Δεν ξέρω για άλλες χώρες, αλλά σ’ ό,τι αφορά την Κύπρο έχω την εντύπωση ότι κατοικείται κυρίως από χρυσόψαρα. Διαφορετικά δεν εξηγείται το φαινόμενο της ρηχής μνήμης και η ευκολία που πλείστοι ξεχνούν τι έλεγαν και ποια ήταν η θέση τους μόλις πρόσφατα. Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε και διαβάζουμε πολλά που καταφέρονται εναντίον το ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου. Άλλοτε γιατί επισκέφθηκε στο γραφείο του Τατάρ είτε γιατί έστησε εκπομπή αμφισβήτησης της θητείας του Αυξεντίου και πάει λέγοντας.

Το «φαινόμενο Φειδίας» όπως τον αποκαλούσαν μόλις ένα χρόνο πριν, τώρα του αηδιάζει, τους ενοχλεί. Ακόμα ηχούν σε όλους στα αυτιά μας τα όσα λέγονταν για το νεαρό που έδωσε κλωτσιές στα κατεστημένα του πολιτικού συστήματος. Και οι ελάχιστοι, τρεις-τέσσερις όλοι κι όλοι, που αποτολμούσαμε τότε να αμφισβητήσουμε το «φαινόμενο Φειδίας» ή να διαχωρίσουμε τη θέση μας ότι επρόκειτο για «επανάσταση εναντίον του συστήματος» βρεθήκαμε στο στόχαστρο… ότι είμαστε οι κιστιμένοι του κομματικού κατεστημένου γιατί – τάχατες – δεν αποδεχόμαστε ότι 71.330 πολίτες τον ψήφισαν!

Στις 14 Ιουνίου του 2024 έγραφα, απαντώντας σ’ όσους επέμεναν στα περί «επαναστάσεως κατά του συστήματος» πως η εκλογή του Φειδία Παναγιώτου στο ευρωκοινοβούλιο δεν αποτελούσε καμιάς μορφής επανάσταση. Γιατί ως τόπος και ως λαός δεν το έχουμε με τις επαναστάσεις. Δεν είναι στο DNA του Κύπριου να επαναστατεί….

Ο Φειδίας των ευρωκλογών και ενδεχομένως και οι Φειδίες που μας προκύψουν προσεχώς στις βουλευτικές δεν είναι προϊόν κάποιας επανάστασης. Περισσότερο αποτελούν προϊόν της απαξίωσης που καλλιεργείται ευρύτερα μέσα στην κοινωνία και απέναντι τα κόμματα και την πολιτική. Μια απαξίωση η οποία ξεκινά, δήθεν επαναστατικά, αλλά όταν το ψάξουμε λίγο θα δούμε ότι πηγάζει από εκείνους που, είτε δεν κατάφεραν να βολευτούν από αυτό που ονομάζουν ως «κομματικό κατεστημένο» ή κάποια στιγμή τα συμφέροντά τους με «διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα» συγκρούστηκαν.

Όλοι αυτοί έστρωσαν το χαλί στον Φειδία, και στον κάθε Φειδία που τον μιμηθεί. Και τώρα φωνάζουν και αγανακτούν γιατί την μια πήγε στην Κόκκινη Πλατεία φιλοξενούμενος του Βλαντιμίρ Πούτιν, την άλλη πήγε στο γραφείο του Ερσίν Τατάρ και εσχάτως για τα όσα λέχθηκαν σε σχέση με τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Αντί αυτοκριτικής, σήκωσαν ένα ολόκληρο κουρνιαχτό με φωνασκίες προκειμένου να καλύψουν τις όποιες δικές τους ευθύνες που είχαν σπρώξει 71.330 πολίτες να δώσουν με τη θέλησή τους ψήφο στον Φειδία Παναγιώτου και να τον αναδείξουν ως «τρίτη πολιτική δύναμη». Δεν αναμένουμε ότι κάποιοι εξ αυτών που σήμερα σκίζουν ιμάτια ότι θα τολμήσουν να πουν ότι είχαν έμμεσα ή άμεσα συμβάλει στη δημιουργία του λεγόμενου «φαινόμενου Φειδίας». Μάλλον θα επιχειρήσουν να κουνήσουν και πάλι το δάκτυλο προς τα κόμματα και τους πολιτικούς ότι είναι αυτοί που προκάλεσαν τέτοια φαινόμενα να εμφανιστούν στο πολιτικό σκηνικό. Λες και τους περίσσευαν των κομμάτων 70 τόσες χιλιάδες ψήφοι και είπαν να τις στείλουν στον Φειδία για να κάνουν χάζι.

Τα ίδια τα κόμματα, από δικής τους πλευράς, δεν είναι άμοιρα ευθυνών και ούτε μπορεί να στέκονται στο ότι κάποιοι τρίτοι δημιούργησαν κλίμα απαξίωσης που προκάλεσε ανάλογα φαινόμενα. Φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης γιατί φρόντισαν και συνεχίσουν ακόμα και σήμερα, να προσπαθούν να πείσουν ότι οι αντίπαλοί τους είναι «διεφθαρμένοι», «καταστροφικοί», «ανίκανοι» και άλλα πολλά που ακούμε καθημερινά να εκτοξεύονται εκατέρωθεν. Όταν όλοι στολίζουν όλους με τα ίδια επίθετα, λογικό είναι πως στο τέλος ο μέσος πολίτης θα θεωρεί ότι «όλοι είναι το ίδιο» και «όλοι είναι το ίδιο διεφθαρμένοι».

Και έτσι υφαίνεται η απαξίωση που οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου Φειδία. Και τώρα δεν έχουν παρά να… τους λουθούν.

Γιατί τέτοιοι τύποι θα συνεχίσουν να επενδύουν όχι στην παραγωγή έργου αλλά στις αντιδράσεις που προκαλούν. Γι’ αυτούς το ζητούμενο δεν είναι η παραγωγή πολιτικής αλλά στο πόσο μεγαλύτερη ένταση θα προκληθούν μέσα από τις ενέργειές τους, είτε αυτές εξυπηρετούν το αφήγημα του Πούτιν, το αφήγημα του Τατάρ ή εσχάτως το αφήγημα αμφισβήτησης του Αυξεντίου. Και είναι σ’ αυτούς τύπους που κάποιοι τρέχουν για να προωθήσουν τη δική τους προπαγάνδα…

  • Η φωτογραφία περιλαμβάνει τους πανηγυρισμούς το βράδυ της εκλογής του Φειδία Παναγιώτου στην ευρωβουλή, τα τελικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και τα πρωτοσέλιδα της επόμενης ημέρας.