Τίποτα δεν δικαιολογεί την σφαγή κατά των Ισραηλινών από τους ισλαμοφασίστες της Χαμάς σαν σήμερα, στις 7 Οκτωβρίου 2023. Με αγριότητα που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους σκότωσαν 1.200 αθώους ανθρώπους και απήγαγαν άλλους 250 που τους μετέφεραν στη Λωρίδα της Γάζας ως ομήρους. Τίποτα δεν δικαιολογεί και την εκδίκηση του Ισραήλ, που συνεχίζεται ασταμάτητα επί δύο χρόνια. Σκότωσαν πάνω από 65.000 αθώους ανθρώπους και ισοπέδωσαν σχεδόν τα πάντα στη Γάζα.
Τίποτα δεν δικαιολογεί ούτε και εμάς που παίρνουμε θέση από μακριά, από την ασφάλειά μας, και γινόμαστε οπαδοί, υπέρ του ενός ή του άλλου. Όσοι θεωρούν υπεύθυνο το Ισραήλ για τα βάσανα των Παλαιστινίων δεν σημαίνει ότι πρέπει με κλειστά μάτια να υποστηρίξουν την εγκληματική Χαμάς. Και όσοι θεωρούν υπεύθυνη τη Χαμάς για τους ανελέητους σκοτωμούς δεν σημαίνει ότι πρέπει να κατηγορούν τους Παλαιστίνιους συλλογικά για τις θηριωδίες μιας εγκληματικής οργάνωσης.
Ένα τόσο σύνθετο και μακροχρόνιο πρόβλημα, δεν επιτρέπεται να παρουσιάζεται απλουστευμένα για να δικαιολογεί την τοποθέτησή μας απέναντι στα γεγονότα. Ξεκίνησαν τις θηριωδίες τους στις 7 Οκτωβρίου οι ντοπαρισμένοι αγριάνθρωποι της Χαμάς, είναι και μουσουλμάνοι, είναι φιλότουρκοι, άρα καλά κάνει το Ισραήλ και ισοπεδώνει τα πάντα; Καλά κάνει και σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες; Μα, είναι δυνατό να σκεφτόμαστε έτσι;
Χτύπησαν πρώτοι οι Παλαιστίνιοι και επομένως πήραν τη δικαιολογημένη απάντηση του Ισραήλ. Εδώ μιλάμε για μια διένεξη που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1930 όταν άρχισαν να μεταναστεύουν μαζικά οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη. Μέχρι το 1947 κατείχαν το 6% της συνολικής γης και αποτελούσαν το 1/3 του πληθυσμού. Το 1948 ξέσπασε ο αραβοϊσραηλινός πόλεμος και οδήγησε στην εκδίωξη 700.000 Παλαιστινίων, στη διχοτόμηση της Ιερουσαλήμ σε ισραηλινή και ιορδανική ζώνη, και στην αιγυπτιακή κυριαρχία επί της Λωρίδας της Γάζας.
Μπορεί να κριθεί μια σύγκρουση που διαρκεί τόσες δεκαετίες τόσο μονοσήμαντα; Τόσο αποσπασματικά; Να πιστεύουμε ότι ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου όταν επιτέθηκε η Χαμάς ή λίγες μέρες αργότερα όταν αντεπιτέθηκε το Ισραήλ; Δεν έχουν σημασία όσα μεσολάβησαν; Ούτε ότι το 1967 το Ισραήλ επιτέθηκε εναντίον όλων των Αράβων της περιοχής και κατέλαβε τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία, το Γκολάν από τη Συρία, το Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας από την Αίγυπτο; Τότε άλλες 300.000 Παλαιστίνιοι έγινα πρόσφυγες.
Ούτε ότι το 1993 Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι υπέγραψαν τη συμφωνία του Όσλο και λύθηκε υποτίθεται το παλαιστινιακό; Ραμπίν και Αράφατ, που υπέγραψε τη συμφωνία πήραν και Νόμπελ Ειρήνης. Η συμφωνία έδωσε στους Παλαιστίνιους την διεθνή αναγνώριση με τη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, με κάποια αυτονομία στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, και με την πρόβλεψη να αποκτήσει κρατική υπόσταση ύστερα από μεταβατική περίοδο πέντε χρόνων. Αλλά η μεταβατική περίοδος δεν τελείωσε ποτέ. Το 1995 δολοφονήθηκε ο Ραμπίν, το 1996 εκλέγηκε ο Νεντανιάχου ο οποίος δήλωσε ότι η συμφωνία του Ραμπίν δεν δεσμεύει την δική του κυβέρνηση.
Η μεταβατική περίοδος τελικά κρατάει εδώ και τρεις δεκαετίες. Χοντρικά να βάλουμε στην ιστορία και το ότι η Χαμάς συγκρούστηκε με την Φατάχ, διότι ο Αράφατ αποδέχθηκε ότι το Ισραήλ δικαιούται να έχει κράτος ενώ η Χαμάς ιδρύθηκε με σκοπό την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ. Τελικά συγκρούστηκαν και ένοπλα (ναι, οι Παλαιστίνιοι μεταξύ τους), η Παλαιστινιακή Αρχή (ελεγχόμενη από τη Φατάχ) ηττήθηκε και αποχώρησε από τη Γάζα και περιορίστηκε στη Δυτική Όχθη, ενώ η Χαμάς επέβαλε τον δικό της ισλαμοφασιστικό έλεγχο στη Γάζα.
Το Ισραήλ από τότε απέσυρε στρατό και εποίκους από τη Γάζα, αλλά την μετέτρεψε στη μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του πλανήτη. Μια λωρίδα γης την οποία έχει αποκλεισμένη από παντού. Η δράση της Χαμάς και ο αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ έφεραν την απόλυτη δυστυχία στον παλαιστινιακό λαό της Λωρίδας. Η Χαμάς είχε εκατομμύρια να εξοπλίζεται αλλά ο λαός της Γάζας ήταν ο φτωχότερος πληθυσμός του πλανήτη. Επί δεκαπέντε χρόνια πριν την 7ης Οκτωβρίου 2023.
Όλα αυτά τα περίπλοκα, που σημειώνω πολύ αδρά, δεν επιτρέπουν να είμαστε ισοπεδωτικοί ως οπαδοί. Διότι υπάρχει κάτι σήμερα, που είναι κυρίαρχο: ότι δεν μπορεί να υπάρχει λογική εξήγηση στις μαζικές δολοφονίες αθώων ανθρώπων.
* Φωτογραφία από τον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948. Η τραγική μοίρα των αμάχων είναι πάντα ίδια.
