Τέσσερις τρόποι που μπορεί να βελτιωθεί το Casa de Mikel (εκτός φυσικά απ’ το ν’ αλλάξει τίτλο)

Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα σόου «τύπου Λούη» από τη στιγμή που ακόμα ακμάζει το original.
ΟΚ, δεκτό ότι στην τηλεόραση δεν υπάρχει παρθενογένεση και ο Λούης άλλωστε -με τον οποίο συγκρίνεται εύλογα το νέο πόνημα του ΑΝΤ1- ξεκίνησε ως μία φτωχή πλην τίμια εγχώρια εκδοχή του «The Tonight Show» («Μάλλον Φάλον» το είχα χαρακτηρίσει τότε) πριν το format απορροφηθεί εντελώς από την πληθωρική του προσωπικότητα και γίνει απλά «ο Λούης», όμως στ’ αλήθεια, δεν χρειάζεται να προσπαθούν τόσο πολύ να του μοιάσουν. Αντιλαμβάνομαι πως ένα late night show δεν προσφέρει και πολύ περιθώριο να ελιχθείς σε ό,τι αφορά τη δομή (μονόλογος, μπάντα, σχολιασμός viral βίντεο, καλεσμένος, παιχνίδια, σατιρικά τραγούδια) όμως δεν είναι ανάγκη να το φτιάξεις ακριβώς όπως το πρότυπό σου, γιατί καραδοκεί ο κίνδυνος της επανάληψης και του κορεσμού – κανείς δεν θα θέλει να δει ακόμα ένα show σαν του Λούη από τη στιγμή που μπορεί να βλέπει το original μόλις το προηγούμενο βράδυ. Το «Casa de Mikel» έπρεπε να ακολουθήσει μία τελείως διαφορετική πορεία, να χτίσει πάνω στον Μιχάλη και να καλύψει τομείς που δεν μπορεί να πλησιάσει ο Λούης (όπως πχ τα σκετς, η πρόζα και οι μεταμφιέσεις) παρά να βγει ως κακός μιμητής μπροστά σε μια οθόνη να σχολιάζει τα ίδια πάνω-κάτω βιντεάκια με σχεδόν πανομοιότυπες γκριμάτσες και χειρονομίες.

Ο Μιχάλης Σοφοκλέους το ’χει, βοηθήστε τον να το αναδείξει
Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως ο Μιχάλης Σοφοκλέους είναι από τους πλέον ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, ένας κωμικός χαμαιλέοντας που ελίσσεται, εξελίσσεται, μεταμορφώνεται, τσαλακώνεται, τολμά και πειραματίζεται. Όμως είναι ηθοποιός και όπως όλοι οι ηθοποιοί χρειάζεται υλικό για να δουλέψει και έμπειρη καθοδήγηση. Δεν διαθέτει (ακόμα τουλάχιστον) την έμφυτη ελαστικότητα και άγνοια κινδύνου ενός πετυχημένου stand up comedian, την εμπειρία ενός βετεράνου τηλεπαρουσιαστή ή τις γνώσεις ενός δημοσιογράφου για να το πάρει όλο πάνω του. Όμως στα σίγουρα, όσο ταλέντο κι αν διαθέτει δεν μπορεί να σώσει ένα νερόβραστο κείμενο (σοβαρά τώρα, σχόλια για τον Μητροπολίτη Μόρφου που ήδη γράφτηκαν ή ειπώθηκαν πριν δύο μήνες;), τις πολλές αμήχανες στιγμές (σχεδόν όλες με την εγκληματικά αναξιοποίητη Ξένια Κωνσταντινίδου) ή μια συνέντευξη από την απόλυτη βαρεμάρα (όπως η υπερταλαντούχα Χριστιάνα Αρτεμίου που πραγματικά πήγε στράφι). Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον ο Μιχάλης θα βρει την προσωπικότητα που ταιριάζει στο show και θα το κάνει δικό του, όμως μέχρι να συμβεί αυτό θα χρειαστεί όλη τη βοήθεια που μπορεί να λάβει.

