Ακόμα και αν, θέλοντας και μη, αλλάξεις γεωγραφικές συντεταγμένες και συμμορφωθείς με την …οδηγία για αυγουστιάτικες διακοπές, δεν μπορείς να διακόψεις την επικοινωνία και την πληροφόρηση. Η τεχνολογία δεν σε αφήνει κι ούτε ο ίδιος το θέλεις ή το μπορείς. Τα γεγονότα δεν κάνουν διακοπές κι οι σημαδιακές ημερομηνίες παραμένουν αμετακίνητες…
Ο μήνας μπήκε με έντονη τη μυρωδιά των καμένων της ορεινής Λεμεσού. Η θλίψη δεν θα φύγει εύκολα από τους ανθρώπους που έζησαν το κακό. Η μυρωδιά θα συνεχίζει να καλύπτει (για καιρό ακόμα) τις ειδήσεις και τις διεργασίες σε κοινωνικό, διοικητικό και πολιτικό επίπεδο. Η Βουλή διέκοψε τις διακοπές της για ένα πρώτο «απολογισμό δράσης και αποτελεσματικότητας». Ήρθαν και οι αυτο-εκθέσεις των κρινόμενων φορέων και ο προβληματισμός παραμένει. Μακάρι αυτή τη φορά, την τέταρτη μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, να υπάρξει αποτελεσματικότητα. Οι διαπιστώσεις από μόνες τους δεν βοηθούν, ούτε η (καλοπροαίρετη ή μη) κριτική, αν πρόκειται να αρχειοθετηθούν σε ηλεκτρονικούς (τώρα πια) φακέλους. Όταν όλα θα έχουν πλήρως τεκμηριωθεί, θα πρέπει να διασφαλιστεί η αξιοποίησή τους. Ακόμα και οι Αμερικανοί ειδικοί μπορεί αργότερα να διερωτηθούν αν θα έχουν εισακουστεί – τόσο υπερατλαντικό ταξίδι…
Προχωρούν οι αυγουστιάτικες μέρες, όπως και τότε με την εκεχειρία σε ισχύ και με συνεχιζόμενη την προδοσία, την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων και την επέκταση της κατοχής μέχρι εκεί που ήθελαν. Με όσα αυτή η διαδικασία, ενώπιον σιωπηλών φιλειρηνικών διεθνών θεατών περιέλαβε: Δολοφονίες, βιασμούς, απαγωγές, καταστροφές. Όλα όσα ακολούθησαν ήταν η αναπόφευκτη συνέπεια της ανεμπόδιστης συνέχισης της κατοχής…
Η δεύτερη εβδομάδα του μήνα κουβαλούσε μαζεμένες τις αναμνήσεις (για πολύ λίγους πια) και τις αναφορές για τις πρώτες ατομικές βόμβες που ρίχτηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, στις 6 και 9 του μήνα, ογδόντα ακριβώς χρόνια πριν. Μας ενδιαφέρουν οι ημερομηνίες, περισσότερο μας ενδιαφέρουν και μας ανησυχούν όσα έγιναν από τότε. Μας προκαλεί, όμως, τρόμο το τι βρίσκεται σε εξέλιξη και ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν. Η ανθρωπότητα δεν διδάχτηκε κι έκανε πολλά βήματα προς τα πίσω. Ακόμα και σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις χρησιμοποιούνται, άμεσα ή έμμεσα, για την υποταγή των πολιτών και την καταστροφή των λαών.
Οι απειλές στο ουκρανικό μέτωπο, οι πρόσφατοι σύντομοι (αυτή τη φορά) πόλεμοι Ισραήλ – Ιράν και Πακιστάν – Ινδίας και οι ανησυχητικές μετακινήσεις πυρηνικών πολεμικών εργαλείων είναι για το «πυρηνικό πάπλωμα» που γίνονται. Η «καθαρή» πυρηνική ενέργεια δεν δικαιώνει τον κατ’ επίφαση χαρακτηρισμό της. Το είδαμε πως συχνά εξελίσσεται σε εργαλείο πολεμικής μηχανής. Πόσο ειρηνικό θα είναι το Ακκουγιού, μια δρασκελιά από την κατεχόμενη Κερύνεια, στον επόμενο σεισμό που αναπόφευκτα θα χτυπήσει στα 60 χρόνια της προσδοκώμενης λειτουργίας του; Μόλις τον Φεβρουάριο 2023 η ευρύτερη περιοχή του Ακκουγιού έζησε μια τραγική εμπειρία με χιλιάδες νεκρούς και καταστροφές. Η ρωσική κρατική Rosatom που ανέλαβε εργολαβικά την κατασκευή αυτού και άλλων σταθμών στην περιοχή, δεν έχει περιληφθεί στον κατάλογο κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Την ίδια ώρα, η νέα εμπειρία της Φουκοσίμα προβάλλει απαισιόδοξα. Οι Γιαπωνέζοι είναι προπονημένοι. Εμείς;
Στην Παλαιστίνη, οι εικόνες είναι τραγικές. Περισσότερο η ίδια η πραγματικότητα. Κι αν δεν τα βλέπαμε έγχρωμα, θα νομίζαμε πως είναι από παλιά επίκαιρα. Ο ισραηλινός στρατός δεν πήγε διακοπές. Ούτε ο θάνατος στην ταλαιπωρημένη Γάζα. Είναι φανερό πως δεν υπάρχουν πια πολιτικοί – διεκδικητές Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης…
Η έκθεση του Γενικού Ελεγκτή για την περιβαλλοντική κατάντια του τόπου είναι σαφής. Πολλαπλή η ασθένεια, προλαβαίνουμε τις μη αντιστρεπτές συνέπειες; Υπάρχουν (ακόμα) λεφτά για ευρω-πρόστιμα; Σκουπίδια και απόβλητα – ελεγχόμενα κι ανεξέλεγκτα, συνεχιζόμενες παρανομίες και εκκρεμότητες στον Ακάμα, Αλυκή Λάρνακας και Νatura2000, πολεοδομική αναρχία, απουσία/ ανεπάρκεια περιβαλλοντικών μελετών, κακοδιαχείριση υδάτινων πόρων. Κάτι πρόσθετο κι ευφάνταστο: Προγραμματίζεται η διχοτόμηση του πάρκου Αθαλάσσας – Παιδαγωγικής Ακαδημίας για χάρη μιας λεωφόρου και χιλιάδων οχημάτων (καθημερινά)…
Το είπαμε από την αρχή, είναι ανήσυχες οι μέρες του Αυγούστου. Η παράνομη φυλάκιση των πέντε Ελληνοκυπρίων συνεχίζεται και δεν πρόλαβε ο συνταξιοδοτηθείς Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ να τους σώσει… Ο σφετερισμός της κλεμμένης γης συνεχίζεται – αιφνιδιάζει το πόσο πολλοί εμπλέκονται. Και όπως σε όλα τα ποινικά αδικήματα, δεν υπάρχει καλός και κακός σφετεριστής…
Για αρκετά από αυτά, θα επανέλθουμε… Άλλωστε οι ανήσυχες μέρες του Αυγούστου συνεχίζονται και γι’ αυτό δεν φταίνε οι υψηλές θερμοκρασίες!
