Χαμογελάστε. Ουδείς πανικός δικαιολογείται. Μπορεί μια ιδιωτική εταιρεία στην Αγγλία να κατάφερε να κερδίσει το εμπορικό σήμα του χαλλουμιού, μπορεί ένα κράτος με όλες τις υπηρεσίες στη διάθεσή του να μην κατάφερε να υποστηρίξει το δίκαιό του, αλλά βαθιά μέσα μας ξέρουμε πως το χαλλούμι είναι κυπριακό προϊόν από καταβολής κόσμου (και τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια).
Κάπως έτσι αντιμετωπίζουν το θέμα κάποιοι στο υπουργείο Εμπορίου. «Χάσαμε το εμπορικό σήμα, αλλά έχουμε το κοινοτικό. Και είμαστε σε συνεχή εγρήγορση», δήλωσε λειτουργός του Υπουργείου στον «Πολίτη». Σε τόση εγρήγορση που δεν ανταποκριθήκαμε στο αίτημα των βρετανικών δικαστηρίων να παρουσιάσουμε τα σχετικά έγγραφα που θα δικαιολογούσαν την απόδοση του εμπορικού σήματος της παραγωγής και εκμετάλλευσης του χαλλουμιού στην Κύπρο. Κι έτσι, σε λίγα χρόνια, όπως εισάγουμε σκόρδα από την Κίνα και ντομάτες από την Ολλανδία, θα εισάγουμε και χαλλούμι από την Αγγλία. Εξάλλου κτηνοτρόφοι δεν θα υπάρχουν στο εγγύς μέλλον. Υπηρεσίες και διαβατήρια πουλάμε, όχι χαλλούμια. Καθαρές δουλειές, χωρίς κόπο.
Το όλο θέμα ξεκίνησε πέρσι τον Δεκέμβρη όταν εταιρεία εγγεγραμμένη στην Αγγλία με την επωνυμία «John & Pascalis LTD» υπέβαλε αίτηση ζητώντας να ακυρωθεί ή να ανακληθεί το εμπορικό σήμα που είχε κατοχυρωθεί στην Κύπρο. Το Γραφείο Πνευματικής Ιδιοκτησίας πληροφόρησε σχετικά το υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Ενέργειας εξηγώντας πως το Υπουργείο είχε δύο μήνες για να υποβάλει «αντισταθμιστική δήλωση», καθιστώντας σαφές πως εάν δεν κατατεθεί εντός της προθεσμίας, η κατοχύρωση του σήματος κηρύττεται άκυρη.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, στοιχεία από το Υπουργείο δείχνουν ότι η επιστολή παραλήφθηκε από το Υπουργείο στις 9 Φεβρουαρίου και δόθηκε η εντολή να διαβιβαστεί η επιστολή στη Νομική Υπηρεσία. Και κάπου εδώ η επικοινωνία χάνεται. Τι έγινε, πού χάθηκαν τα έγγραφα, γιατί δεν υποβλήθηκαν έγκαιρα, θα το μάθουμε στη νεκροψία. Όταν οι John & Pascalis θα ταΐζουν ολόκληρη την Αγγλία (ίσως και την Ευρώπη) χαλλούμι, εμείς θα προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε το χαλίτζι ως προϊόν Τηλλυρίας.
Στις 30 Μαΐου πάντως, όταν το πήραμε χαμπάρι, κάναμε έφεση. Αλλά το χαλλούμι πέταξε. Οι Βρετανοί μας είπαν: «Δεν είναι όποτε θυμηθείτε κι όποτε ευκαιρήσετε. Εδώ οι δίκες έχουν αρχή και τέλος». Εμείς πάντως δεν πτοούμαστε. Χάθηκε μια μάχη, αλλά δεν χάθηκε ο πόλεμος, λέμε. Εξάλλου υπάρχει και το αέριο. Εκεί να δείτε τι έχει να γίνει. Αλλά, αν και το θέμα χειρίζεται το ίδιο Υπουργείο, δεν θα του αποδώσουμε την ευθύνη.
chrystalla@phileleftheros.com