Ο ΑΝΤ1 δεν έχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία για τη θλιβερή εικόνα του show
Το ότι το Casa de Mikel (Θεέ μου αυτός ο τίτλος) θα συγκρίνονταν όχι με την πρώτη σεζόν του «Show κι Αβλαβές» αλλά με την τέταρτη του «Λούης Night Show» ήταν κάτι που οι ιθύνοντες έπρεπε λίγο πολύ να το περιμένουν, συνεπώς ο ΑΝΤ1 είχε και τον χρόνο και τα μέσα και τους ανθρώπουςγια να φτιάξει κάτι -αισθητικά τουλάχιστον- εφάμιλλο του ανταγωνισμού. Η αλήθεια είναι πως το κανάλι έμεινε πολύ καιρό εκτός παιχνιδιού (δηλαδή την παραγωγή show και εκπομπών – «Follow Live» κανείς;) κι αυτό φάνηκε στήνοντας ένα πολυδιαφημισμένο show στη… γωνία ενός στούντιο (που λέει ο λόγος), σε ένα στριμόκωλο και κάπως κλειστοφοβικό σκηνικό, καμιά δεκαριά άτομα για κοινό (ανάμεσά τους και ηθοποιοί από το «Εσύ στον κόσμο σου» που προφανώς επιστρατεύτηκαν), άδειες καρέκλες. Για ανθρώπους που σου τονίζουν με διδακτικό ύφος πως τηλεόραση σημαίνει εικόνα (όταν τους μιλάς για περιεχόμενο, φυσικά) είναι λίγο παράδοξο να έχουν εγκρίνει κάτι που δίνει την αίσθηση του φτωχού συγγενή, κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με τον «Πρίγκιπα» του Σίγμα που ενώ είχε αρκετά καλά στοιχεία, το όλο εγχείρημα υπονόμευε η φτηνιάρικη αισθητική, το γέρημο κοινό και τα props από τα Jumbo. Το budget δεν νομίζω πάντως ν’ αποτελεί δικαιολογία, ούτε η έλλειψη προσωπικού, καθώς ο ΑΝΤ1 αποδείχθηκε ιδιαίτερα γαλαντόμος ενώ το show διαθέτει την πολυπληθέστερη συγγραφική ομάδα της κυπριακής TV. Δεν νοείται λοιπόν σήμερα να βγαίνει στον αέρα κάτι τόσο «λίγο» (από αισθητικής και τεχνικής πλευράς μιλάμε πάντα) από ένα κανάλι όπως ο ΑΝΤ1 και με εκπομπές όπως του Λούη να έχουν ήδη ανεβάσει τον πήχη ψηλά. Από το Σίγμα, ας πούμε, περιμένεις κάτι σαν τον «Πρίγκιπα» (που παρεμπιπτόντως ανήκει στο τιμ του «Casa») όχι όμως από τον ΑΝΤ1. Συνεπώς μαζί με το περιεχόμενο (που χρήζει κι αυτό βελτίωσης) έμφαση θα πρέπει να δοθεί και στην (τραγική) εικόνα του show που αδικεί παρουσιαστή και συντελεστές.

Πραγματικά όμως, ΔΕΝ μας ενδιαφέρει πόσο αγαπημένοι είστε με τους καλεσμένους σας
Όπως προανέφερα, δεν περιμένω από τον Μιχάλη Σοφοκλέους να τελειοποιήσει μία συνέντευξη, αυτό άλλωστε είναι ένα χάρισμα που ελάχιστοι διαθέτουν στην κυπριακή τηλεόραση (μεταξύ μας, ακόμα και ο Λούης δείχνει να βαριέται τη ζωή του με κάποιους καλεσμένους του αλλά καλύπτει το κενό με άλλα χαρίσματα). Περιμένω όμως από την ομάδα να κάνει καλύτερη προετοιμασία ή κάποιου είδους coaching ώστε να μην καταστρέφεται το section με τον καλεσμένο. Η Χριστιάνα Αρτεμίου είχε όλα τα φόντα για ένα αξέχαστο ποδαρικό που θα προκαλούσε αίσθηση και ίσως μερικά viral βιντεάκια – είναι αυθόρμητη, άνετη, πληθωρική και διαβολεμένα αστεία. Αντ’ αυτού αναλώθηκε σε μια ατελείωτη ανταλλαγή φιλοφρονήσεων, προσωπικές στιγμές τους που δεν ενδιαφέρουν κανέναν (το εμπεδώσαμε ότι είστε καλοί φίλοι και γείτονες, πάμε παρακάτω), πολλές αμήχανες στιγμές (όπως όταν η Ξένια εκτελούσε χρέη υπηρέτριας) και ακόμα περισσότερες φιλοφρονήσεις για τον χαρακτήρα και το έργο της (αλλά ούτε μία είδηση ή έστω κάτι καινούργιο).

Περιοδικό TV Mania, τεύχος 1296.