Τι είναι σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη ποιοι τα ελέγχουν και τι μπορούν να είναι με δεδομένο ότι, η αρχή της δημοκρατίας δεν μπορεί να λειτουργήσει με μια πλειονότητα μη δημοκρατικών έως και δικτατορικών χωρών χωρίς πλέον να υπάρχουν δύο ξεκάθαροι πόλοι, αλλά ένας κόσμος με πολλούς πόλους, για άλλα θέματα μικρούς και για άλλα μεγάλους;
O τίτλος είναι σωστός. Και θα εξηγήσω…
Τι μπορεί να περιμένει κανείς με μια κοινή γνώμη ανενημέρωτη και παραπληροφορημένη αλλά και επί της ουσίας αδιάφορη με όρους βασικής λογικής η οποία αντιμετωπίζει τα όσα συμβαίνουν γύρω της με όρους TikTok και ΜΚΔ και αναλόγως του τι της σερβίρουν είτε η Κίνα, είτε άλλοι;
Το walkout κατά την ομιλία Νετανιάχου στον ΟΗΕ επανέφερε το ζήτημα επιτακτικά. Όχι τόσο σε σχέση με την πράξη – αν και αυτή έχει τη σημασία της – όσο με κάποιες άλλες τραγικές λεπτομέρειες.
Η βασικότερη είναι το γεγονός ότι μια πράξη η οποία γιορτάστηκε ως… νίκη από διάφορους και στη Δύση περιελάμβανε 77 κράτη από τα οποία με μεγάλη δυσκολία εντοπίζει κανείς δέκα τα οποία μπορεί να τα αποκαλέσει δημοκρατικά. Και πάλι το θέμα δεν είναι η ομιλία Νετανιάχου. Κάποιες άλλες χώρες, δημοκρατικές, επέλεξαν να αφήσουν μόνο χαμηλόβαθμους λειτουργούς τους στην αίθουσα.
Το πρόβλημα ήταν πώς από τη στιγμή που γίνεται μια τέτοια κίνηση, δεν έχει σημασία μόνο ποιοι μένουν αλλά και ποιοι φεύγουν. Διότι στις υπόλοιπες 67 χώρες περιλαμβάνονταν σχεδόν όλες οι στυγνές δικτατορίες του πλανήτη.
Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε ανανεωμένη η λίστα των καταδικών χωρών από τη γενική συνέλευση από το 2015 μέχρι το 2025.
Χώρες όπως το η Τουρκία, το Ιράκ, η Κούβα η Βενεζουέλα, η Μιάνμαρ, το Πακιστάν, η Κίνα, το Κατάρ, η Σ. Αραβία η Αλγερία και πολλά άλλα σκοτεινά καθεστώτα – σχεδόν όλα έλαβαν μέρος σ΄ αυτή την ενέργεια ούτε και μία φορά!
Ποτέ επίσης δεν υπήρξε καταδικαστική απόφαση για τη Χαμάς από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ !..
Το Αφγανιστάν (των Ταλιμπάν) καταδικάστηκε μία φορά, η Βόρειος Κορέα και το Ιραν 10, οι ΗΠΑ 11 φορές, η Συρία του Άσαντ 12 (του Γκολάνι καμία), η Ρωσία 29 και το Ισραήλ… 173.
Εκατόν εβδομήντα τρεις.
Το ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα.
Πώς γίνεται ένας οργανισμός επί δέκα χρόνια μάλιστα να μην ασχολείται με καμία από αυτές τις χώρες που παρατίθενται πιο πάνω – η Τουρκία είναι σίγουρα από τα πιο κραυγαλέα – και τι σημαίνει αυτό για τον οργανισμό;
Τι σημαίνει επίσης, για μια δημοκρατική χώρα να συμπαρατάσσεται με ότι πιο δικτατορικό και βάρβαρο υπάρχει στον κόσμο και μάλιστα όταν αυτά τα καθεστώτα βρίσκονται στο απυρόβλητο;
Το κυριότερο όμως: εάν δεχθούμε χάριν συζήτησης ότι υπήρχε περισσότερη λογική παρά σκοπιμότητα στη πιο μαζική αποχώρηση χωρών από τη γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που εγώ δεν το υποστηρίζω, φαίνεται και από το ποιες έφυγαν, τότε γιατί καμία, μα καμία από αυτές τις χώρες, ειδικά τις δημοκρατικές, δεν έφυγε την ώρα που μιλούσε ο ηγέτης των μακελάρηδων μουλάδων του Ιράν οι οποίοι απαγχόνισαν στους πρώτους οκτώ μήνες του χρόνου αυτού περισσότερα από χίλια άτομα, τα πλείστα επικριτές του καθεστώτος, γυναίκες που κηρύχθηκαν «ανήθικες», ΛΟΑΤΚΙ άτομα, φοιτητές που επέκριναν αυτά τα κτήνη και άλλους, για μη ποινικά αδικήματα ή με καταδίκες συνοπτικές.
