Μετά από μακρύ κοιλοπόνεμα, που αποτυπώνεται στο κλασικό «ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν» η Βουλή μας (εν τη σοφία της όπως λέμε), έδωσε στη δημοσιότητα την περιβόητη Λίστα Γιωρκάτζη. Η δημοσιοποίηση της λίστας ικανοποίησε την περιέργεια που βασάνιζε τα τελευταία δύο χρόνια όσους ήθελαν να μάθουν ποιοι χρωστούν, πόσα και πού, αλλά αδυνατεί να απαντήσει το πολύ καίριο ερώτημα: Ποια πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα εκμεταλλεύτηκαν το αξίωμά τους και έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης από τράπεζες; Χαρίστηκαν τόκοι ή κεφάλαια δανείου και για ποιούς; Χορηγήθηκαν δάνεια με ευνοϊκούς όρους και σε ποιους; Αυτό ήταν το ζητούμενο που όφειλε να απαντήσει η λίστα της κυρίας Γιωρκάτζη. Δυστυχώς, όμως, η συγκεκριμένη λίστα απέτυχε το προφανές και η Βουλή θα έπρεπε να την είχε στείλει πίσω αμέσως και να ζητήσει μια λίστα με απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα. Η συνέχεια όμως είναι γνωστή. Η Βουλή δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων γιατί ο ίδιος ο τότε Πρόεδρός της και ορισμένοι άλλοι βουλευτές, επιδόθηκαν σε πολιτικά παιχνίδια για να υπηρετήσουν άλλες ατζέντες. Ετσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος σε βάρος της ουσίας ανάμεσα στις οποίες ήταν και η εξής μία: Η Βουλή δεν έπρεπε και δεν μπορούσε να αναθέσει στον εαυτό της να εξετάσει μια λίστα στην οποία περιλαμβάνονται μέλη της. Η παραβίαση αυτής της βασικής αρχής δεοντολογίας και ηθικής εκθέτει ανεπανόρθωτα τη Βουλή, τα κόμματα και τους πολιτικούς που ενορχήστρωσαν ή ανέχθηκαν όλο αυτό το πολιτικό πανηγύρι. Είναι ακριβώς το ίδιο ατόμημα που καταλογίζουν στην κυβέρνηση, τον Γενικό Εισαγγελέα και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, που όρισαν επιτροπή να ελέγξει δικές τους πράξεις ή παραλείψεις στο σκάνδαλο με τα διαβατήρια. Λόγω ακριβώς της ανυποληψίας στην οποία έχει περιέλθει η ίδια η Βουλή, η δημοσιοποίηση της λίστας ήταν μονόδρομος και ο Αδάμος Αδάμου έκανε αυτό που έπρεπε να είχε κάνει και ο Δημήτρης Συλλούρης: Να υλοποιήσει αμέσως την απόφαση της ολομέλειας του νομοθετικού σώματος για δημοσιοποίηση της λίστας, έστω κι αν ήταν ελλιπής και δεν απαντούσε τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν την κοινωνία, δηλαδή ποια πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα, πότε και γιατί έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης από τράπεζες. Για όσους παριστάνουν τους ανήξερους υποβάλλουμε το εξής ερώτημα: Ποιος είναι ο πιο έντιμος πολιτικός; Ένας που βρίσκεται στη λίστα Γιωρκάτζη με οφειλές ας πούμε 200 χιλιάδες ευρώ, ή κάποιος που πήρε δάνειο με ευνοϊκούς όρους το αποπληρώνει κανονικά και δεν είναι σε καμιά λίστα; Ένας που έχει απλήρωτη μια πιστωτική κάρτα και φιγουράρει στη λίστα ή κάποιος στον οποίο χαρίστηκαν τόκοι δεκάδων χιλιάδων ευρώ και ως εκ τούτου εξυπηρετεί κανονικά τα δάνειά του. Αλήθεια, πόση υποκρισία σ’ αυτή τη χώρα;