«Αυτά τα παιδιά μοιάζουν πολύ πεινασμένα, πρέπει να τα ταΐσουμε», είπε ο Ντόναλντ Τραμπ αναφερόμενος σε φωτογραφίες ειδησεογραφικών πρακτορείων, που δείχνουν ετοιμοθάνατα παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας. Την ίδια ώρα, σε άλλη περίπτωση, όταν ρωτήθηκε για τη Γάζα και τη λιμοκτονία, είπε με ύφος αμφισβήτησης ότι τα είδε αυτά στην τηλεόραση…

Από την άλλη, ο Νετανιάχου, που σε λίγο θα ισχυρισθεί ότι οι Παλαιστίνιοι κάνουν… διατροφή, υποστήριξε ότι  «δεν υπάρχει λιμός ούτε και τέτοια πολιτική στη Γάζα».  Παράλληλα συζητά με συνεργάτες του για το επόμενο βήμα, που είναι η προσάρτηση της Γάζας και την εγκαθίδρυση εκεί ισραηλινής διοίκησης. Αυτός ο σχεδιασμός περνά, με βάση τα όσα παρακολουθούμε, από τη γενοκτονία, που συντελείται. Το όπλο της πείνας χρησιμοποιείται για να εξαναγκάσουν τον πληθυσμό, να εγκαταλείψει τη Λωρίδα και να υλοποιήσουν το σχεδιασμό τους. Για μετακίνηση, δηλαδή, του πληθυσμού, αρχικά νοτίως της Λωρίδος και στη συνέχεια σε τρίτες χώρες. Για να γίνει η Γάζα η «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής», όπως την ονειρεύονται ο Ντόναλντ Τραμπ, που σκέφτεται το χρήμα και ο φίλος του Νετανιάχου, που υλοποιεί την επεκτατική του πολιτική.

Πλέον στη Γάζα βιώνεται η απόλυτη καταστροφή και ισοπέδωση. Οι νεκροί ξεπερνούν τις 60.000, τα περισσότερα παιδιά.

Ο Όμερ Μπάρτοφ,  Αμερικανοεβραίος καθηγητής της ιστορίας του Ολοκαυτώματος, ο οποίος έζησε στο Ισραήλ, υπηρέτησε στις Ισραηλινές Δυνάμεις ως στρατιώτης και αξιωματικός, σε άρθρο του στους New York Times ( το αναδημοσίευσε η «Καθημερινή»), εξηγεί γιατί το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα. Ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος  έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην έρευνα και συγγραφή για εγκλήματα πολέμου και το Ολοκαύτωμα, αναλύει όλες τις δράσεις και μεθόδους του Ισραήλ και επισημάνει, μεταξύ πολλών άλλων: «Η συνεχιζόμενη άρνηση αυτού του χαρακτηρισμού ( σ.σ. γενοκτονία) από κράτη, διεθνείς οργανισμούς, νομικούς και επιστημονικούς φορείς θα προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά όχι μόνο στους ανθρώπους της Γάζας και του Ισραήλ, αλλά και στο σύστημα του διεθνούς δικαίου που θεσπίστηκε μετά τον τρόμο του Ολοκαυτώματος, σχεδιασμένο για να αποτρέπει την επανάληψη τέτοιων φρικαλεοτήτων». Και δεν είναι ο καθηγητής Μπάρτοφ η μόνη φωνή, που προσπαθεί να ταρακουνήσει για τα όσα διαδραματίζονται στην περιοχή, είναι και δύο ανθρωπιστικές οργανώσεις, με έδρα το Ισραήλ, οι οποίες κάνουν λόγο για γενοκτονία. Πρόκειται για  την οργάνωση B΄ Tselem και την  οργάνωση Ιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Σε αυτές θα προστεθούν και η Διεθνής Αμνηστία κι άλλες οργανώσεις καθώς και οι παρεμβάσεις του ΟΗΕ.

Οι εικόνες από τη Γάζα, τα σκελετωμένα παιδιά που περιμένουν να έλθει γρηγορότερα ο θάνατος παρά βοήθεια σε τρόφιμα, είναι η ντροπή του διεθνούς συστήματος. Είναι ντροπή γιατί αφήνονται τα παιδιά, οι άνθρωποι να πεθαίνουν από πείνα. Η δήθεν βοήθεια, που στέλνεται είναι σταγόνα στον ωκεανό. Είναι ντροπή επειδή συνεχίζεται η ισοπέδωση μιας περιοχής και η εξολόθρευση ενός λαού από μια κατοχική δύναμη, το Ισραήλ, το οποίο εξακολουθεί να επικαλείται  «αυτοάμυνα». Δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν μπορεί η ύπαρξη και η επιβίωση του Ισραήλ, όπως λένε, να περνά από την εξαφάνιση των Παλαιστινίων. Η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ δεν συζητά καν τη συνύπαρξη!

Είναι τρομακτικά τα όσα συμβαίνουν. Και είναι απορίας άξιον πώς μπορούν αυτοί που εφαρμόζουν αυτές τις πρακτικές και εκείνοι που τους ανέχονται, να μπορούν να κοιμούνται τα βράδια.

Οι Κύπριοι δεν έχουν την πολυτέλεια να μην στηρίζουν  ένα λαό που δέχεται βίαιες, δολοφονικές επιθέσεις, βιώνει την κατοχή και τον εποικισμό. Η στήριξη στους Παλαιστίνιους θα πρέπει να είναι δεδομένη, επειδή κι εμείς βιώνουμε την συνεχιζόμενη από την Τουρκία κατοχή εδαφών του νησιού. Στεκόμαστε απέναντι από τις κατοχικές δυνάμεις. Βέβαια, σε Ελλάδα και Κύπρο υπάρχουν πολλοί που δεν διασυνδέουν τις δυο κατοχές. Είναι εκείνοι που αλληθωρίζουν όταν βλέπουν προς την Τουρκία και θέλουν να την καλοπιάσουν. Είναι λάθος.