Τι λέει το walkout αυτό, διεθνώς, για την ανοχή σε όλους τους άλλους ηγέτες καθεστώτων που παρέλασαν ή στον ΥΠΕΞ της Ρωσίας η οποία καθημερινά σκοτώνει Ουκρανούς, με drones και πυραύλους αμφισβητώντας δια του ηγέτη του καθεστώτος της ότι υπάρχουν έστω Ουκρανοί! Αυτό δεν είναι γενοκτονία; Και τι θα είχαν κάνει οι Ρώσοι εάν όντως καταλάμβαναν την Ουκρανία;
Πόση αξιοπιστία απομένει αλήθεια σ’ αυτά τα κράτη, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά τους και την εμμονή τους με τους Ισραηλινούς (173 καταδίκες;) όταν μέχρι αυτή τη στιγμή καμία γενοκτονία δεν έχει αποδειχθεί στη Γάζα, είτε αρέσει αυτό σε κάποιους είτε όχι δεν έχει, και τα στοιχεία προέρχονται από τη Χαμάς με τη συμπερίληψη των τρομοκρατών στα θύματα; (!)
Ας περιμένουμε για να δούμε εάν έγινε ή δεν έγινε. Εδώ θα είμαστε. Σημασία έχει να σταματήσει ο πόλεμος και να πάνε πίσω οι όμηροι οι οποίοι κανέναν δεν ενδιαφέρουν στη Δύση δυστυχώς.
Το κυριότερο όμως όλων: Όταν τα πιο απάνθρωπα καθεστώτα σφάζουν ανενόχλητα χωρίς να ενοχλούνται οι… ευαίσθητοι στη Δύση και το μεγαλύτερο walkout στα χρονικά γίνεται για ένα δημοκρατικό κράτος στο οποίο αυτό το κομμάτι της Δύσης φορτώνει από «απάρντχαϊντ» μέχρι ένα σωρό άλλες ανοησίες (τις οποίες δεν βλέπει σε όλα αυτά τα καθεστώτα με πολλά από τα οποία ταυτίζεται ιδεολογικά) ποιο μέλλον μπορεί να έχει, όχι ο ΟΗΕ, διότι δεν έχει, αλλά ο ελεύθερος κόσμος;
Απόψε ο ουρανός του Κιέβου και άλλων πόλεων της Ουκρανίας θα γεμίσει με εκατοντάδες ιρανικά drones, κάποιοι δε άνθρωποι που τώρα τρώνε και μιλάνε με τις οικογένειές τους θα σκοτωθούν.
Ναι το Ισραήλ θα κληθεί να απαντήσει με στοιχεία όπως, αμέτρητες φορές έχω γράψει και σίγουρα έχουν διαπραχθεί εγκλήματα όπως σε κάθε πόλεμο. Αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρξει λογοδοσία. Σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό το λέω κάθε φορά.
Καθώς όμως η δημοκρατία πεθαίνει, διότι αυτό συμβαίνει, ο καθένας οφείλει να σκεφτεί τι μπορούσε να είχε κάνει ενάντια στην υπόλοιπη παράνοια, και δεν το έκανε. Πώς μπορούσε να σταθεί απέναντι στον εκφασισμό του δημόσιου λόγου και στην ακύρωση αφήνοντας ότι πιο ελλειμματικό υπάρχει, να καθορίσει τη νέα εποχή.
