Ο Τουφάν Ερχιουρμάν, εκλεκτός και της ελληνοκυπριακής πολιτικής ελίτ (λες και της πέφτει λόγος) για να ηγηθεί των Τουρκοκυπρίων, είναι λογικά πιο συνεννοήσιμος από τον Τατάρ. Όπως ήταν και άλλοι κατά καιρούς (Ταλάτ, Ακιντζί), πριν φτάσουμε στον ακατονόμαστο με τον οποίο ουδείς μπορεί να συνομιλεί σοβαρά.

Παρακολουθώντας, λοιπόν, τι υποστηρίζει κατά την εκστρατεία του, για τη ψηφοφορία του Οκτωβρίου, εύκολα κάνεις τη διαπίστωση ότι η ελπίδα να βρεθεί ένας Τουρκοκύπριος πολιτικός με τον οποίο μπορούμε να καταλήξουμε σε μια λογική, βιώσιμη, λειτουργική διευθέτηση συνύπαρξης σε αυτό το νησί, είναι ανύπαρκτη.

Ακόμα και αυτός ο προοδευτικός Ερχιουρμάν και το αριστερό του κόμμα, επιλέγουν τη συνύπαρξη με τους έποικους, όχι με τους Ελληνοκύπριους. Επιλέγουν τη συνύπαρξη με την Τουρκία, όχι με την άλλη κοινότητα του νησιού. Και μάλιστα μας διαμηνύουν την επιλογή τους με τον πιο ακραίο τρόπο να μην έχουμε καμιά αμφιβολία και να μην τρέφουμε κούφιες ελπίδες.

«Είμαι ένας από τους δύο συνιδρυτές όλων των πραγμάτων στην Κύπρο, όπου κι αν βρίσκονται», έλεγε προχτές σε μια συγκέντρωση ο Ερχιουρμάν. «Δεν θα παραδώσω την Πάφο, τη Λεμεσό ή τη Λάρνακα». Μπορείς να το εκλάβεις και θετικά αυτό. Με την έννοια ότι ο άνθρωπος είναι υπέρ της επανένωσης και εκφράζει τον πόθο του να έχει ελεύθερη πρόσβαση και στις ελεύθερες περιοχές του νησιού του. Αλλά, από την άλλη, προσθέτει: «Η Τουρκία είναι εγγυήτρια χώρα για ολόκληρο το νησί, όχι μόνο για το βορρά».

Τι στο καλό εννοεί τελικά; Θα στείλει την Τουρκία ως εγγυήτρια και στην Πάφο, στη Λεμεσό, στη Λάρνακα να ανοίξει τον δρόμο στους έποικους; Αφού είναι ένας από τους δύο συνιδρυτές όλων των πραγμάτων στην Κύπρο, και αφού η Τουρκία είναι εγγυήτρια για όλο το νησί, θα φροντίσει η Τουρκία (και όχι μια διευθέτηση μεταξύ Κυπρίων) να αποκτήσουν πρόσβαση σε όλο το νησί, όχι μόνο στο βορρά. Οι έποικοι! Όλη η εκστρατεία του απευθύνεται στους έποικους οι οποίοι είναι πια η πλειονότητα των ψηφοφόρων.

Σε μια από τις διαφημίσεις του (φωτογραφία) όπως και στις ομιλίες του, μοιράζει (υπόσχεται!) υπηκοότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας στους έποικους και δικαίωμα να μετακινούνται νότια…  «Ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε νότια, ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στην Τουρκία και ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε πουθενά αλλού στον κόσμο», έλεγε. Δεν μπορούν να πάνε πουθενά, όχι επειδή υπάρχει κατοχή και παράνομος εποικισμός, ούτε επειδή η Τουρκία εγκληματεί σε βάρος και της τ/κ κοινότητας και κάνει λίστες με απαγορευμένους, αλλά επειδή «αυτή τη στιγμή, αυτή η δύναμη (σ.σ. η κυριαρχία) ασκείται από τον Χριστοδουλίδη» ο οποίος δεν αναγνωρίζει ότι «οι Τουρκοκύπριοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους» και γι΄ αυτό του θυμίζει, και μας θυμίζει όλους, ως να κουνάει γιαταγάνι πάνω από τα κεφάλια μας, ότι «η Τουρκία είναι εγγυήτρια χώρα για ολόκληρο το νησί, όχι μόνο για το βορρά».

Το θετικό, ή μάλλον το αντίθετο με τον Τατάρ, είναι ότι ο Ερχιουρμάν δηλώνει: «Θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας». Αυτό επιθυμεί και η ε/κ ηγεσία. Το τραπέζι. Απλώς, ας ξεκαθαρίσει στο μυαλό της ποια δικαιώματα θεωρεί ότι έχει κι αυτός και θα τα διεκδικήσει. Διότι νομίζουν πολλοί ότι ξαφνικά θα έρθει ο Ερχιουρμάν και θα βρούμε μαζί του έναν τρόπο να απαλλαγούμε από την κατοχή.

Το λέει καθαρά ο άνθρωπος. Θέλει το δικαίωμα των εποίκων να διακινούνται νότια, θέλει υπηκοότητες για τους απογόνους μεικτών γάμων, θέλει την Τουρκία όχι μόνο στον βορά του νησιού αλλά και στην Πάφο, στη Λεμεσό, στη Λάρνακα. Και δεν μπορεί ο  Χριστοδουλίδης να υπογράφει συμφωνίες με χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία χωρίς να ρωτά τους Τουρκοκύπριους. Διότι «οι Τουρκοκύπριοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους. Δεν ανέχομαι να γίνονται συμφωνίες σαν να μην υπάρχουν Τουρκοκύπριοι». Άκου μαγκιές! Με τις πλάτες της Τουρκίας!

Οι Τουρκοκύπριοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους ασφαλώς. Αλλά μέσα στις δομές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όταν είναι απέναντί της και πολεμούν στο πλευρό της Τουρκίας για να την διαλύσουν, τι στο καλό «ίδια δικαιώματα» έχουν;