Ο Τζεφ Μπέζος, 61, ιδρυτής της Amazon, υποστηρίζει ότι η εκτόξευση των επενδύσεων στην Τεχνητή Νοημοσύνη, Α.Ι., πυροδοτεί μια «καλή» φούσκα, η οποία θα αποδώσει πολλά, και μεγάλης διάρκειας οφέλη στην κοινωνία, ακόμα και εάν οι τιμές των μετοχών που σχετίζονται με αυτήν, καταρρεύσουν δραματικά, όπως οι e-εμπορικοί όμιλοί του πριν από 25 χρόνια.

“Αυτό είναι ένα είδος βιομηχανικής φούσκας, σε αντίθεση με τις χρηματοπιστωτικές φούσκες», δήλωσε ο Μπέζος σε ένα μεγάλο τεχνολογικό συνέδριο αυτές τις μέρες στο Τορίνο.

Αναφέρθηκε σε παρόμοιες επενδύσεις στην «·com» περίοδο που διανύουμε τώρα, όπου η επένδυση σε καλώδια οπτικών ινών έχει αντέξει παρά τους αρχικούς φόβους. Όπως και τα φάρμακα και τα εμβόλια που έσωσαν εκατομμύρια ζωές, προσθέτει.

Αντίθετα, ο Μπέζος πιστεύει ότι η κρίση του τραπεζικού συστήματος, είναι εξισου κακή, όπως ήταν στο 2008. Τέτοιες φούσκες δεν θέλει να ξαναζήσει ο κόσμος, λέει. Και δικαίως ανησυχεί!…

Γενικά, ο Τζεφ Μπέζος δεν μιλάει συχνά. Και, πάνω άπ όλα, λέει λίγα, όσα πρέπει. Η έλευση του ΑΙ όμως, όπως λένε άνθρωποι που είναι πολύ κοντά του και τον ξέρουν καλά, τον έχει συνεπάρει. Είναι, λέει, μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην ανθρωπότητα. «Αρκεί να την μάθουμε καλά, και να την εφαρμόσουμε με γνώση και με έμπνευση».

«Τα οφέλη για την κοινωνία θα είναι γιγαντιαία», είπε στην ομιλία του στο Τορίνο.

Και προέβλεψε ακόμα ότι στις δύο επόμενες δεκαετίες, εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν στο διάστημα! Και πιστεύει επίσης ότι τα Κέντρα Πληροφοριών, Data Centers, που θα δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια, θα κτιστούν στο διάστημα!

Στα πεζά, δικά μας τώρα. Εξακολουθούν και κυκλοφορούν με τουπέ διάφοροι άνθρωποι που κουβαλούν μαζί τους μια ταμπέλλα, και θέλουν να την προσέξουν όλοι. Στην Ελλάδα είναι οι «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Το λένε (α) για να μάθεις, μήπως και σου ξεφεύγει, και (β) για να τους προσκυνήσεις ή και να τους φοβηθείς.

Κυκλοφορούν και στην Κύπρο. Αλλοίμονο. Από την ίδια πάστα είμαστε. Διαφέρουμε ως προς τα γονίδια που πήραμε από εκείνους που μας κατέκτησαν επί μακρόν.

Όπως και να έχει, έξω από το βολικό και υπερφίαλό τους πλαίσιο, είναι ένα τίποτα. Αυτό αποκαλύπτεται εύκολα όταν βρεθούν σε άλλο χώρο ή και χώρα, όπου η παρουσία τους δεν προκαλεί κανένα ενδιαφέρον – εκτός εάν αυτοσυστηθούν με το κυπριακό τους αξίωμα.

Ήμουν πολλές φορές αυτόπτης μάρτυς ενός τέτοιου συμβάντος, και ντράπηκα για λογαριασμό τους. Διότι, πολύ απλά, το αξίωμά σε όποια χώρα, σε όποιον χώρο, δεν έχει καμία αξία αν το πουλάς από μόνος σου, παρά αν σου το ζητήσουν.

Το αξίωμα, (όλοι έχουμε κάποιο), από μόνο του χάνει την ουσία του όταν το διαλαλείς δίχως να σου το ζητήσουν. Αντίθετα, απωθεί.

Όμως, τα αξιώματα απλώνονται σε πολλά επίπεδα. Σημαντικά ακούγονται. Σημαντικά μπορεί να είναι. Όχι όμως αν αναφέρονται από τον ίδιο τον φορέα. Πχ Γεια σας, ονομάζομαι Χρ. Μιχαηλίδης και είμαι δημοσιογράφος σε πολλά ΜΜΕ.

Αν τολμούσα ποτέ αυτήν την αυτοσύσταση, θα ντρεπόμουν εγώ για λογαριασμό μου. Δεν θα είχα που να κρυφτώ!

Στους κύκλους των επηρμένων όμως, τα «Εγώ» και οι business κάρτες πάνε σύννεφο!…

Και φυσικά, το αξίωμα δεν συμβαδίζει με τις πραγματικές ικανότητές τους. Ούτε, βεβαίως, με την απαιτούμενη μετριοφροσύνη. Που είναι ιδίωμα των πραγματικών σπουδαίων και άξιων ανθρώπων.

Θα πείτε: Τι σ’ έπιασε τώρα και καταγίνεσαι με αυτήν την … ανθρωπομορφία; Δεν ξέρω ακριβώς. Από μικρές στιγμές, τυχαίες πολλές φορές, βλέπω και ακούω πράγματα που το επάγγελμά μου με έχει μάθει να τα παρατηρώ και να προσπαθώ να τα ερμηνεύω.

Ένα μεγάλο κεφάλαιο στην Τεχνική της Συνέντευξης στο οποίο βυθίστηκα στις μεταπτυχιακές μου έρευνες στην Αγγλία, ήταν αυτό του empathy. Ελληνικά, της ενσυναίσθησης. Δηλαδή, προτού κρίνεις ένας άνθρωπος να μπορείς να τον καταλάβεις, ακόμα και να τον αισθανθείς.

Το ασκώ όποτε μπορώ. Μου ξεφεύγουν όμως και αρκετές περιπτώσεις. That you are unable to empathize with…