O Βενιαμίν Νετανιάχου ποτέ δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις με το Τύπο. Και εάν μιλάμε για τον Μπεν Κάσπιτ, αυτός θεωρείται ως ο υπ. αριθμόν ένα εχθρός του στα ΜΜΕ. Το γνωρίζει βέβαια. Όπως επίσης και παραδέχεται ότι έχει «εμμονή με τον Νετανιάχου», για αυτό και έχει αποκαλύψει μερικές από τις πιο άβολες ιστορίες για τον ισραηλινό Πρωθυπουργό και έχει γράψει βιβλία για το αγαπημένο του θέμα.
Ο θεωρούμενος ως ένας από τους πιο έγκυρους στο Ισραήλ ειδικά στον τομέα του, την άμυνα, συντάκτης της Μααρίβ, δεν ανήκει καν στην αντιπολίτευση. Το θέμα του με τον Νετανιάχου είναι… αυστηρά επαγγελματικά προσωπικό. Και αυτό του δίνει πρόσθετη αξία.
Μετά λοιπόν την επίθεση του Ισραήλ στη Ντόχα ο Κάσπιτ, όπως συνήθως συμβαίνει, έκανε την πιο ψύχραιμη αλλά και ενδιαφέρουσα αποτίμηση για αυτή την συγχυσμένη ιστορία.
Συγχυσμέν,η καθώς κανείς δεν ξέρει εάν σκοτώθηκε η ηγεσία της Χαμάς. Κάποιες πηγές εδώ στο Ισραήλ λένε ότι είναι ολοένα και λιγότερο πιθανό ενώ κάποιες άλλες, λιγότερες ομολογουμένως, πάντα εδώ, λένε πως σκοτώθηκαν και πως η Χαμάς συχνά κάνει πολύ καιρό να παραδεχθεί τις απώλειες.
Εδώ, βέβαια, δεν είναι μόνο η Χαμάς αλλά και το Κατάρ. Μπορεί να προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ούτε η Ντόχα παρουσίασε κάποια απόδειξη, και λογικά τις προκαλεί, αυτό όμως με τίποτα δεν αποδεικνύει τη θέση των «αισιόδοξων» στο οικοδόμημα ασφάλειας του Ισραήλ. Έτερον εκάτερον.
Ο Κάσπιτ σήμερα στάθηκε ιδιαίτερα στο τι αλλάζει το χτύπημα αυτό, αποκαλύπτοντας όμως και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για αυτήν την υπόθεση. Με κυριότερη, το γεγονός ότι αντί της Μοσάντ η επιχείρηση ανατέθηκε στην Shin Bet, τις μυστικές υπηρεσίες για το εσωτερικό. Εν μέσω μάλιστα πληροφοριών για διαφωνίες της Μοσάντ ως προς τη διαφαινόμενη αποτελεσματικότητα της επιχείρησης, όχι σε σχέση με την ουσία αλλά με την χρονική στιγμή που επιλέγηκε.
Η Shin Bet εξηγεί, είναι εκείνη που χειρίζεται τη Χαμάς και την επικοινωνία της με το Ισραήλ, μαζί με τον IDF. Όμως, o συνομιλητής του Κατάρ δεν είναι Shin Bet. Εδώ και χρόνια η Μοσάντ έχει – ή είχε; – εδραιώσει μια επ’ ωφελεία και των δύο πλευρών σχέση η οποία, βασίζεται σε μία έντιμη αντιμετώπιση της μίας από την άλλη.
Ναι, σαφώς και το Κατάρ είναι πίσω από τη Χαμάς για τους δικούς του λόγους και δεν είναι λίγοι, όμως το Ισραήλ και η άνεση με την οποία πηγαινοερχόταν στη Ντόχα με ασφάλεια, λόγω της τήρησης βασικών κανόνων στο παιγνίδι, ακόμα και ο αρχηγός της Μοσάντ και όχι μόνο, συντηρούσε μια γέφυρα πολύ σημαντική για το Ισραήλ.
