Εν αναμονή της απόφασης της ΕΕ για το ποιος θα επιλεγεί τελικά για την Προεδρία του Eurogroup. Ο εξ Ελλάδος Κυριάκος Πιερρακάκης, ή ο ΒέλγοςΦαν Πέτεγκεμ. Όπως και να έχει, για αυτό και το καταγράφω πριν από το τελικό αποτέλεσμα.
Kαι μόνο το γεγονός ότι ένας Έλληνας πολιτικός-οικονομολόγος, που η χώρα του πριν από μερικά χρόνια, όχι πολλά, ήταν ο παρίας της ΕΕ, φτάνοντας στη χρεωκοπία, γιατί πολύ απλά ξόδευε περισσότερα χρήματα από όσα εισέπραττε, σημαίνει κάτι.
Ό,τι η χώρα γύρισε σελίδα.
Πάμε τώρα στα μπλόκα των αγροτών.
Όταν διεκδικείς το δίκιο σου, ταλαιπωρώντας χιλιάδες συμπολίτες, το χάνεις σάμβουαρ, αγρότη μου. Όπως λέει κι φίλος και συνεργάτης μου στο ραδιόφωνο, Γιώργος Λιγνός, πρώην manager και δάσκαλος, νυν παρατηρητής των ανθρωπίνων πραγμάτων:
«Οι ασθενείς που έχασαν τις χημειοθεραπείες τους, ο μεροκαματιάρης οδηγός βυτιοφόρου που σκοτώθηκε στον καρόδρομο όπου μπήκαν μεγάλα οχήματα εξαιτίας του μπλόκου, οι αστυνομικοί που ξυλοφορτώθηκαν, είναι παράπλευρες απώλειες του… αγώνα».
Τον επιθετικό προσδιορισμό της λέξης «αγώνα» βάλτε τον εσείς.
Για μένα, πάντως, προ πολλού έχει χαθεί το δίκιο.
Οι ΗΠΑ ενδέχεται να ζητήσουν από ξένους τουρίστες πενταετές ιστορικό χρήσης κοινωνικών δικτύων πριν από την είσοδό τους!
Αυτό θα επηρεάσει άτομα από δεκάδες χώρες που δικαιούνται να επισκεφθούν τις ΗΠΑ για 90 ημέρες χωρίς βίζα, εφόσον έχουν συμπληρώσει μια φόρμα Ηλεκτρονικού Συστήματος Εξουσιοδότησης Ταξιδιού (ESTA).
Από την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο τον περασμένο Ιανουάριο, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει προχωρήσει σε αυστηροποίηση των συνόρων των ΗΠΑ γενικότερα, επικαλούμενος την εθνική ασφάλεια ως βασικό λόγο.
Οι αναλυτές λένε ότι το νέο σχέδιο θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο για τους πιθανούς επισκέπτες ή να βλάψει τα ψηφιακά τους δικαιώματα.
Διαβάζω στην ιστοσελίδα του BBC:
«Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε ένα πρόγραμμα που προσφέρει ταχεία έκδοση αμερικανικών βιζών σε πλούσιους αλλοδαπούς που μπορούν να πληρώσουν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο δολάρια.
Με την κάρτα αυτήν, ανοίγει για τους αγοραστές “ο δρόμος προς την απόκτηση υπηκοότητας”».
Σιγά τα λάχανα, Πρόεδρε. Στα δικά μας τα μέρη, το κάναμε εδώ και καιρό.
Η Μη Είδηση της Ημέρας, μας έρχεται από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος, φέρεται να έδωσε εντολή σε όλους τους Αμερικανούς διπλωμάτες, σε όλα τα επίσημα κείμενα και αναφορές τους, να επιστρέψουν στη χρήση της γραμματοσειράς Times New Roman, χαρακτηρίζοντας, μάλιστα, την απόφαση του προκατόχου του, Άντονι Μπλίνκεν, να χρησιμοποιούν τη γραμματοσειρά Calibri ως «σπάταλη και απερίγραπτη κίνηση», σύμφωνα με εσωτερικό τηλεγράφημα του Υπουργείου που είδε το Reuters.
Υστερόγραφο. Ο γράφων αρέσκεται να αλλάζει συχνά τις γραμματοσειρές. Τώρα βρίσκομαι στο Arial Narrow, με διάστημα 15.
Φαρμάκι αχρείαστο και χιούμορ ατυχές, από τον ηθοποιό Χάρη Ρώμα για το περιβόητο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα. Διευκρινίζοντας (;) ότι «χωρίς να θέλω να πληγώσω τον Αλέξη», είπε πως «το αποχετευτικό σύστημα του Βυζαντίου σίγουρα είναι πιο ενδιαφέρον από την “Ιθάκη” του Τσίπρα». Σκέφτομαι τι θα έλεγε εάν ήθελε να πληγώσει τον πολιτικό.
Αυτό που πολλά κορίτσια βγάζουν selfies, βγάζοντας ταυτόχρονα και τη γλώσσα τους, πείτε μου σας παρακαλώ τι σημαίνει, γιατί εγώ είμαι «γκάου»!
Ρήση: «Ο πρέσβης είναι ένας τίμιος άνθρωπος που μετατίθεται στο εξωτερικό προκειμένου να λέει ψέματα για το καλό της χώρας του» – Σερ Χένρι Ουόττον, 1568-1639, Άγγλος συγγραφέας, διπλωμάτης και πολιτικός.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ
Από τα δύσκολα, έως και ντροπιαστικά χρόνια των Μνημονίων, η χρεοκοπημένη τότε Ελλάδα άνοιξε από χθες μια νέα ευρωπαϊκή σελίδα με την εκλογή του Κυριάκου Πειρρακάκη για δυόμισι χρόνια ως νέου Προέδρος του Eurogroup.
Είναι ένα αξίωμα με ουσία, με έντονο συμβολισμό, αλλά και με μεγάλη ευθύνη.
Όπως επισημαίνει η έγκυρη «Huffington Post» από την Αθήνα, σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα είχε και η σαφής, δημόσια δήλωση στήριξής του από τη Γερμανία, ο υπουργός Οικονομικών της οποίας, Κρίστιαν Λίντνερ, λίγο πριν τη ψηφοφορία ανακοίνωσε ότι το Βερολίνο σε πλήρη συνεννόηση με την καγκελαρία, θα ψήφιζε υπέρ του Πιερρακάκη. Η ασυνήθιστα ανοικτή αυτή τοποθέτηση για μυστική ψηφοφορία εκτιμάται ότι επηρέασε αισθητά τη στάση αρκετών βόρειων κρατών, τα οποία παραδοσιακά κινούνται παράλληλα με τις γερμανικές επιλογές στα ζητήματα οικονομικής διακυβέρνησης.
