Την περασμένη Κυριακή (7.09.2025) είχα τιτλοφορήσει τη στήλη αυτή «Φονιάδες και ήρωες και «τα χειρότερα παραδείγματα της ανθρωπότητας»!», σε απάντηση ενός άρθρο κάποιου Sabahettin Ismail στον τουρκικό ιστότοπο 5G VIRUSNEWS, ημερομηνίας 1ης Σεπτεμβρίου 2025, όπου υπήρχε ένα «ρεπορτάζ» σχετικά με το γνωστό «έγκλημα στο μπάνιο».

Το έγκλημα, για όσους δεν γνωρίζουν, αποκαλύφθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1963 όταν βρέθηκαν δολοφονημένοι στο μπάνιο ενός σπιτιού στον τουρκικό μαχαλά της Λευκωσίας, η σύζυγος του Τούρκου γιατρού- ταγματάρχη Νιχάτ Ιλχάν, Μουρούβετ, μαζί με τα παιδιά τους Μουράτ (6), Κουτσί (4) και Χακάν (6 μηνών). Ο Sabahettin έγραψε ότι ο δολοφόνος ήταν ο Τάσος Μάρκου κι έβαλε και τον τίτλο: «Αυτοί είναι τα χειρότερα παραδείγματα της ανθρωπότητας- Ο ΕΟΚΑτζής δολοφόνος Τάσος Μάρκου και πως πλήρωσε για τα εγκλήματα του».

Είχα γράψει στο άρθρο μου ότι εμείς οι παλαιότεροι δημοσιογράφοι που τρέχαμε το πολιτικό ρεπορτάζ γνωρίσαμε τον Sabahettin καθώς κάθε φορά που πηγαίναμε στο «προεδρικό» του Ντενκτάς στο πλαίσιο συναντήσεων με ξένους μεσολαβητές για τις συνομιλίες, τον βρίσκαμε μπροστά μας ως πράκτορα ασφαλείας του καθεστώτος να ελέγχει τα στοιχεία μας. Μάλιστα μιλούσε και ελληνικά διότι όπως μας είχε πει, είχε γεννηθεί στη γενέτειρα του Κεμάλ Ατατούρκ, Θεσσαλονίκη».

Τις επόμενες μέρες πήρα αρκετά μηνύματα, μερικά εκ των οποίων από Τ/Κ φίλους και συνάδελφους, που μου εξήγησαν ότι εκείνος ήταν ο Sabahettin Egeli, που μάλιστα διετέλεσε και επικεφαλής του ΓΤΠ των κατεχομένων κι έχει πεθάνει. Τούτος, είναι νεότερος και υπήρξε εκδότης της εθνικιστικής Βολκάν και αργότερα της Νατζιάκ. Σε ένα από τα μηνύματα υπήρξε και μια πρόσκληση για καφέ από ένα φίλο μου που εμπιστεύομαι πολύ, για να συναντήσω όπως μου έλεγε  ένα πολύ «σοφό άνθρωπο».

Πήγα. Συνάντησα τον φίλο μου στο Λήδρα Πάλας και περπατήσαμε μαζί μέχρι μια καφετέρια, όπου συναντήσαμε τον «σοφό άνθρωπο», κάπου στα 85 του χρόνια. Κάποτε, του είχε πει για μένα ένας παλιός συνάδελφος –πέθανε πριν 3-4 χρόνια, ότι είμαι έντιμος δημοσιογράφος.

Έγραψες, μου είπε, την Κυριακή στον «Φ» για «το έγκλημα στο μπάνιο», αντικρούοντας ότι το διέπραξε ο Τάσος Μάρκου. Πώς το ξέρεις; Απάντησα ότι μίλησα με ανθρώπους που ήταν μαζί με τον Μάρκου σε εκείνη την αποστολή και ξέρω σίγουρα ότι δεν ήταν ο Τάσος, δράστης εκείνου του εγκλήματος. Μου απάντησε ότι θα μου πει ποιος ήταν ο δράστης αλλά θα έπρεπε κι εγώ να διερωτηθώ γιατί η ΚΔ από το 1963 μέχρι σήμερα δεν φρόντισε να καθαρίσει μια τόσο μεγάλη κηλίδα όσο η δολοφονία μιας μάνας με τα τρία παιδιά της… Η τουρκική πλευρά εκμεταλλεύτηκε το έγκλημα. Οι φωτογραφίες στο μπάνιο έγιναν εικόνα της τουρκικής προπαγάνδας διεθνώς.