Εάν η επίθεση πέτυχε το στόχο της – και με την εξέλιξη των πραγμάτων εξασθενεί και η εκτίμηση ότι το Κατάρ γνώριζε – τότε, έχει καλώς. Σχετικά καλώς, και με δεδομένο ότι το Κατάρ ούτως ή άλλως δεν θα καταφέρει απαντητικό χτύπημα στο Ισραήλ αλλά μάλιστα εξαναγκάστηκε από τις ΗΠΑ να αναιρέσει την απόφασή του να παραιτηθεί από διαμεσολαβητής.
Τι γίνεται όμως εάν δεν πέτυχε η επιχείρηση;
Το πώς θα τύχει διαχείρισης ένα τέτοιο φιάσκο είναι το λιγότερο, παρότι τεράστιο και αυτό. Τα περί διεθνούς νομιμότητας είναι σωστά, το Ισραήλ δεν ήταν καλυμμένο νομικά να κάνει το χτύπημα αυτό, όσο όμως ακάλυπτη ήταν και η Χαμάς χρηματοδοτώντας μια τρομοκρατική οργάνωση η οποία διέπραξε – αποδεδειγμένα όχι στη βάση απλώς κατηγοριών – τις κτηνωδίες της 7ης Οκτωβρίου, επιτρέποντας μάλιστα στους αρχηγούς της Χαμάς να παρακολουθούν, μέσα στη Ντόχα και στα… All Inclusive καταλύματα πολυτελείας του Εμίρη, τα πλάνα από τις σφαγές και να χασκογελούν μπροστά στις κάμερες.
Στη συνέχεια δε να δηλώνουν και πάλι από την Ντόχα ότι θα κάνουν πολλές ακόμα «7ες Οκτωβρίου» και διάφορα άλλα τόσο αποτρόπαια που δύσκολα τα επαναλαμβάνει κανείς.
Και πάλι: με όλα αυτά κατά νου, ποιο θα είναι το κόστος εάν η επιχείρηση απέτυχε; Διότι η ελπίδα του Ισραήλ και ίσως η εξήγηση της σιωπής της Ντόχα, είναι να σκοτώθηκαν οι πέντε αρχιτρομοκράτες αλλά αυτό να μην λέγεται καθώς, εάν σκοτώθηκαν, η Χαμάς μετράει ώρες μέχρι την κατάρρευσή της, αντί ίσως εβδομάδες με την ηγεσία της ζωντανή και με τα μέλη της στη Γάζα να έχουν αναθαρρήσει έστω και με την άνευ απόδειξης δήλωση της οργάνωσης ότι δεν σκοτώθηκαν.
Πίσω στον Κάσπιτ, ο έμπειρος αμυντικός αναλυτής και συγγραφέας επισημαίνει και σωστά, ότι το θετικό για το Ισραήλ είναι πως πλέον το Κατάρ ξέρει πώς δεν έχει ασυλία και δεν είναι απρόσβλητο. Όπως ούτε και η Τουρκία, λένε πολλοί εδώ στο Ισραήλ. Εξ ου ίσως και οι πρώτες δηλώσεις Ερντογάν χωρίς άμεσες απειλές κατά του Ισραήλ εδώ και καιρό. Ίσως. Ίσως πάλι και όχι.
Αν όμως η επίθεση απέτυχε, πώς θα καλυφθεί η απόσταση με το Κατάρ και το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί;
Διότι μπορεί το χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ να «πέταξε» με την είδηση της εξόντωσης των πέντε – την προοπτική των… παρθένων και των πιλαφιών των παρανοϊκών της Χαμάς, όπως γράφαμε και χθες – όμως το Χρηματιστήριο της πολύτιμης επικοινωνίας κατευθείαν και όχι μέσω τρίτων με το Κατάρ, σίγουρα υπέστη κραχ.
Και σε αυτή την περίπτωση η αποτυχία θα είναι πολλαπλάσια. Όπως θα είναι και οι συνέπειες για το Ισραήλ. Ειδικά για το ζήτημα των ομήρων.
