Το Διαδικτυακό περιοδικό Vaterlo, με υψηλή αισθητική και ενδιαφέρον, γράφει ψαγμένες ιστορίες, σαν και αυτή με την οποία ανοίγω την κυριακάτικη στηλη μου σήμερα. Το κείμενο, συνοδεύεται και με την φωτογραφία που βλέπετε:«Αυτά τα σώματα των «εβδομηνταφεύγα». που πάνω τους αρχίσανε τα ρούχα να κρεμάνε. και πιτσιλάει το δέρμα αγεωμέτρητα ο χρόνος. που γίνανε εχθροί τους τα καπάκια μαρμελάδας, σκαλιά, στραγάλια, κάποτε ακούγανε Πουλόπουλο με μάτια κλειστά. κόβανε αστέρια τσαμπιά. ακόμα και στις πόλεις με τα μάτια. ξεκίναγαν νύχτα για μαύρες φάμπρικες χαμογελώντας. κάναν γιορτές σε σπίτια χωρίς μπαλκόνια. κάποτε ήτανε ποτάμια. τρέχανε αφρίζοντας για τη ζωή. θάλασσα απειρόχρωμη χωρίς ραφές. κάποτε ήταν άνεμοι. τράνταζαν τα παραθυρόφυλλα. τυλίγανε ακατάπαυστα τον κόσμο. τώρα ξαποσταίνουν σε κρεβάτια μονά. περνάς τον διάδρομο. στέκεσαι ακούς τη μικρή τους ανάσα».Ναι, θέλω να δραπετεύσω σήμερα από την άγρια επικαιρότητα της εβδομάδες που με κυνηγάει από την Δευτέρα έως και σήμερα.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ με τις αγροτικές επιδοτήσεις από την ΕΕ, που έγιναν ο,τιδήποτε άλλο από εκείνα για τα οποία οι κουτόφραγκοι των Βρυξελλών έδωσαν για να βελτιώσουμε, δήθεν, την αγροτική μας παραγωγή. Αντ’ αυτού, εμείς μοιράσαμε τον παρά για τα πρόβατα των Κρητικών. Που δεν είχαν όμως αρκετά βοσκοτόπια για να βοσκήσουν. Και έτσι τους χάρισαν εκτάσεις στην στερεά Ελλάδα. Χωρίς όμως, να πάρουν εκεί τα πρόβατα!
«Αποτύχαμε», παραδέχτηκε ο Μητσοτάκης, σε μια σπάνια στιγμή πολιτικής αυτοκριτικής. Και έτσι, ανακοίνωσε ότι η Νέα Δημοκρατία κατέθεσε τηνπρόταση εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει διαχρονικές ευθύνες από τη σύστασή του ΟΠΕΚΕΠΕτο 1998.
Αυτό, φυσικά, δεν άρεσε στην αντιπολίτευση, κυρίως τα κόμματα που κυβέρνησαν από τότε έως σήμερα, εκτός της ΝΔ. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Που ψεύδιζαν κάτι επιχειρήματα του τύπου «δεν είναι σωστό να συμψηφίζονται υποθέσεις», αλλά μάλλον δεν είναι πειστικό.
Γιατί; Μα γιατί όλοι ξέρουμε ότι η μεγαλύτερη παθογένεια της Ελλάδος, είναι το παρελθόν που την στοιχειώνει νυν και αεί…
Ανάρτηση της Ημέρας, στο facebook από τον Στράτο Φαναρά, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΑΛΥΣΙΣ, που με 28 μόνο λέξεις, λέει τα πάντα!
«Η υπερέκθεση των πολιτών/τηλεθεατών σε εγκληματικές ιστορίες και εγκληματικές προσωπικότητες της “διπλανής πόρτας” εθίζει στη βία και την παραδοξότητα. Πάρτε το μάτι σας από την κλειδαρότρυπα της κτηνωδίας.»
Ποια κλειδαρότρυπα, Στράτο μου; Εδώ σε στάδιο της Βοστώνης με πάνω από 60.000 κόσμο, κάποιο μάτι φθονερό είδε στο πλήθος ένα παράνομο ζευγάρι, το οποίο πλέον δεν έχει πού να κρυφτεί. Το πλάνο έχει «παίξει» πάνω από εκατομμύρια φορές, και το διασκεδάζουν με λούπα και τα υποτιθέμενα μεγάλα μέσα ενημέρωσης του κόσμου.
Οι ελλιπείς άνθρωποι, ανέκαθεν έκαναν ότι εκπλήττονται με τέτοια σκάνδαλα. Άσχετα αν στη δική τους κρεβατοκάμαρα μπορεί να έχουν παρελάσει ταξιαρχίες…
Αλλά, η ανάρτηση, στο Χ, που συζητήθηκε περισσότερο από όλες αυτήν την εβδομάδα, ήταν αυτή του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου επί κυβέρνησης Καραμανλή, Ευάγγελου Αντώναρου. Που όταν προσγειώθηκε στην Ελλάδας ο Στέφανος Κασσελάκης, ηταν ο πρώτος που έτρεξε και τον αγκάλιασε.
Θέλοντας, λοιπόν, να απαντήσει σε όσα του καταλογίζουν στα social media οι υποστηρικτές του Κασσελάκη, όσον αφορά στη διάλυση της συνεργασίας του με τον πρόεδρο του Κινήματος Δημοκρατίας, κατ’ αρχάς τους αποκαλεί περιπαικτικά «Ρουβίτσες», σε μία ευθεία αναφορά στις φανατικές θαυμάστριες του Σάκη Ρουβά. Και εν συνεχεία τους τρολάρει γράφοντας αυτό το απολαυστικό:
«Αν καθόμουν να απαντήσω σε όσα γράφουν οι εναπομείνασες Ρουβίτσες για μένα, ούτε την μαγική ομορφιά της Πάτμου θα απολάμβανα, ούτε να διαβάζω θα προλάβαινα ούτε τους φίλους μου να συναντώ.
Άλλωστε το τι πραγματικά ζήτησα από τον @skasselakis δεν το βρήκε κάνεις μέχρι τώρα. Ας το πάρει το ποτάμι. Ήθελα να με προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2030. Και απαιτούσα αυτό να γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και μάλιστα σε συμβολαιογράφο της δικής μου επιλογής.
Καταλαβαίνω ότι δεν του πολυ-άρεσε η ιδέα. Άλλωστε μπορεί να ξέρει κάτι που εγώ απλά υποπτεύομαι: Ότι μέχρι τότε μάλλον δεν θα έχει ρόλο στον πολιτικό σύστημα της χώρας. Οπότε δεν ήθελε να αναλάβει καμία δέσμευση. Ίσως επειδή είναι πολύ τυπικός σε όσα υπόσχεται. Έτσι μου λένε τουλάχιστον…Εγώ που να ξέρω;»
Μην μου πείτε ότι δεν το διασκεδάζουμε στην Ελλάδα…
