ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ομολογουμένως μια πολύ δύσκολη περίοδο για το εθνικό θέμα καθώς δεν διαφαίνονται προοπτικές να σπάσει το αδιέξοδο. Ακόμη και τώρα, που σημειώνεται κινητικότητα, πριν και μετά την άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη στη Νέα Υόρκη, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 16-17 Ιουλίου.
Η ΑΓΚΥΡΑ μονίμως επιχειρεί να επιβάλλει νέα τετελεσμένα και να εδραιώσει την παρουσία της στο νησί. Στο έδαφος και στη θάλασσα. Η επιλογή της έντασης δεν αποτελεί καινούργια συνταγή και συνδυάζεται και με ενέργειες και κινήσεις, επιβολής. Αυτό είναι και το νέο στοιχείο στην τακτική της κατοχικής δύναμης.
Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ δύναμη είναι προβλέψιμη επειδή δεν έχει ανάγκη να κρυφτεί. Έχει και την δύναμη της επιβολής και διαπιστώνει διαχρονικά ότι δεν έχει κόστος από τις παράνομες ενέργειες της. Δεν έχει ανάγκη από τις παράλογες αξιώσεις της σε βάρος της Κύπρου αλλά και της Ελλάδος. Ό,τι εξαγγέλλει ενίοτε τα υλοποιεί. Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο.
ΔΕΝ κομίζουμε οτιδήποτε νέο εάν επαναλάβουμε πως παρακολουθούμε χρόνια τώρα την υλοποίηση ενός… μεγαλεπήβολου «οράματος» του νεοσουλτάντου της Άγκυρας. Να θυμίσουμε μια μεγάλη εξαγγελία του Ερντογάν, που τείνει να ξεχασθεί. Την έχει, άλλωστε, ανακοινώσει ο ίδιος. Ότι η Τουρκία δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται στα σημερινά της σύνορα αλλά μεγαλύτερη. Και πως η επιρροή της είναι πολύ μεγαλύτερη και πιο ισχυρή.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα επεκτατικό όραμα και σχεδιασμός, που δεν έχει όρια. Υπενθυμίζεται ότι έχει ανακοινώσει πως θα πρέπει να αναθεωρηθεί η Συνθήκη της Λωζάνης. Για την ακρίβεια έκανε λόγο για επικαιροποίηση και όχι αναθεώρηση, αλλά επί της ουσίας σημαίνει αλλαγή συνόρων!
ΕΙΝΑΙ προφανές πως έχουμε ενώπιον μας κάποια δεδομένα, που καθορίζουν το τοπίο. Δεν είναι σημερινά, αλλά διαχρονικά. Τούτο, όμως, δεν πρέπει να εφησυχάζουν κανένα. Γιατί γνωρίζουμε και τους σχεδιασμούς και επιδιώξεις της Άγκυρας αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί.
ΠΩΣ θα αντιμετωπισθεί αυτή η τουρκική επεκτατική πολιτική; Εργαλεία αποτροπής υπάρχουν και θα πρέπει να αξιοποιούνται στο μέγιστο βαθμό. Είμαστε της άποψης πως μόνο όταν έχουν κόστος, η Τουρκία και οι εγκάθετοι της στα κατεχόμενα, θα έχουν κάνουν δεύτερες σκέψεις.
ΚΙ αυτό φαίνεται και από τις συλλήψεις και διώξεις σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα. Φάνηκε να πιέζονται και να επηρεάζονται. Κι αυτό ενδεχομένως να οδηγήσει την κατοχική πλευρά σε αλλαγή πλεύσης.
ΣΥΝΕΠΩΣ ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η Τουρκία τις προκλήσεις, την επιβολή νέων τετελεσμένων, είναι να έχει κόστος, το οποίο να το υπολογίζει, να είναι σημαντικό.
