Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιλώντας χθες στην εισαγωγή του κατά την έναρξη της συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου, ενέταξε τις αλλαγές που προωθεί η Κυβέρνηση για τον θεσμό της ΑΤΑ στις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θέλει να εφαρμόσει στη θητεία της η κυβέρνησή του.
Και είναι όντως μια πολύ σημαντική και φιλεργατική μεταρρύθμιση (υπάρχουν και τέτοιες άμα θέλουμε!), εφόσον υλοποιηθεί όπως την παρουσίασε σε γενικές γραμμές ο υπουργός Εργασίας την περασμένη Δευτέρα.
Συντεχνιακά στελέχη έλεγαν το τελευταίο 48ωρο πως «νντάξει, ήταν θετική η αναφορά του υπουργού, αλλά δεν ήταν πρόταση, δεν ήταν γραπτή, ήταν μόνο επικεφαλίδες, δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικά».
Και κάποιοι άλλοι μίλησαν για πυροτέχνημα. Και πιθανό να χαρακτηρίσουν υπόσχεση άνευ περιεχομένου και τη χθεσινή αναφορά του κ. Χριστοδουλίδη σε αποφασιστικότητα για ουσιαστική μεταρρύθμιση του θεσμού της ΑΤΑ.
Και ακούσαμε και από εκπροσώπους της εργοδοτικής πλευράς να αμφισβητείται η σοβαρότητα ή η βαρύτητα του πλαισίου που παρουσίασε ο κ. Παναγιώτου. Στο στιλ «επέταξεν μιαν κουβέντα ο υπουργός σιόρ»…
Δεν είναι όμως έτσι.
Η πληροφόρηση που υπάρχει αναφέρει πως αυτά που ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο υπουργός Εργασίας ήταν αποτέλεσμα ενδοκυβερνητικού διαλόγου, στον οποίο κατά κύριο λόγο συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο υπουργός Εργασίας και ο υπουργός Οικονομικών.
Και επιπλέον, η μεταρρύθμιση του θεσμού της ΑΤΑ, ως κυβερνητική πρωτοβουλία που επιβάλλεται από το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Χριστοδουλίδη, πληροφορούμαστε πως συζητήθηκε και στη συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, το περασμένο Σάββατο στο Τρόοδος. Δηλαδή, σε συνθήκες δροσιάς, που δεν θα επέτρεπαν ούτε στο αυθεντικό χιούμορ του Μιχάλη Αντωνίου της ΟΕΒ να αποδώσει τις κυβερνητικές θέσεις στις «υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες»!
Τι έγινε λοιπόν στο Υπουργικό του Τροόδους; Έγινε ενώπιον του Προέδρου και όλων των υπουργών μια παρουσίαση του κυβερνητικού πλαισίου για την ΑΤΑ, όπως το παρουσίασε τη Δευτέρα ο κ. Παναγιώτου, έγινε ενημέρωση για τις συζητήσεις που είχαν προηγηθεί για το θέμα μεταξύ Χριστοδουλίδη, Παναγιώτου και Κεραυνού και έκανε και μια σύντομη αναφορά ο υπουργός Οικονομικών, στηρίζοντας την κυβερνητική κατεύθυνση.
Συνεπώς, ο υπουργός Εργασίας ναι, παρουσίασε προφορικά και προκαταρκτικά και σε αδρές γραμμές το πλαίσιο για το «ΑΤΑ για Όλους» στις συντεχνίες και τους εργοδοτικούς συνδέσμους, αλλά μόνο μετά από αρκετή προεργασία των εμπλεκόμενων υπουργών και συνεργατών τους και μετά από ενημέρωση του Υπουργικού Συμβουλίου. Και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο και τον ΥΠΟΙΚ.
Έχουμε δηλαδή μπροστά μας μια απόφαση της Κυβέρνησης επί ενός πολύ σημαντικού εργασιακού – κοινωνικού θέματος (και όχι μια μεσολαβητική πρόταση στον ατέρμονο διάλογο εργοδοτών – συντεχνιών) και ως τέτοια οφείλουν να τη μεταχειριστούν όλοι οι υπόλοιποι.
Χρειάζεται βεβαίως να ανοίξει τα χαρτιά του ο υπουργός και να αναλύσει όλες τις πτυχές της πρότασης. Και να τη θέσει σε διαβούλευση, να ακούσει απόψεις, να προβληματιστεί, κλπ, πριν προχωρήσει στα επόμενα βήματα για να γίνει η απόφαση πράξη. Με νομοθετική ρύθμιση πιθανότατα. Ή με διάταγμα, κάτι. Ο,τιδήποτε όμως λιγότερο από το «ΑΤΑ για Όλους» θα συνιστούσε υπαναχώρηση και πολιτική ήττα για την Κυβέρνηση.
Και προκαλεί έκπληξη -και δυσφορία μέσα στις στρατιές των εργαζομένων που δεν παίρνουν ΑΤΑ- η αμήχανη, το ολιγότερο, στάση των συντεχνιών. Που αντί να αρπάξουν την κυβερνητική θέση και να την προστατεύσουν σαν κόρη οφθαλμού από πιθανό προπηλακισμό της από την εργοδοτική πλευρά, διαπραγματευόμενοι ίσως για άλλες επί μέρους πτυχές, τοποθετούνται δημόσια χωρίς να μπορούν να κρύψουν κάποια δυσφορία για την κυβερνητική ανατρεπτική πρωτοβουλία. Ενώ πριν λίγες μέρες κατηγορούσαν την Κυβέρνηση ότι δεν ανοίγει τα χαρτιά της, δεν παίρνει θέση.
Και μόλις τρία 24ωρα μετά την κυβερνητική εξαγγελία για «ΑΤΑ σε Όλους» κατεβαίνουν σήμερα σε τρίωρη παναπεργία, με αίτημα… «ΑΤΑ σε Όλους», γνωρίζοντας πως, στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, όπως είναι στημένος εδώ και δεκαετίες, το ΑΤΑ σε Όλους μεταφράζεται σε ΑΤΑ στους μισούς. Αν είναι μισοί. Διότι οι εργοδότες λένε πως η ΑΤΑ είναι συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, βασισμένη στην «ελεύθερη» βούλησή τους! Δηλαδή, έχει μια ελεύθερη βούληση ο εργοδότης και μία ο εργαζόμενος και στο τέλος… «βάζουν γκολ οι Γερμανοί».
Άρα, οποιαδήποτε συμφωνία εντός του διαλόγου των κοινωνικών εταίρων είναι αδύνατο να οδηγήσει σε πραγματική ΑΤΑ για Όλους. Και το ξέρουν πολύ καλά οι συνδικαλιστές. Η σημερινή απεργία θα είχε νόημα -και επιτυχία- μόνο αν γινόταν ως άσκηση πίεσης για να υλοποιηθεί τάχιστα η κυβερνητική πρόταση.
