Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ πλευρά στην Κύπρο είναι το θύμα της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Αυτό είναι ένα ιστορικό και πολιτικό δεδομένο, που δεν μπορεί να αλλάξει παρά τις όποιες προσπάθειες του κατακτητή, αλλά και τρίτων.
ΚΙ όμως, πενήντα ένα χρόνια μετά, το κράτος, που είναι υπό κατοχή πρέπει να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν από τους διάφορους τρίτους αποδεκτά τα αυτονόητα. Αυτό, βέβαια, γίνεται κατά την άποψη μας σκοπίμως για να καλύψουν, να προστατεύσουν την κατοχική δύναμη.
ΜΠΟΡΕΙ, ενδεχομένως, να έχουμε κι εμείς διαχρονικά ευθύνες για το γεγονός ότι δεν καταφέρνουμε να… πείσουμε. Η αλήθεια, όμως, είναι πως κάποιοι δεν θέλουν να πεισθούν. Το σημειώνουμε αυτό παρόλο που πολλές φορές στο παρελθόν… πυροβολήσαμε οι ίδιοι τα πόδια μας!
ΠΕΝΗΝΤΑ ένα χρόνια από την εισβολή, την πρώτη και τη δεύτερη φάση, από όποια οπτική πλευρά και να κοιτάξει κανείς τα γεγονότα, δεν μπορεί να αναγνωρίσει το προφανές: Η Τουρκία εισέβαλε τότε στην Κύπρο, παράνομα και απροκάλυπτα και συνεχίζει να κατέχει εδάφη της.
ΠΟΣΟ δύσκολο είναι για τους τρίτους να υπάρξει μια ξεκάθαρη τοποθέτηση για το αυτονόητο; Να αναγνωρίσουν και να καταγγείλουν, δηλαδή, το προφανές, που είναι η συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία. Είναι μια πραγματικότητα που υφίσταται εδώ και 51 συναπτά έτη.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για να ισχύουν και για την Κύπρο τα αυτονόητα αυτά, που σε άλλες περιπτώσεις θεωρούνται δεδομένα, πρέπει να δίνονται «μάχες χαρακωμάτων», να αξιοποιούνται συγκυρίες, να ασκούνται πιέσεις.
ΓΙ αυτό και εμείς, το κράτος, ο λαός, που είναι το θύμα, δεν πρόκειται να κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε γιατί είναι η ουσία του ζητήματος. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Κύπρο, αλλά όλες τις χώρες. Είναι βασική παράμετρος, η πεμπτουσία. Χωρίς να αναγνωρισθεί αυτό δεν μπορεί να υπάρξει λύση. Γιατί το ζητούμενο είναι η άρση των κατοχικών δεδομένων.
ΤΕΤΟΙΕΣ ημέρες, πριν πενήντα ένα χρόνια, ο λαός της Κύπρου δεχόταν μια άγρια και βάρβαρη επίθεση. Τον Αύγουστο του 1974 ολοκληρώθηκαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της κατοχικής δύναμης. Ο τουρκικός στρατός είχε καταλάβει το 37% του εδάφους. Σκότωσε, βίασε, εκδίωξε τον πληθυσμό. Αυτό ήταν το σχέδιο. Αυτό εφαρμόσθηκε. Και ο λαός μας, προδομένος, πάλεψε, αντιστάθηκε, στάθηκε όρθιος.
ΔΕΝ μοιρολογούμε. Θέτουμε ενώπιον όλων τα πραγματικά γεγονότα και ζητάμε αυτό που όλοι οι λαοί του κόσμου διεκδικούν και διασφαλίζουν. Την ελεύθερη πατρίδα. Κι αυτό θα επιτευχθεί με την πλήρη αποχώρηση της Τουρκίας από την Κύπρο.
