Βγήκαν και πάλι τα μαχαίρια από το θηκάρι… Κάπως έτσι μοιάζει η ιστορία με το ΔΗΚΟ το οποίο έχει συνηθίσει και τα μέλη του αλλά και τη κοινή γνώμη γενικότερα, σε καυγάδες, αποχωρήσεις μελών και αποβολές.

Η νέα κόντρα που έχει ξεσπάσει με την αποβολή ιστορικών στελεχών του κόμματος, όπως του τέως προέδρου του, Μάριου Καρογιάν, της για πολλά χρόνια βουλευτού και ευρωβουλευτού προέδρου της ΓΟΔΗΚ, Αντιγόνης Παπαδοπούλου και άλλων, όπως και οι φήμες για δημιουργία νέου πολιτικού σχηματισμού δεν είναι μια καινούρια ιστορία, αλλά ένα ακόμη κομμάτι στο πάζλ της διαχρονικής πορείας του ΔΗΚΟ από ιδρύσεώς του. Άλλωστε, είναι ένα φαινόμενο που ξεκίνησε από τον πρώτο χρόνο της κοινοβουλευτικής του δράσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σε οριστική ΔΗΚΟ-τόμηση

Ο λόγος; Όπως λένε και ιστορικά στελέχη του κόμματος, το ΔΗΚΟ αποτελείται στην ουσία από ένα συνονθύλευμα διαφορετικών διαφορετικών τάσεων.

Ιδρύθηκε από τον Σπύρο Κυπριανού, με έντονη την επιρροή σε αυτό της Εκκλησίας για πολλά χρόνια, όπως και του Συνεργατισμού. Σε αυτό βρήκαν επίσης στέγη άτομα κεντροδεξιάς και δεξιάς ιδεολογίας τα οποία ωστόσο, λόγω πραξικοπηματολογίας, δεν ήθελαν να ενταχθούν στον ΔΗΣΥ όταν το κόμμα αυτό ιδρύθηκε μετά την εισβολή. Όλα αυτά όμως δημιούργησαν ένα κόμμα διαφορών ροπών έντονων διαφωνιών, οι οποίες διαχρονικά βγαίνουν στην επιφάνεια.

Έντονες είναι οι διαφορές σε επίπεδο πολιτικής προσέγγισης κυρίως στο Κυπριακό, αλλά έντονες είναι και οι διαφορές σε προσωπικό επίπεδο και αναπόφευκτα ο συνδυασμός των δύο, μετατρέπει συχνά το ΔΗΚΟ σε συγκρουσιακό πεδίο των ίδιων των στελεχών του. 

● Αλ.Μιχαηλίδης – ΝΕΔΗΠΑ

Η πρώτη μεγάλη αποχώρηση μελών στο ΔΗΚΟ έγινε το 1980. Η διαφωνία εντός του κόμματος είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Στις 16 Οκτωβρίου 1980 ο τότε πρόεδρος της Βουλής Αλέκος Μιχαηλίδης και οι βουλευτές του ΔΗΚΟ, Σταύρος Αμπίζας, Νίκος Βασιλειάδης, Λοΐζος Καραμιχάλης, Πάρις Λένας και Τάκης Νέμιτσας ανακοίνωσαν στην Oλομέλεια ότι συγκροτούν την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατικής Παράταξης (ΝΕ.ΔΗ.ΠΑ.). Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ανέλαβε ο Σταύρος Αμπίζας, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το ΔΗΚΟ από τις 2 Οκτωβρίου 1980.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΔΗΚΟ: Άλλοι προς διαγραφή και άλλοι υπό παραίτηση

Σημειώνεται ότι εκείνη την περίοδο, υπήρξαν και άλλες αποχωρήσεις βουλευτών οι οποίοι ωστόσο δήλωσαν την ανεξαρτητοποίησή τους, χωρίς την ένταξή τους σε άλλο κομματικό σχηματισμό.

Ο βουλευτής Χριστόφορος Χριστοφίδης το 1977 αποχώρησε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ και ανεξαρτητοποιήθηκε. Επίσης, ο βουλευτής Φειδίας Παρασκευαΐδης στις 4 Δεκεμβρίου 1980 ενημέρωσε την ολομέλεια ότι αποχωρεί από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ και ανεξαρτητοποιήθηκε.

Ο βουλευτής Ανδρέας Γιάγκου ενημέρωσε στις 17 Φεβρουαρίου 1980 την ολομέλεια ότι ανεξαρτητοποιήθηκε, ενώ είχε προηγηθεί και ο βουλευτής Ηρακλής Δημοσθένους ο οποίος ενημέρωσε με επιστολή του στις 12 Φεβρουαρίου 1980 την ολομέλεια ότι ανεξαρτητοποιήθηκε.

