινικής Αμερικής, τους κινδύνους για τη δημοκρατία μας, όλα κουλουβάχατα με υποκρισία και ασυγχώρητη επιπολαιότητα και στο τέλος μια δόση σοβαροφάνειας: Ότι πρέπει «να χτίσουμε μια πατρίδα με θεσμική αυτονομία, πολιτική ανεξαρτησία και οικονομική διαφάνεια»…

Αυτά με το χτίσιμο της πατρίδας, δεν ξύπνησαν τις ανησυχίες ούτε του Φαίδωνα, ούτε άλλου όταν έβλεπαν έναν Ρώσο γεννημένο στην Ουγγαρία και με βρετανική υπηκοότητα να αγοράζει την ποδοσφαιρική ομάδα της Πάφου. Έναν Λευκορώσο, που όταν ρώτησα τους αθλητικογράφους μας ποιος είναι μου είπαν «δεν ξέρει κανένας, είναι κάποιος Νικ», να αγοράζει τον Άρη. Και τώρα κάτι ουρανοκατέβατους Βραζιλιάνους να αγοράζουν τον ΑΠΟΕΛ. Επενδυτές! Αλλά όταν μιλάμε για «πολιτική ανεξαρτησία» ξέρουμε όλοι πόση επιρροή έχουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες, πολύ μεγαλύτερη από την επιρροή των φτωχοποιημένων ΜΜΕ.

Ούτε ανησυχούν όταν η Πάφος ηγείται στις πωλήσεις πολυτελών κατοικιών σε ξένους επενδυτές είτε των διαβατηρίων, είτε της συγκυρίας των πολεμικών συγκρούσεων. Ούτε όταν ξένοι επενδυτές, από την Αμερική μέχρι την Κίνα, ελέγχουν τις δήθεν κυπριακές τράπεζες, τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων, τα αεροδρόμια, τις μαρίνες και τα λιμάνια (που είναι και πύλες εισόδου στη Δημοκρατία), το μοναδικό καζίνο, τα πολυτελή ξενοδοχεία ή κάμποσους πύργους στις παραλίες. Ούτε όταν ξένοι επενδυτές χρηματοδοτούν απευθείας και θρασύτατα τα πολιτικά κόμματα. Αυτό προπάντων;

Ανησύχησαν για την θεσμική αυτονομία, την πολιτική ανεξαρτησία και την οικονομική διαφάνεια της πατρίδας (άκου, άκου!) μόνο όταν ένας επιτυχημένος Κύπριος επιχειρηματίας αποφάσισε να επενδύσει στον Φιλελεύθερο στο πλαίσιο απόφασής του, όπως δήλωσε δημοσίως ο ίδιος, να κατευθύνει την επενδυτική του δραστηριότητα προς την Κύπρο και να στηρίξει επιχειρήσεις «με ιστορική και στρατηγική σημασία για τον τόπο».

Πού βρίσκεται η λογική να πολεμάς με πάθος και με υπονοούμενα ποινικά κολάσιμα, έναν Κύπριο επιχειρηματία, που εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως ενδιαφέρεται για τον τόπο του, την ώρα που στρώνεις κόκκινα χαλιά και πουλάς τα πάντα (κυριολεκτικά τα πάντα!) σε επενδυτές από όλη την υφήλιο, που είτε επενδύουν στην Κύπρο, είτε στο Λουξεμβούργο το ίδιο τους κάνει, αρκεί να αποφασίσουν πού τους συμφέρει περισσότερο;