Ο «σοφός άνθρωπος» κατάπιε μια χορταστική γουλιά από τον κυπριακό καφέ του κι άρχισε να μιλά ως κάποιος που ήξερε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια: ποιος διέταξε, ποιος εκτέλεσε και ποιοι ήταν μάρτυρες στο φονικό. Παραπλάνηση ήταν, μου είπε, αυτά που διηγήθηκε στον Κώστα Γεννάρη ο Τούρκος φωτορεπόρτερ που τράβηξε τις φωτογραφίες Αχμέτ Μπαράν, και αναφέρονται, όπως γράφει ο Γεννάρης στο βιβλίο του «Εξ Ανατολών» το 2000: ότι δηλαδή ο Νιχάτ Ιλχάν, σύζυγος της γυναίκας που βρέθηκε δολοφονημένη και πατέρας των τριών παιδιών σε μια στιγμή αμόκ δολοφόνησε την οικογένειά του.

«Μπορεί ο Αχμέτ Μπαράν, να είπε στον Γεννάρη ότι δεν επιθυμούσε να πεθάνει χωρίς να πει την αλήθεια, αλλά δεν την είπε όλη. Είπε αυτή που ήθελε και που δεν έβλαφτε και το βασικό αφήγημα, του Ντενκτάς» είπε ο παππούς. Στο ερώτημά μου περί του ρόλου του Ραούφ Ντενκτάς στο έγκλημα, η απάντηση του «σοφού ανθρώπου» ήταν ότι εκείνος έδωσε τη διαταγή, μάλιστα εξήγησε ότι σκότωσαν την οικογένεια του Τούρκου στρατιωτικού γιατρού ώστε να αναγκάσουν την Άγκυρα να εμπλακεί ενεργά στην ανάφλεξη.

Ο «σοφός άνθρωπος» εξήγησε ότι, στο άρθρο μου πολύ κοντά στην αλήθεια ήταν αυτά που έγραψα για το πρωτοσέλιδο στην Αφρίκα του Σενέρ Λεβέντ που αποκάλυπτε φωτογραφίες της μπανιέρας χωρίς αίματα και με τις σορούς των θυμάτων έξω από αυτήν. Ο Λεβέντ έγραψε στις 2.01.2015, πως υπάρχει μια διαφορετική εκδοχή από την επίσημη που χρησιμοποιούνταν ως «εικόνα της πολιτικής προπαγάνδας», λέγοντας πως αυτό το σκηνοθέτησε ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομέρ Σαμί Τζοσιάρ, ανταποκριτής τότε της εφημερίδας Μιλλιέτ, ο οποίος εργαζόταν σαν αξιωματούχος πληροφοριοδότης της Τουρκίας.

Επέμεινα να μου αποκαλύψει το όνομα του δολοφόνου και μου είπε ότι είναι πλέον γνωστό. Δημοσιεύεται στο βιβλίο του πρώην αξιωματικού του στρατού ILKER OZKUNT με τον τίτλο DUMBUK που σημαίνει «Πεζεβέγκης». Πρόκειται για ένα σύγγραμμα στο οποίο αποκαλύπτονται πολλά εγκλήματα της ΤΜΤ, που διέταξε ο Ραούφ Ντενκτάς στον οποίο αναφέρεται με υβριστικό τρόπο. Η περιγραφή του εγκλήματος στο μπάνιο αρχίζει στη σελίδα 179 του βιβλίου και κατονομάζει ως δράστη τον ακροβολιστή Αλπάι Μουσταφά, πρωτοπαλίκαρο του Ντενκτάς.