Ακόμα, στις 23 Οκτωβρίου 1980 ο βουλευτής Χρίστος Πελεκάνος ενημέρωσε με επιστολή του την Oλομέλεια ότι παραιτείται από το βουλευτικό αξίωμα. Η βουλευτική έδρα παρέμεινε κενή.

● ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ

Σημειώνεται ότι στις βουλευτικές εκλογές του 1976, υπήρξε συνεργασία μεταξύ ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ και του Τάσσου Παπαδόπουλου ως ανεξάρτητου. Μια συνεργασία η οποία έγινε με τις ευλογίες Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και ευνοούσε το τότε εκλογικό μέτρο, με σκοπό να αφήσουν εκτός Βουλής τον ΔΗΣΥ υπό τον Γλαύκο Κληρίδη.

Αυτή η συνεργασία ανέδειξε και τον Τάσσο Παπαδόπουλο βουλευτή ως ανεξάρτητο, ο οποίος μαζί με τον βουλευτή του ΔΗΚΟ Χρίστο Βάκη και τον Χριστόφορο Χριστοφίδη αρχικά ανακοίνωσαν τον Οκτώβριο του 1980 ότι συγκροτούν ομάδα ανεξάρτητων βουλευτών και έναν μήνα μετά ανακοίνωσαν ότι προσχωρούν στην Ένωση Κέντρου.

● Λεόντιος Ιεροδιακόνου

Ο βουλευτής Λεόντιος Ιεροδιακόνου είχε εκλεγεί την πρώτη φορά βουλευτή με το ΔΗΚΟ στις βουλευτικές του 1976. Το 1977 αποσύρθηκε από την Kοινοβουλευτική Oμάδα του ΔΗΚΟ, και το 1980 προσχώρησε στον Δημοκρατικό Συναγερμό, αποτελώντας ουσιαστικά και την πρώτη κοινοβουλευτική παρουσία του ΔΗΣΥ στην κυπριακή Βουλή.

● Ρολάνδης και Κόμμα Φιλελευθέρων

Ο Νίκος Ρολάνδης τον Μάρτη του 1978 διορίστηκε yπουργός των Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, επί προεδρίας Σπύρου Κυπριανού.

Παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1983, λόγω διαφωνίας, με τον τότε Πρόεδρο Κυπριανού, αναφορικά με το κυπριακό πρόβλημα. Συγκεκριμένα είχε διαφωνήσει με τη στάση του Σπύρου Κυπριανού έναντι του αμερικανο-βρετανοκαναδικού σχεδίου.

Η παραίτησή του μάλιστα έγινε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στην Κύπρο της pρωθυπουργού της Ινδίας, Ιντίρας Γκάντι.

Τον Σεπτέμβρη του 1986 ίδρυσε το Κόμμα των Φιλελευθέρων του οποίου υπήρξε ο εκλεγμένος πρόεδρος μέχρι τον Μάρτη 1998, όταν το κόμμα αποφάσισε να συγχωνευθεί με τον Δημοκρατικό Συναγερμό, με τον οποίο συνεργάστηκε στις βουλευτικές του 1991 και 1996 και ο Νίκος Ρολάνδης είχε εκλεγεί βουλευτής.

● Πρώτη Πειθαρχική

Μετά από μια περίοδο ηρεμίας, το 1993 παραπέμφθηκε σε πειθαρχική διαδικασία ο Παύλος Θεοδότου, οργανωτικός τότε του κόμματος.

Είχε διαφωνήσει με την απόφαση του κόμματος για στήριξη στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών τον Φεβρουάριο του 1993 του Γλαύκου Κληρίδη. Καταγγέλθηκε ότι εργαζόταν φανερά υπέρ της εκλογής του Γιώργου Βασιλείου.

● Η μεγάλη φουρτούνα του 1998

Λίγους μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές του 1998, το ΔΗΚΟ αποφασίζει την αποχώρησή του από την κυβέρνηση Γλαύρου Κληριδή και λίγους μήνες μετά καταλήγει σε συνεργασία με το ΑΚΕΛ και κοινό υποψήφιο τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Ιακώβου.

Η απόφαση προκαλεί τριγμούς εντός του κόμματος και έντονη αμφισβήτηση του Σπύρου Κυπριανού. Ντίνος Μιχαηλίδης, Αλέξης Γαλανός, Κατερίνα Πασχαλίδου, Αντώνης Πασχαλίδης, Κώστας Ηλιάδης, Πανίκος Λεωνίδου και άλλοι είτε αποχώρησαν είτε διαγράφηκαν από το ΔΗΚΟ.

