Η έκρηξη στο Μαρί τον Ιούλιο του 2011, η οποία προκάλεσε το θάνατο 13 ανθρώπων, αποτέλεσε κομβικό σημείο. Για πρώτη φορά τόσες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, για μέρες μάλιστα, στέλνοντας ηχηρά μηνύματα στην τότε κυβέρνηση, η οποία ναι μεν παρέμεινε στην εξουσία, αλλά πλήρωσε το τίμημα και το κόμμα που την στήριζε δεν κατάφερε ποτέ να αποτινάξει την ευθύνη και να επουλώσει τις πληγές που άφησε η διαχείριση της τραγωδίας. Στήθηκαν μνημεία για τους νεκρούς και κάθε χρόνο γίνονται εκδηλώσεις. Οι οποίες, πέραν από την εκμετάλλευση, στόχο έχουν και την υπόμνηση του «ποτέ ξανά». Με άλλα λόγια, «καταλάβαμε τι πήγε λάθος και θα φροντίσουμε να μην επαναληφθεί». Και το «να μην επαναληφθεί» δεν σημαίνει να μην αφήσουμε ξανά κοντέινερ με εκρηκτικά στον ήλιο ρίχνοντας τους νερό με το λάστιχο. Σημαίνει να φροντίσουμε ώστε να μην γίνονται τραγωδίες από αμέλεια, από ελλείψεις, από κακή οργάνωση, από λάθος εκτίμηση κινδύνου…
Τίποτα δεν καταλάβαμε όμως. Μια φωτιά που άναψε σε ένα χωριό (από εμπρηστή ή από απερίσκεπτο) δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα να προχωρήσει και να κάψει 125 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε 17 χωριά προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές σε ιδιωτικές περιουσίες, δύο νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και μια τεράστια οικολογική καταστροφή.
Δεν φταίει ο Ιούλιος μήνας, δεν είναι η κακιά στιγμή. Δεν μπορούμε να επικαλούμαστε ως άλλοθι το ότι συμβαίνουν κι αλλού. Το τοπίο της Κύπρου δεν είναι οι αχανείς εκτάσεις του Καναδά. Η Μαλλιά και τα άλλα χωριά της Λεμεσού δεν έχουν τις δυσκολίες πρόσβασης των βουνών της Ισπανίας ή της Ελλάδας. Δεν είναι η Καλιφόρνια. Φυσικά, δεν έχουμε τα ίδια μέσα. Θα μπορούσαμε όμως να τα έχουμε. Θα μπορούσαμε, βλέποντας τα παραδείγματα άλλων χωρών που απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, να αξιολογήσουμε τους κινδύνους και να λάβουμε μέτρα. Οι προτεραιότητες της κυβέρνησης όμως είναι άλλες. Και κυρίως, μοιάζει οι κυβερνώντες να μην έχουν αντίληψη. Γιατί, αν όταν ένα μήνα πριν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαβεβαίωνε πως είμαστε πανέτοιμοι όσο ποτέ άλλοτε από αντιπυρικής πλευράς, ή ψευδόταν ή δεν είχε αντίληψη για το τι πάει να πει «έτοιμοι όσο ποτέ».
Εκτός από τις εμφανείς ελλείψεις στα μέσα και στο δυναμικό πυρόσβεσης, ούτε καν κάποια απλά δεν έγιναν. Κάθε φορά ανακαλύπτουμε τους παράνομους σκουπιδότοπους στην ύπαιθρο από τους οποίους πολλές φορές ξεκίνησαν φωτιές. Πόσο δύσκολο είναι, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, να λυθεί το θέμα; Κάθε φορά ανακαλύπτουμε την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών. Πόσο δύσκολο είναι να υπάρξει επιτέλους συντονισμός; Η Πολιτική Άμυνα, που πριν λίγες βδομάδες μας διαβεβαίωνε πως έχουμε και καταφύγια, τι ρόλο έχει σε περιπτώσεις κρίσης;
Τα κονδύλια που θα διατεθούν εκ των υστέρων για αποκατάσταση των ζημιών (οι οποίες δεν μπορούν να αποκατασταθούν), θα μπορούσαν να διατεθούν για πρόληψη.
Φτάνει λόγια. Χρειαζόμαστε πράξεις άμεσα.
