Ο Νικολά Σαρκοζί υπήρξε ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον πλανήτη για μια σημαντική περίοδο, ενώ για σχεδόν όλη του την ενήλικη ζωή ήταν ένα άτομο με εξουσία: πρώτα δήμαρχος, έπειτα βουλευτής, υπουργός σε διάφορα πόστα και τέλος πρόεδρος της Γαλλίας. Και τώρα, στα 70 του, όταν θα έπρεπε να απολαμβάνει την υστεροφημία του, βρίσκεται στο κατώφλι της φυλακής για να περάσει τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής του.
Κανείς δεν μπορεί να χαίρεται με την τόσο ηχηρή πτώση ενός ανθρώπου. Ο οποίος, μάλιστα, μπορεί και να μην ήταν ο πιο διεφθαρμένος πολιτικός. Η κατηγορία για την οποία του επιβλήθηκε η εν λόγω ποινή είναι πως επέτρεψε σε στενούς συνεργάτες του να έρθουν σε επαφή με Λίβυους αξιωματούχους για να εξασφαλίσουν ή να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν οικονομική στήριξη από τη Λιβύη με σκοπό τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Σαρκοζί. Χωρίς ωστόσο να αποδειχθεί ενώπιον του δικαστηρίου πως τα λιβυκά κεφάλαια χρησιμοποιήθηκαν τελικά για την καμπάνια. Ο ίδιος φυσικά δηλώνει αθώος. Στο εδώλιο μαζί του βρέθηκαν άλλα 11 άτομα εκ των οποίων οι τρεις διετέλεσαν υπουργοί στην κυβέρνηση του.
Οι εισαγγελείς υποστήριξαν ότι ο Σαρκοζί και οι συνεργάτες του συνήψαν σύμφωνο με το καθεστώς Καντάφι, με αντάλλαγμα προεκλογική χρηματοδότηση. Το σύμφωνο φέρεται να περιλάμβανε υποσχέσεις για αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της Λιβύης και επιείκεια στον Αμπντάλα Σενουσί, γαμπρό του Καντάφι, ο οποίος είχε καταδικαστεί στη Γαλλία για τη βομβιστική επίθεση του 1989 σε αεροσκάφος πάνω από τον Νίγηρα με 170 νεκρούς.
Αυτή δεν είναι η πρώτη καταδίκη για το Σαρκοζί. Είχε καταδικαστεί προηγουμένως για υπέρβαση δαπανών σε προεκλογική καμπάνια καθώς και για άσκηση επιρροής και διαφθορά, με τις ποινές όμως να περιορίζονται σε κατ’ οίκον περιορισμό και παρακολούθηση με ηλεκτρονικό βραχιολάκι. Ούτε και είναι ο πρώτος πρόεδρος που ερευνάται ποινικά ή καταδικάζεται, είναι ο πρώτος όμως που θα βρεθεί στη φυλακή. Ο Ζακ Σιράκ είχε επίσης καταδικαστεί το 2011 σε φυλάκιση δύο χρόνων αλλά με αναστολή, ενώ πριν λίγους μήνες η ηγέτιδα της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν κρίθηκε ένοχη για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων για ψεύτικες θέσεις εργασίας. Η διαφθορά λοιπόν, δεν είναι κυπριακό φαινόμενο. Συμβαίνει παντού. Η εξουσία λειτουργεί, ενδεχομένως, ως σειρήνα που σκανδαλίζει πολλούς από αυτούς που την αποκτούν. Η αίσθηση της παντοδυναμίας και η επιθυμία της διαιώνισης εξουσίας και χρήματος κάμπτει ηθικές αρχές. Άλλο όμως Γαλλία, άλλο Κύπρος. Στην Κύπρο οι πολιτικοί είναι σαν τοτέμ τους οποίους δεν τολμούμε να αγγίξουμε ακόμα κι αν τους έχουμε δει να βάζουν το χέρι στην μπουκάλα με το μέλι, ακόμα κι αν κληθούμε να πληρώσουμε δεκάδες εκατομμύρια.
