Οι στρατηγικές συνεργασίες της Λευκωσίας έχουν διαχρονική σημασία, αυτή την περίοδο, ωστόσο, θεωρούνται κρίσιμες και καθοριστικές σε έναν κόσμο, που αλλάζει προς το χειρότερο. Και οι συνεργασίες δεν προκύπτουν από το πουθενά. Είναι αποτέλεσμα συστηματικής, μεθοδικής τακτικής και δουλειάς.
Η συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πέραν της οικονομικής διάστασης, έχουν και τη γεωπολιτική. Προσφέρουν στη Λευκωσία βάθος σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό, που δεν περιορίζεται στα στενά όρια του νησιού ή της γειτονιάς. Προσφέρει, στην προκειμένη περίπτωση στα ΗΑΕ, βάθος και διέξοδο προς την Ευρώπη. Μια ακόμη διέξοδο, που είναι όμως σημαντική, καθώς η Κύπρος έχει την ιδιότητα του κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά προκύπτουν από την επίσκεψη του Προέδρου των ΗΑΕ στην Κύπρο, την περασμένη Κυριακή και τα όσα συζητήθηκαν.
Η συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας, που υπογράφηκε στο Παρίσι, μεταξύ των προέδρων της Κύπρου και της Γαλλίας, Νίκου Χριστοδουλίδη και Εμανουέλ Μακρόν, τη Δευτέρα, λαμβάνει πρωτίστως υπόψη και τα όσα διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή. Η επικαιροποίηση της Στρατηγικής Συνεργασίας κρίθηκε αναγκαία. Νέα δεδομένα διαμορφώνονται διεθνώς, καθώς οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, παραμένουν ψηλά στις επιλογές των ισχυρών. Αν και αμφότερα τα κράτη είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η διμερής συνεργασία διασφαλίζει πολύ περισσότερα και πιο συγκεκριμένα από ό,τι η συλλογική σε έναν Οργανισμό, που, ειρήσθω εν παρόδω, δυσκολεύεται στην εξωτερική πολιτική.
Οι συνεργασίες αυτές, όπως η συγκεκριμένη με τη Γαλλία, ενισχύουν τη θέση της Κύπρου, την αναβαθμίζουν και λειτουργούν αποτρεπτικά. Δεν σημαίνει πως την ώρα της κρίσης, για παράδειγμα, θα πολεμήσουν δίπλα μας, οι όποιοι σύμμαχοι. Αυτά δεν γίνονται και το γνωρίζουν άπαντες. Είναι, όμως, σημαντικές οι συνεργασίες, οι συμμαχίες, καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία μπαίνει στην εξίσωση και των γεωπολιτικών διεργασιών. Όχι μόνο επειδή η γεωγραφική της θέση είναι σημαντική, αλλά γιατί έχει ρόλο να διαδραματίσει και το απέδειξε. Σίγουρα όλες αυτές οι διεργασίες, οι συνεργασίες, αποβαίνουν προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μπαίνοντας στην εξίσωση -που αυτό προφανώς δεν γίνεται αυτόματα και χωρίς προσπάθεια και κόπο- η Κύπρος διαδραματίζει μεγαλύτερο του μεγέθους της ρόλο, χωρίς όμως υπερβολές. Κι αυτό βοηθά στην αποτρεπτική ισχύ. Αυτό θωρακίζει σε σημαντικό βαθμό τη χώρα.
Τα διαφορετικά συμφέροντα πρέπει προφανώς να αντικρίζονται μέσα στο γεωπολιτικό σκηνικό της περιοχής. Το τι διαδραματίζεται στην περιοχή μας είναι γνωστό και ανησυχητικό. Οι συζητήσεις στο Ουκρανικό έχουν αλλάξει με την παρέμβαση των ΗΠΑ επί Τραμπ. Όπως μεταδίδεται, οι Αμερικανοί σε αυτή τη φάση ζητούν, μεταξύ άλλων, από τους Ουκρανούς να εγκαταλείψει ο στρατός τους το τμήμα της περιοχής Ντονμπάς, στα ανατολικά της χώρας. Μια περιοχή που διεκδικεί στρατιωτικά η Ρωσία αλλά δεν έπεσε στα χέρια της. Αυτό δείχνει και προθέσεις στο εδαφικό. Το Κυπριακό καμία σχέση έχει με το Ουκρανικό. Τις προσεγγίσεις και πρακτικές αναδεικνύουμε, σημειώνοντας πως το τι θα γίνει στο Ουκρανικό δεν μπορεί να «μεταφερθεί», να ισχύσει, στο Κυπριακό.
Η γεωγραφική… μοίρα έχει φέρει την Κύπρο σε αυτή την περιοχή. Διαφορετικά θα ήταν τα δεδομένα εάν συνορεύαμε, για παράδειγμα, με την Ελβετία. Είμαστε, ωστόσο, δίπλα -φευ- στην Τουρκία.
Για τα μικρά κράτη, όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, το ζητούμενο είναι η αξιοποίηση όλων των ευκαιριών και δυνατοτήτων, που προσφέρονται. Το ζητούμενο είναι να καταφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία να αξιοποιήσει διαφορετικά και κοινά συμφέροντα.
Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει φιλανθρωπία, ούτε και δεδομένες φιλίες, ως εκ τούτου, κάθε φορά που προσφέρεται η δυνατότητα, είτε αξιοποιείται, είτε χάνεται. Και αυτή την περίοδο, που χαρακτηρίζεται από ανατροπές και επικίνδυνες εξελίξεις, ορθώς αξιοποιούνται ευκαιρίες.
Η Κύπρος στις συζητήσεις με τρίτες χώρες κρατά το διαβατήριο της Ε.Ε. Για την Ε.Ε. η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η γέφυρα με τα τρίτα κράτη.