Ο Αλέξης Γαλανός κατήλθε ως ανεξάρτητος υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις προεδρικές του 1998 λαμβάνοντας ποσοστό μεγαλύτερο του 4%. Στον δεύτερο γύρο στήριξε την υποψηφιότητα Γλαύκου Κληρίδη. Αργότερα, ο Ντίνος Μιχαηλίδης ίδρυσε το ΑΔΗΚ και ο Αλέξης Γαλανός το ΚΕΑ.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος, Τάσσος Παπαδόπουλος, με επιστολή του προς τον Γενικό Διευθυντή της Βουλής, με ημερομηνία 10 Μαρτίου 1998, ανακοίνωσε την απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ σύμφωνα με την οποία η Κατερίνα Παντελίδου «διαγράφηκε από τους κόλπους του κόμματος». Η Κατερίνα Παντελίδου στις 12 Δεκεμβρίου 1998 προσχώρησε στις τάξεις του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Από το κόμμα διαγράφηκαν μεταξύ άλλων και ο Ντίνος Μιχαηλίδης και ο νυν προεδρεύων του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΔΗΚΟ Πανίκος Λεωνίδου. Ο τελευταιος επέστρεψε στο ΔΗΚΟ κάποια χρόνια μετά όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος άνοιξε τις πόρτες του κόμματος για επάνοδο όσων είχαν διαγραφεί. 

Ο Αλέξης Γαλανός είχε αποχωρήσει από μόνος του και επανήλθε επίσης αργότερα στο κόμμα.

● Περίπτωση Ματσάκη

Το 2007 το ΔΗΚΟ προχώρησε στη διαγραφή του Μάριου Ματσάκη ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής και ευρωβουλευτής με το κόμμα.

Η συμπεριφορά του και διάφορες δηλώσεις που είχε κάνει προκαλούσαν αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος. Επέστρεψε στο ΔΗΚΟ το 2014 μετά από αίτημα του ίδιου.

Τα προεόρτια του σήμερα…

Η σημερινή σύγκρουση εντός του ΔΗΚΟ έχει παρελθόν, με τα δύο στρατόπεδα να δείχνουν τις προθέσεις τους σε μια μάχη επικράτησης εδώ και σχεδόν μία δεκαετία.

Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση ήρθε το 2011 μετά τις βουλευτικές εκλογές και τη μη ψήφιση του Μάριου Καρογιάν για την προεδρία της Βουλής, από τον βουλευτή του κόμματός του Ζαχαρία Κουλία. Στις 2 Ιουνίου 2011 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Δημοκρατικού Κόμματος αποφάσισε τη διαγραφή του βουλευτή της Ζαχαρία Κουλία, ο οποίος δρούσε ως ανεξάρτητος.

Από το κόμμα διεγράφη και ο αναπληρωτής πρόεδρος Γιώργος Κολοκασίδης ο οποίος είχε εκφράσει τη διαφωνία του με την ηγεσία του κόμματος. Τελικά ο Γιώργος Κολοκασίδης, ο οποίος είχε προσφύγει στο δικαστήριο δικαιώθηκε, ωστόσο δεν επανήλθε στην κομματική δράση.

Το 2011 αποχώρησε από το κόμμα και ο Χρίστος Μέσης ο οποίος κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής με το ΑΚΕΛ και εξελέγη.

● Διαγραφές 2013

Μετά την αποτυχία εξεύρεσης κοινού υποψηφίου των κομμάτων του λεγόμενου ενδιάμεσου, το ΔΗΚΟ αποφασίζει τη στήριξη της υποψηφιότητας Νίκου Αναστασιάδη.

Με την απόφαση αυτή υπήρξαν ισχυρές διαφωνίες με πολλά στελέχη του κόμματος να ταυτίζονται και να στηρίζουν την ανεξάρτητη υποψηφιότητα Γιώργου Λιλλήκα. Ο σημερινός πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος ήταν τότε αντιπρόεδρος του κόμματος. Θέση από την οποία παραιτήθηκε εκφράζοντας τη διαφωνία του για τη στήριξη Νίκου Αναστασιάδη.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 το Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ έκρινε ομόφωνα ότι έθεσαν εαυτόν εκτός κόμματος οι: Ανδρέας Σίμου Αγγελίδης, Σίμος Αγγελίδης, Χρίστος Σενέκης, Τάσος Κύζας, Αντώνης Κουντούρης, Μιχάλης Μάλλας, Κλεάνθης Σολέας, Αντρέας Σταυρίδης, Χάρης Σοφοκλέους, και Άντρη Παφίτη. Επίσης αποφασίστηκε τότε η διαγραφή του πρώην επαρχιακού Γραμματέα του κόμματος στη Λάρνακα Χρήστου Ορφανίδη.