Ο «σοφός άνθρωπος» μου διηγήθηκε το παρακάτω περιστατικό: Το 1967 σε μπαρ στο Τσαγλαγιάν, σε πάρτι γάμου μαζεύτηκαν πολλοί από τις κεφαλές της ΤΜΤ. Εκεί ήταν και ο Αλπάι. Τον φώναξαν στο τραπέζι τους και άρχισαν να τον περιγελούν διότι τους περιφρονούσε. Εκείνος οργίστηκε, τους κατηγόρησε ότι τον έκαμαν δολοφόνο παιδιών, προσθέτοντας ότι δεν τους σκότωσε στο μπάνιο και στον καυγά τράβηξε πιστόλι και πυροβόλησε δύο «καπετάνιους» στα πόδια. Τότε βγήκαν στα πιστόλια, όμως ο Αλπάι πρόλαβε κι έφυγε. Πήγε στο σπίτι του Δρος Κουτσιούκ, ο οποίος και τον αγαπούσε πολύ και που τον συμβούλευσε να παραδοθεί στην αστυνομία και να μην φοβάται. Ο Αλπάι πήγε στο Σαράι και παραδόθηκε.

Στο μεταξύ, ο αρχηγός τότε της ΤΜΤ, ο Κεμάλ Κοσκούν, άλλως Μποζκούρτ (Γκρίζος Λύκος) που δειπνούσε σε άλλο εστιατόριο, ενημερώθηκε για το συμβάν, πήγε στο Σαράι και εκτέλεσε τον Αλπάι μέσα στο κελί του και στη συνέχεια τον έθαψαν σε χωράφι στις Χαμίτ Μάντρες. Όταν την επόμενη μέρα ο Φαζίλ Κουτσιούκ έμαθε τι συνέβη οργίστηκε, διέταξε να ξεθάψουν τον Αλπάι και τον έθαψαν με ανάλογες τιμές στο μουσουλμανικό νεκροταφείο της Λευκωσίας. Τότε η ΤΜΤ είχε μοιραστεί σε δύο στρατόπεδα, η μισή με τον Αλπάι και τον Φαζίλ Κουτσιούκ και η άλλη μισή με τον Μποζκούρτ, ο οποίος επισήμως ήταν Στρατιωτικός Ακόλουθος της Τουρκίας στην Κύπρο. Ο Αλπάι, σύμφωνα με τον «σοφό άνθρωπο», δεν εκτελούσε καμιά «αποστολή» αν δεν είχε μαζί του μάρτυρες- συνοδούς. Και στο σπίτι του μπάνιου είχε δύο, των οποίων και γνωρίζουμε τα ονόματα.

Έτσι κ. Sabahettin Ismail όσα έχετε γράψει κατά του Τάσου Μάρκου για το έγκλημα στο μπάνιο τα Χριστούγεννα του 1963, όχι μόνο αποδεικνύονται αισχρά ψεύδη αλλά είναι κι ένα οικτρό έγκλημα εναντίον παιδιών και της μάνας τους, προς εξυπηρέτηση βρώμικης προπαγάνδας και εθνοτικού μίσους. Μια τακτική την οποία προάγετε και σήμερα και τη δοκιμάζετε στο πλαίσιο μάλλον της «προεκλογικής» εκστρατείας στα κατεχόμενα.

Αυτό που ασκείτε εσείς κ. Sabahettin Ismail δεν είναι δημοσιογραφία, είναι προπαγάνδα. Διότι η δημοσιογραφία για να είναι πραγματική αδελφή της αλήθειας πρέπει να αντέχει στον χρόνο και η δική σας αλήθεια, όπως βλέπετε, εξέπνευσε σε λιγότερο από μια βδομάδα!

ΥΓ. Ευχαριστώ από καρδιάς τον σοφό άνθρωπο!   

paraschos.andreas@gmail.com   

Ελεύθερα, 14.9.2025