Ρουθ Μπάντερ Γκίνσμπεργκ (Ruth Bader Ginsburg), 86, Αμερικανίδα δικαστής, που έφτασε να ηγείται του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, διορισμένη από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον το 1993. Ως δικηγόρος αγωνίστηκε δυναμικά για την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών. Θεωρείται «πολύ φιλελεύθερη» από τους γενικά συντηρητικούς νομικούς κύκλους της Αμερικής. Δίκαιη και αυστηρή. Μια εφημερίδα έγραφε τότε, ότι μπορούσε να τα βάλει με δέκα άνδρες και να τους ισοπεδώσει μόνο με το βλέμμα και τα επιχειρήματά της. Η ζωή και η δουλειά της γυρίστηκε ταινία (κάτι σαν βιογραφικό ντοκιμαντέρ) το 2018, με τον τίτλο «Η Διαβόητη RBG», από τα αρχικά του ονόματός της. Μια συναρπαστική και συγκινητική ταινία, που δείχνει πως η σιωπηλή, αλλά πολύ-πολύ δυναμική Γκίνσμπεργκ κατάφερε να γίνει μία από τις πιο εικονικές φιγούρες της ιστορίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αμερική. 
 

Πώς, και γιατί την θυμηθήκαμε; 

Μα, βλέποντας τη φωτογραφία της νέας Προέδρου της Ελλάδας, Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, τη στιγμή που δέχεται τα συγχαρητήρια του Προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα, που την επισκέφτηκε στο γραφείο της για να της ανακοινώσει επίσημα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, προσέξαμε επάνω στο γραφείο μια κούπα – μολυβοθήκη, με τον πρόσωπο της Notorius RBG επάνω. Κι αργότερα, όταν αυτό έγινε γνωστό και viral στο Twitter, είδαμε ότι και τα σκουλαρίκια που φορούσε ήταν πάλι το πρόσωπο της φοβερής Αμερικανίδας δικαστίνας, που η ταινία που σας λέγαμε πριν τη μετέτρεψε σε ένα απροσδόκητο σύμβολο της αμερικανικής ποπ-κουλτούρας!

Κι από εκείνη τη στιγμή, την λατρέψαμε ακόμα πιο πολύ την νέα, πρώτη Ελληνίδα Πρόεδρό μας!

Εν τω μεταξύ, στα καθ’ ημάς. Πήγα χθες στο φαρμακείο της γειτονιάς μου στη Λεμεσό, να πάρω κάτι σταγόνες για τα μάτια, να ανοίξουν οι ορίζοντές μου! Η αγαπημένη μου φαρμακοποιός ήταν έξαλλη. Λίγα λεπτά πρίν είχε καυγαδίσει με έναν συνταξιούχο που τον ξέρει χρόνια, ο οποίος της έφερε συνταγή από την προσωπικό του γιατρό για 6 κουτιά Lantus, ενέσιμο διάλυμα ινσουλίνης για τον σακχαρώδη διαβήτη. Της τα έγραψε ο γιατρός του ΓεΣΥ για έναν μήνα, κάτι που έκανε τη φαρμακοποιό μου να βγει από τα ρούχα της. Ξέρει πολύ καλά τον συνταξιούχο, και ξέρει ακόμα καλύτερα ότι παραπάνω από τρία κουτιά με αυτό το φάρμακο αποκλείεται να χρειαστεί. 

Γιατί, τότε, του τα έγραψε ο γιατρός; Αναρωτηθήκαμε και οι δύο ταυτόχρονα, λες και ήμασταν συνεννοημένοι. Διότι μερικοί γιατροί, όχι λίγοι δυστυχώς, έχουν ξεφύγει εντελώς! Για να κάνουν το χατίρι των ασθενών τους, μη λογαριάζοντας μερικές φορές ότι μπορεί να τους κάνουν και ζημιά, συνταγογραφούν όσα φάρμακα λένε αυτοί ότι θέλουν. 

Μήπως υπερβάλλετε, ρώτησα την φαρμακοποιό;

«Κύριε Μιχαηλίδη, εάν δείτε πόση κατάχρηση γινόταν και γίνεται ακόμα στα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων, θα πάθετε κόλπο. Προχθές, ένας ασθενής ήρθε εδώ και μου έφερε μια σακούλα γεμάτη από ληγμένα φάρμακα. Δεν τους νοιάζει, είναι η κατηγορηματική μου άποψη».

Έχω αρχίσει βάσιμα πια να φοβάμαι ότι εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, πολύ σύντομα θα αρχίσει να έχει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης το ΓεΣΥ. Κάντε μια βόλτα σε ιατρικά κέντρα και δείτε πόσες διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται. Πόσοι Κύπριοι μπαίνουν καθημερινά κάτω από μαγνητικούς και αξονικούς τομογράφους χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Αυτές οι εξετάσεις κοστίζουν. Κάποιος τις πληρώνει. Άλλος λίγο, άλλος πολύ. Εκτός του ότι σαν θέαμα πια είναι γελοίο, οι υγιείς να συνωστίζονται μαζί με εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη, επειδή το ζητούν όλοι από τον γιατρό τους, αυτός δεν θέλει να τους χαλάσει το χατίρι, τρέχουν όλοι να μπουν στο μηχάνημα, και μετά να πάνε στο καφενείο και στο σαλόνι να διηγηθούν την περιπέτειά τους, λες και πήγαν shopping!