Όπως και σήμερα, οι διαγραφές τότε θεωρήθηκαν ως μία προσπάθεια αποδυνάμωσης του αντιπάλου στρατοπέδου ενόψει του εκλογικού συνεδρίου του Δεκεμβρίου του 2013. Οι περισσότεροι από τους διαγραφέντες επανήλθαν στο κόμμα μετά την εκλογή στην προεδρία του κόμματος του Νικόλα Παπαδόπουλου. Ο Ζαχαρίας Κουλίας εξελέγη βουλευτής ξανά με το ΔΗΚΟ. Βουλευτής εξελέγη επίσης και ο Χρίστος Ορφανίδης.

● Η αποχώρηση από την κυβέρνηση

Στο εκλογικό συνέδριο του κόμματος, ο Νικόλας Παπαδόπουλος αναλαμβάνει την προεδρία του ΔΗΚΟ. Στις 27 Φεβρουαρίου 2014 αποχώρησε το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση με τους τέσσερις υπουργούς του (Γιώργος Λακκοτρύπης Υπουργείο Ενέργειας, Πέτρος Πετρίδης Υγείας, Φώτης Φωτίου Άμυνας και Κυριάκος Κενεβέζος Παιδείας) καθώς και τους προέδρους των Ημικρατικών Οργανισμών που προέρχονταν από τις τάξεις του ΔΗΚΟ, να καλούνται από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους.

Στις 10 Μαρτίου του 2014 οι Κυριάκος Κενεβέζος, Φώτης Φωτίου και Πέτρος Πετρίδης, με γραπτές δηλώσεις τους ανακοίνωσαν την αναστολή της κομματικής τους δράσης στο ΔΗΚΟ. Είχε προηγηθεί η παραίτηση από το ΔΗΚΟ του υπουργού Ενέργειας, Γιώργου Λακκοτρύπη.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέβη μετά από λίγες μέρες σε ανασχηματισμό. Στο νέο κυβερνητικό σχήμα επαναδιορίστηκε στη θέση του ο Υπουργός Ενέργειας Γιώργος Λακκοτρύπης. Επίσης ανατέθηκε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Συγκοινωνιών στον Μάριο Δημητριάδη, μέλος τότε του ΔΗΚΟ. Ενέργεια η οποία δεν πέρασε ασχολίαστη από το ΔΗΚΟ.

Η σημερινή κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος και τότε εκπρόσωπος τύπου Χριστιάνα Ερωτοκρίου ανέφερε σε δηλώσεις της ότι ο διορισμός στο Υπουργικό Συμβούλιο του Γιώργου Λακκοτρύπη, ο οποίος προερχόταν από το Δημοκρατικό Κόμμα, καθώς και του Μάριου Δημητριάδη, μέλους του κόμματος, «συνιστά προκλητική περιφρόνηση της απόφασης του Δημοκρατικού Κόμματος και, κατ’ επέκταση, προκλητική περιφρόνηση του κόσμου του Δημοκρατικού Κόμματος».

Ο Φώτης Φωτίου διορίστηκε λίγο καιρό μετά στη θέση του Επιτρόπου Προεδρίας, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα, ενώ ο Κυριάκος Κενεβέζος διορίστηκε Πρέσβης στην Αθήνα.

Για την ιστορία, την ίδια χρονιά διαγράφηκε από το κόμμα και ο Σάββας Βέργας, αλλά η διαγραφή του δεν είχε να κάνει με τις πολιτικές του επιλογές. Το κόμμα έθεσε τον τότε δήμαρχο Πάφου εκτός Κεντρικής Επιτροπής μετά τη σύλληψή του από τις αστυνομικές Αρχές για τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε και για τις οποίες τελικά καταδικάστηκε σε σχέση με την υπόθεση του Αποχετευτικού Πάφου.

Τον Μάιο του 2017 μετά την μετακίνηση του Κωνσταντίνου Πετρίδη στο Υπουργείο Εσωτερικών, στη θέση του Υφυπουργού παρά τω Προέδρω διορίζεται ο Βασίλης Πάλμας, προερχόμενος από το ΔΗΚΟ και πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου. Τον περασμένο Νοέμβριο, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή», δήλωσε ότι απο την ώρα που αποδέχτηκε διορισμό από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ο ίδιος έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος.