ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ μερικές ημέρες πριν από την πραγματοποίηση της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό (16-17 Ιουλίου στη Νέα Υόρκη). Ενόψει τούτου, η Προσωπική Απεσταλμένη του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ, βρίσκεται στην Κύπρο σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί πρόοδος πριν την Πενταμερή. Ή να προετοιμαστεί το έδαφος για να υπάρξουν συμφωνίες στη διάρκεια της Συνόδου.
ΔΥΣΚΟΛΟ το εγχείρημα της, αλλά αξίζει να προσπαθεί κανείς. Φτάνει να τίθενται τα δεδομένα σε μια σωστή διάσταση. Να αγγίζουν τις πραγματικότητες, όχι εκείνες που θέλει να επιβάλλει η κατοχική πλευρά. Αλλά εκείνες, οι οποίες στηρίζονται στους διεθνείς κανόνες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή θα πρέπει να είναι, άλλωστε, και η αποστολή των Ηνωμένων Εθνών.
ΤΗΝ ίδια ώρα, δεν πρέπει να υποβαθμιστούν κάποιες κινήσεις και ενέργειες από πλευράς του Διεθνούς Οργανισμού, που στέλνουν λανθασμένα μηνύματα. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στις εκθέσεις του για τις Καλές Υπηρεσίες και την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, που συντάσσουν συνεργάτες του σε Λευκωσία και Νέα Υόρκη προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να γίνονται μονομερείς ενέργειες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εντάσεις και να θέσουν σε κίνδυνο τις προοπτικές επανέναρξης των συνομιλιών.
ΚΑΙ η αναφορά αυτή αφορά την ελληνοκυπριακή πλευρά, την Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή προωθεί πολιτικές αντιμετώπισης των παραβιάσεων της συνεχιζόμενης παρανομίας. Η έκθεση, η οποία καλύπτει την περίοδο 12 Δεκεμβρίου 2024 – 11 Ιουνίου, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι οι πολιτικές εντάσεις έχουν αυξηθεί «εξαιτίας συλλήψεων ατόμων που κατηγορούνται για πώληση ή εμπορία ελληνοκυπριακών περιουσιών στον βορρά χωρίς την άδεια των εκτοπισμένων ιδιοκτητών». Οι αναφορές αυτές, που εν πολλοίς υιοθετούν το τουρκικό αφήγημα για τις διώξεις σφετεριστών, δεν συνάδουν με την γενική θεώρηση του Διεθνούς Οργανισμού επί του θέματος. Δεν συνάδουν με τις πολιτικές υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο ΑΝΤΟΝΙΟ Γκουτέρες, ωστόσο, εκφράζει ανησυχία και για δυο άλλα γεγονότα. Το πρώτο αφορά την άρνηση της κατοχικής πλευράς να μην εφαρμόζει τη συμφωνία της Πύλας. Κάνει, γενικά, αναφορά σε ανησυχία για το γεγονός ότι διαπιστώνεται στασιμότητα στην εφαρμογή της συμφωνίας. Το δεύτερο αφορά την Αμμόχωστο, για την οποία σημειώνει ότι παρά τις εκκλήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για αναστροφή ενεργειών στην περιοχή, «δεν ελήφθησαν μέτρα». Αντίθετα, καταγράφηκε εγκατάσταση 18 νέων καμερών ασφαλείας στην περίκλειστη περιοχή, αυξάνοντας το σύνολο σε 53 από το 2020.
ΓΕΝΙΚΑ υιοθετείται η λογική των ίσων αποστάσεων, που πάντα λειτουργεί σε βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς και υπέρ της κατοχικής δύναμης. Κι αυτή η λογική δεν βοηθά ποσώς τις προσπάθειες στο Κυπριακό. Κι αυτό γιατί αποθρασύνει την κατοχική πλευρά.
