Ε, όχι να βγαίνει κι από πάνω ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Και ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ειδικά!

Είπαμε και προχτές, το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης είναι κορυφαίο, γεωστρατηγικό, ευρωπαϊκό και εθνικό έργο. Και οφείλουν Λευκωσία και Αθήνα να κάτσουν σοβαρά να αναλύσουν τα δεδομένα και μαζί να πάρουν αποφάσεις και να κάνουν ανακοινώσεις. Αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα είναι απελπιστικό. Να κάνουν δηλώσεις στην Αθήνα, να κάνουν δηλώσεις στην Κύπρο ως να μην είναι οι κυβερνήσεις, που μέχρι και κοινά υπουργικά συμβούλια έκαναν -τόσο δεμένες!- αλλά ως να είναι δυο ιδιωτικές επιχειρήσεις που κοντράρονται για να κλέψουν μερίδιο αγοράς η μια από την άλλη.

Είπαμε, λοιπόν, ότι τέτοιο κορυφαίο ζήτημα δεν είναι υπόθεση ενός υπουργού, του Μάκη Κεραυνού, αλλά υπόθεση των αρχηγών των δύο κρατών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το χειροτέρεψε. Βγήκε προχτές στη μεγάλη καθιερωμένη συνέντευξη στην διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, και αποποιήθηκε ευθυνών. Τα έριξε όλα στην Κύπρο. Η οποία, λέει, πρέπει να αποδείξει έμπρακτα ότι το θέλει το έργο, πληρώνοντας τάκα – τάκα τα πρώτα €25 εκατομμύρια, διότι είναι έργο «που θα ωφελήσει πολύ την Κύπρο που είναι ενεργειακά απομονωμένη».

Δεν ξέρω τι έχει κατά νου η κυπριακή κυβέρνηση γι΄ αυτά τα €25 εκατομμύρια (που  μπορεί να τα δώσει μέχρι το τέλος του χρόνου και όχι κατ΄ ανάγκη σήμερα), αλλά δεν επιτρέπεται στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να παίζει αυτό το θέατρο σε βάρος της Κύπρου. Διότι, ο λόγος που εκφράζει δυσπιστία η κυπριακή κυβέρνηση (και ο Μάκης Κεραυνός που μπήκε μπροστά), δεν οφείλεται στο ότι μετάνιωσε και δεν θέλει το έργο. Οφείλεται στο ότι η Αθήνα δεν απέδειξε ότι θα προχωρήσει το έργο και θα παρακάμψει τα τουρκικά εμπόδια. Στην πράξη απέδειξε ήδη το αντίθετο. Ξεκίνησε τις βυθομετρήσεις, που είναι το πρώτο βήμα, και όταν έφτασε στην Κάσο τις σταμάτησε διότι αντέδρασε η Τουρκία στέλνοντας στην περιοχή πέντε πλοία.

Πριν από τον Μητσοτάκη, το Σάββατο, ο Γιώργος Γεραπετρίτης στο ίδιο πνεύμα, δήλωνε σε συνέντευξη ότι «πρέπει να υπάρχει αδιαμφισβήτητη στήριξη από την Κύπρο» διότι το έργο θα συνεχιστεί κανονικά και δεν τίθεται κανένα ζήτημα αναφορικά με τον γεωστρατηγικό κίνδυνο που φαίνεται να υπάρχει και η Ελλάδα δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Μα, υποχώρησε ήδη, αυτό είναι το πρόβλημα! Πώς θα εμπιστευθεί η Κύπρος να δίνει εκατομμύρια όταν ακόμα και στις βυθομετρήσεις η Αθήνα υποχώρησε μπροστά στον λεγόμενο γεωστρατηγικό κίνδυνο; Να αρκεστεί στις διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη;

Από την άλλη, φυσικά, όταν η κυπριακή κυβέρνηση συμφώνησε αυτά τα €25 εκατομμύρια δεν έθεσε στη συμφωνία κανέναν όρο. Ότι, ας πούμε, πρέπει να γίνουν οι βυθομετρήσεις για να αρχίσει να πληρώνει. Επομένως, αν υπάρχει αμφιβολία για τις διαβεβαιώσεις των Αθηνών ή για το ότι η Λευκωσία θέλει πράγματι την υλοποίηση, οφείλει ο Νίκος Χριστοδουλίδης να πάει να βρει τον Μητσοτάκη και να κλείσουν οριστικά το ζήτημα. Μπορούμε ή δεν μπορούμε; Προχωρούμε ή δεν προχωρούμε; Και όχι να κάνει ο ένας δηλώσεις στη Θεσσαλονίκη κι ο άλλος στη Λευκωσία βάζοντας δυναμίτες σε τέτοιας σημασίας έργο.

Το ότι το έργο είναι πολύ σημαντικό για την Κύπρο το εμπεδώσαμε (άγνωστο ακόμα αν αξίζει τόσα πολλά χρήματα, αλλά αφού πληρώνει και η ΕΕ…). Αλλά, μην το παρουσιάζει κι ο Μητσοτάκης ως να μην έχει όφελος από αυτό η Ελλάδα και το κάνει ως οφείλει η μάνα στο παιδί της το αχάριστο. Ναι, έχει μεγαλύτερο όφελος η απομονωμένη Κύπρος, αλλά και η Ελλάδα μέσω αυτής της διασύνδεσης ανοίγει μια τεράστια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Στο Ισραήλ, στην Αφρική, ακόμα και στην Ινδία.

Ο ΑΔΜΗΕ, για παράδειγμα, ανακοίνωσε πριν ένα χρόνο ότι αποφάσισε «την εκπόνηση των τελικών μελετών και για την ηλεκτρική διασύνδεση με τη Σαουδική Αραβία που θα προχωρήσει τους επόμενους μήνες». Κι αυτό διότι «η διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, Great Sea Interconnector, θα μας δώσει τη δυνατότητα να εξάγουμε αλλά και να εισάγουμε ενέργεια», όπως έλεγε ο Πρόεδρος του ΑΔΜΗΕ Μάνος Μανουσάκης…