Εκεί που, επί μέρες, αν όχι και εβδομάδες, συζητούσαμε (ο καθένας με το μακρύ και το κοντό του) για το αν το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, κάτω από την Βουλή των Ελλήνων, πρέπει να παραμείνει χώρος «ιερός» όπως το θέλησε η Ιστορία, ή να μετατραπεί σε πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης από διάφορα πρόσωπα και «συλλογικότητες» (όπως τις λέμε), για ό,τι σοβαρό ή μη κατεβάσει η γκλάβα τους, «έρχεται» ο Διονύσης με ένα θλιμμένο «έχετε γειά», ο χώρος καθάρισε!
Όπως έλεγε ο Σαββόπουλος και σε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του, «η Πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που’χε κάτι από τις φωτιές», που να ήξερε ο καλός μου ότι το «φωτιές» κάποιοι θα το ερμήνευαν ως φωτοβολίδες, και άλλα αυτοσχέδια εκρηκτικά, και θα έσπαγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Η κυβέρνηση, αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα ώστε να μην ξαναζήσουμε τα αίσχη των τελευταίων μηνών. Ανέθεσε την ευθύνη της διατήρησης της τάξης εκεί, στο Υπουργείο Άμυνας, κάτι που δεν πολυάρεσε στον Νίκο Δένδια ο οποίος, κατά την δική μου εκτίμηση, έκρινε καλώς ότι πέραν από την τιμητική φρουρά των ευζώνων, ο στρατός δεν πρέπει να έχει κανέναν ρόλο εκεί.
Όπως και να έχει, όταν τέθηκε το ερώτημα «συμφωνείτε με αυτήν την νέα συνθήκη, να μην γίνει ο Άγνωστος σημείο διαδηλώσεων;» σε μία δημοσκόπηση, τη πλειοψηφία είναι «Ναι», αλλά ένα 44% βροντοφώναξε «Όχι».
Αυτοί είμαστε; Ελπίζω όχι. Και σίγουρα δεν θα ταυτίσω τους «Κωλοέλληνες», για μένα ένα από τα πιο σημαδιακά τραγούδια του αγαπημένου μου Νιόνιου, με τους παντός είδους «ό,τι λάχει».
Και, αν υπάρχει ένα 44% που θέλει την Πλατεία μπάχαλο, υπάρχει και ένα 84% (στην ίδια δημοσκόπηση της Pulse για τον Σκάϊ), που λέει ότι «για μας, το μεγαλύτερο αγκάθι για μας τώρα, είναι η ακρίβεια».
Σε άλλα νέα της εβδομάδας, ο φερόμενος ως εγκέφαλος της εγκληματικής οργάνωσης για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ με την κατάχρηση των αγροτικών επιδομάτων, εμφάνιζε τέσσερα εκατομμύρια ευρώ ως κέρδη από ποδοσφαιρικά στοιχήματα.
Αυτό το κεφάλαιο, των στοιχημάτων, που τα βλέπεις και τα ακούς παντού, σε κάθε διαφήμιση, δεν ξέρω πώς μπορεί έστω και να «μαζευτεί». Είναι πολλά τα λεφτά που «παράγει» αυτή η βιομηχανία, θα πεις.
> Μη νομίζετε όμως ότι μόνο εμείς είμαστε στο κόλπο του τζόγου, και δη του στοιχήματος. Αυτήν την εβδομάδα, πρώτο θέμα στο BBC και σε όλα τα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης στον κόσμο, ήταν ότι ο προπονητής των Portland Trail Blazers, ομάδας μπάσκετ στο NBA, και ο καλαθοσφαιριστής Τέρι Ρόζιερ των Miami Heat, είναι ανάμεσα στους 31 που συνελήφθησαν για μεγάλες απάτες με το στοίχημα!
Ανάρτηση της Ημέρας, στο facebook, από την εδώ και πολλά χρόνια (από το Λονδίνο μάλιστα!) φίλη μου, συγγραφέα Λένα Διβάνη, που για ένα φεγγάρι ήταν και καθηγήτρια φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η Λένα έχει το μεγάλο προσόν να κυκλοφορεί στον δρόμο, να σμίγει με κόσμο, να παρατηρεί και να στοχάζεται. Ιδού:
«Μπήκα χτες να πάρω έναν καφέ στο χέρι από ένα φοιτητικό στέκι στη Πατησίων. Περιμένοντας άκουγα μια παρέα 6-7 παιδιών δεξιά μου που συζητούσε ποια χώρα ζητάει ποιες ειδικότητες και ποιόν ξέρουν να έχει εγκατασταθεί ήδη εκεί. Βούλιαξε η μέρα μου παίδες. Πικρός ο καφές κι ας τον τάραξα στη ζάχαρη. Δεν μπορούμε άλλο να κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο: Η χώρα αδειάζει από τα νιάτα της, τα ταλέντα της και τη ζωντάνια της.
Ψέματα να λέμε; Ο τουρισμός έγινε μονοκαλλιέργεια. Πράγματι η ανεργία έπεσε αλλά τι κρύβουν τα νούμερα; Ότι το 86% των αποφοίτων πανεπιστημίων δουλεύουν στον τουρισμό με πολύ χαμηλές αποδοχές. Σπίτι αδυνατούν να πληρώσουν και οικογένεια ζορίζονται να κάνουν. Τι κάνουν; Αυτό που θα κανα κι εγώ στη θέση τους. Ετοιμάζουν βαλίτσες και φεύγουν. Μας αφήνουν να ζήσουμε με τους φραπέδες και τους χασάπηδες, τους κωλοέλληνες που εκθρέψαμε.»
*Ανέτρεξα στο ΑΙ για τον τίτλο της στήλης σήμερα, φράση που χρησιμοποίησε ο Σαββόπουλος σε ένα από τα πιο συζητημένα τραγούδια του: Οι «Σειληνοί του κράτους» είναι ένας όρος που πιθανώς αναφέρεται στους Σειληνούς, μυθικά πλάσματα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, που ήταν σύντροφοι του Διόνυσου και συνδέονταν με τη γη, τα νερά και τη γονιμότητα. Η χρήση του όρου «του κράτους» είναι ασυνήθιστη, αλλά θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι αναφέρεται σε «Σειληνούς» που συνδέονται με την κρατική εξουσία, μια ερμηνεία που δεν υποστηρίζεται από την αρχαία ελληνική μυθολογία.