Μια καταφατική απάντηση στο κατά πόσο η αποκάλυψη της υπόθεσης και η καταδίκη Γιαννάκη «αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου» ισοδυναμεί με μια αισιόδοξη προοπτική. Σημαίνει πως η κοινωνία μας έχει ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί να ανέχεται πλέον ανάλογες καταστάσεις. Σημαίνει πως ταυτόχρονα και οι θεσμοί έχουν ωριμάσει ώστε φροντίζουν να αναχαιτίζουν τυχόν παρασπονδίες και παρανομίες διασφαλίζοντας τη νομιμότητα και τη δικαιοσύνη. Ωστόσο αυτό δεν είναι παρά μια πολύ αισιόδοξη οπτική. Προφανώς η καταδίκη Γιαννάκη ούτε την κορυφή του παγόβουνου αποτελεί ούτε τον πάτο του πηγαδιού. Σίγουρα προυπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις με τις οποίες δεν ασχολήθηκε κανείς και κατάφεραν να ανελιχθούν και να αποχωρήσουν αβρόχοις ποσί. Ο Γιαννάκη είχε την ατυχία να συμπέσει χρονικά με ένα γενικό ελεγκτή που δεν περιοριζόταν να παραπέμψει την όποια καταγγελία σε άλλη υπηρεσία και να νίψει τας χείρας του (όπως θα ήθελε στη συγκεκριμένη περίπτωση ο βοηθός γενικός εισαγγελέας ο οποίος επίπληξε τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη για την έρευνα που έκανε ο ίδιος, αντί να στείλει την καταγγελία στην αστυνομία).
Ο Γιαννάκη δεν θα μπορούσε να δράσει όπως έδρασε μονάχος του. Ήταν στρωμένο το χαλί. Δεν ξεγέλασε το σύστημα. Το σύστημα ήταν συνεργός, ωστόσο κανείς εκτός από τον ίδιο δεν κρίθηκε ως συνυπεύθυνος. Κάποιοι έκλεισαν τα μάτια σε οφθαλμοφανείς παρατυπίες και κάποιοι έκαναν ότι μπορούσαν για να ξεχαστεί η υπόθεση ή να πέσει στα μαλακά. Η πίεση όμως ήταν τέτοια που δεν τα κατάφεραν στο βαθμό –τουλάχιστον- που θα επιθυμούσαν. Έστω και με καθυστέρηση, η υπόθεση έφθασε στη Δικαιοσύνη. Έστω και με κουτσουρεμένες τις κατηγορίες (χάρη στην Εισαγγελία) η υπόθεση εκδικάστηκε.
Μπορεί η καταδίκη του Γιαννάκη να λειτουργήσει αποτρεπτικά; Προφανώς όχι όσο ο κάθε φέρελπις αστέρας νοιώθει πως τυγχάνει στήριξης. Προφανώς όχι όσο ξέρει πως οι προστάτες του θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να προστατεύσουν κυρίως τους εαυτούς τους και το σύστημα που έχουν στήσει και υπηρετούν. Γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση, η έγνοια που επιδείχτηκε σαφώς και δεν ήταν για τα μάτια του κατηγορούμενου, αλλά για την προστασία των ιδίων και του συστήματος που έκτισαν για να αλληλοεξυπηρετούνται.
Όπως και να ‘χει, αποτελεί ένα μικρό βήμα προς εξυγίανση.
