Φαίνεται πως το ΑΚΕΛ αποφάσισε να ενστερνιστεί και να εφαρμόσει τις μεθόδους προπαγάνδας του Γιόζεφ Γκαίμπελς, υπουργού Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας επί ναζιστικής Γερμανίας, ο οποίος επέμενε ότι έπρεπε να ασκείται συστηματική παραπληροφόρηση και ακραία προπαγάνδα, με στόχο την εξαπάτηση της κοινής γνώμης. Υποστήριζε και επαναλάμβανε ότι με το «πες-πες, στο τέλος κάτι θα μείνει», που εύκολα διατυπώνεται κάπως αλλιώς και γίνεται «κατηγόρει κατηγόρει, στο τέλος κάτι θα μείνει».

Χωρίς άλλο, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, από πρωίας άχρι εσπέρας, χωρίς ίχνος σοβαρότητας και αντικειμενικότητας, επιδίδεται σε μία άνευ όρων αντιπολιτευτική κριτική και αυτό σε μία απέλπιδα προσπάθεια να πείσει ότι όλα σ’ αυτόν τον τόπο είναι στραβά και μαύρα και ότι ακεραία την ευθύνη φέρει η κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη. Για το ΑΚΕΛ τίποτα δεν έμεινε όρθιο σ’ αυτόν τον τόπο! Όλα λειτουργούν εσφαλμένα και οδηγούμαστε από το κακό στο χειρότερο! Όμως, οι σύντροφοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η στείρα αντιπολίτευση επιφέρει, στις πλείστες των περιπτώσεων, εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα!

Τον τελευταίο καιρό, βρέθηκε στο στόχαστρο της αντιπολιτευτικής κριτικής του ΑΚΕΛ ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, Κωνσταντίνος Φυτιρής, τον οποίο μέμφεται, γιατί, τάχα, δεν ασπάζεται τη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και, ως εκ τούτου, δεν επιτρέπεται να έχει θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο του σημερινού Προέδρου, Νίκου Χριστοδουλίδη.

Τι να πει κανείς και τι να υποθέσει; Οι σύντροφοι τρέφονται με ψευδαισθήσεις και μένουν με την εντύπωση ότι ο λαός μας τρώει κουτόχορτο, όμως συμβαίνει εντελώς το αντίθετο. Ο κόσμος διερωτάται: Γιατί τόση σπουδή εκ μέρους τού ΑΚΕΛ; Γιατί να μη δοθεί στον νέο υπουργό πίστωση χρόνου, έτσι που αυτός να παρουσιάσει στην πράξη τα δικά του έργα και ημέρες; Όμως, την ίδια στιγμή, στο Υπουργικό Συμβούλιο συμμετέχει και η ΕΔΕΚ, ένα κόμμα που δεν παύει να διακηρύσσει ότι τάσσεται κατά της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, χωρίς να δέχεται γι’ αυτό επικρίσεις από το ΑΚΕΛ. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι οι σύντροφοι ασκούν δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάλογα με την περίπτωση. Κι ακόμη! Τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία καταδίκασε, εδώ και πολύ καιρό και το ΚΚΕ, αδελφό κόμμα του ΑΚΕΛ. Πώς αντιδρά σ’ αυτό το κόμμα του λαού; Επίσης, από δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται από καιρού εις καιρόν, δείχνουν ότι η μεγάλη πλειονότητα του λαού μας απορρίπτει τη λύση της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας και επιλέγει αντ’ αυτής το ενιαίο κράτος. Τι λέγει το ΑΚΕΛ επ’ αυτού, το οποίο πάντοτε, όπως ισχυρίζεται, υπηρετεί τον λαό;

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε μια ανάλογη περίπτωση πρώην υπουργού του ΑΚΕΛ, του Ανδρέα Χρίστου, που ήταν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου επί Προεδρίας Τάσσου Παπαδοπούλου. Ο εν λόγω υπουργός τασσόταν ανεπιφύλακτα υπέρ του σχεδίου Ανάν, μολονότι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, και η κυβέρνησή του υιοθέτησαν το «όχι». Κι όμως! Συνέχιζε να παραμένει στη θέση του. Τώρα, το ΑΚΕΛ, αν και η περίπτωση του νέου υπουργού, Κωνσταντίνου Φυτιρή, είναι ανάλογη, ζητά την παύση του.

Χωρίς άλλο, το επονομαζόμενο κόμμα του λαού έχασε τον μπούσουλα ή, αλλιώς, απώλεσε την πυξίδα!   

  • Φιλόλογος