Ο Λόγκαν ταξιδεύει στο Τόκιο μετά από πρόσκληση ενός παλιού του γνώριμου και βρίσκεται αντιμέτωπος μια τη Γιακούζα, πολεμιστές νίντζα και το θανατηφόρο φιλί της Βάιπερ. Δεν υπάρχει πιο ξενέρωτο πράγμα από μια ταινία με σούπερ ήρωα που δεν έχει τίποτα το σούπερ. Το sequel στο “X-Men – Origins: Wolverine” και μέρος του άρρηκτα συνδεδεμένου σύμπαντος των X-Men της Fox ακολουθεί τον μοναχικό ήρωα με το στοιχειωμένο παρελθόν και το πρόβλημα διαχείρισης θυμού καθώς ταξιδεύει στο σύγχρονο Τόκιο για να αποχαιρετήσει έναν παλιό φίλο που πεθαίνει. Σαφώς ανώτερο από το “Origins”, κάνει ένα διάλειμμα από τις βιβλικές καταστροφές των πρόσφατων blockbusters για μια πιο γήινη ιστορία που εμβαθύνει στην προβληματική φύση του ήρωα, όμως αποτυγχάνει στους τομείς της δράσης και των έντονων συγκινήσεων αφού προσφέρει ελάχιστα action set pieces και, ως επί τω πλείστον, αδιάφορα. Κάπου στη μέση θυμίζει περισσότερο κάτι ανάμεσα σε “Shogun (το θυμάστε;)” και “Karate Kid 2” και για ταινία όπου ο ήρωας συνηθίζει να ξεσκίζει τους αντιπάλους του με αδαμάντινα νύχια είναι τελείως αναίμακτη. Μ.Ν.
 
11.05 ΜΜ OMEGA
Δράσης (ΗΠΑ, 2013)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μάνγκολντ
Παίζουν: Χιου Τζάκμαν, Γουίλ Γιουν Λι, Τάο Οκαμότο
Διάρκεια: 120’