Φυσικά και δεν υπάρχει και δεν επιτρέπεται να υπάρχει, καμιά ανοχή στους συνειδητούς τραμπούκους του χουλιγκανισμού, που φώναξαν έξω από το κοινοβούλιο «ΕΟΚΑ βήτα ξανακτύπα». Είτε αγνοούν, διότι τους λείπει το μυαλό, την εγκληματική ιστορία που σέρνει πίσω του αυτό το σύνθημα, είτε δεν αγνοούν και είναι εγκληματικό το όσο μυαλό διαθέτουν. Και στις δύο περιπτώσεις η δημοκρατία και οι πολίτες σήμερα δεν επιτρέπεται να δείχνουν την ελάχιστη ανοχή. Ούτε ασφαλώς γι΄ αυτούς -ίδιοι είναι προφανώς- που πήγαν να κάψουν την ΕΔΕΚ ή που έριξαν πέτρες στο κτήριο της Βουλής.
Ούτε και οι ηγέτες του ΑΚΕΛ επιτρέπεται να κάνουν μαθήματα στους υπόλοιπους λες και είναι οι μόνοι σωστοί πολιτικοί του τόπου. «Όσοι δε, αντί να καταδικάζουν την έξαρση του φασισμού κάνουν λόγο για “παρελθοντολογίες” και “τεχνητή πόλωση από τα κόμματα” προβαίνουν σε ένα χυδαίο συμψηφισμό που απλώς διευκολύνει την ακροδεξιά», έλεγε χτες η ανακοίνωσή τους για όσα έγιναν το βράδυ της Πέμπτης. Μήπως ένας εξ αυτών είναι ο παραλίγο υποψήφιος του ΑΚΕΛ, Αχιλλέας Δημητριάδης;
Διότι και ο κ. Δημητριάδης, που ουδείς μπορεί να κατηγορήσει ότι συμψηφίζει ή διευκολύνει την ακροδεξιά, αυτήν τη διαπίστωση έκανε. Ότι, όπως δήλωνε χτες, «η αναβίωση του συγκρουσιακού κλίματος, με στόχο “τη συσπείρωση των ψηφοφόρων στο κάθε κομματικό μαντρί”, δεν εκθέτει απλώς τις πολιτικές ηγεσίες που μετέρχονται τέτοιες πρακτικές, αλλά διχάζει τον λαό, οδηγεί σε ακρότητες όπως οι καταδικαστέες επιθέσεις εναντίον βουλευτών και κομματικών γραφείων και προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών».
Από τους τραμπούκους και τους χούλιγκαν, τους οποίους οι πάντες καταδικάζουν, δεν περιμένεις και τίποτε άλλο εκτός από τραμπουκισμούς. Τόσο είναι το μυαλό τους, όλοι το ξέρουμε. Αλλά, από υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες, κόμματα με ιστορία και βαριά ευθύνη για τον τόπο, περιμένεις πολύ περισσότερα. Και σίγουρα περιμένεις να αντιλαμβάνονται κάθε στιγμή, και να προβλέπουν κάθε συνέπεια των πράξεών τους.
Όπως υπεύθυνα οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955 -1959, ανακοίνωσαν ότι δεν μετέχουν σε εκδήλωση (αυτήν με τους τραμπουκισμούς) «ομάδας καταδίκης των ενεργειών εναντίον του Διγενή» διότι θα ταυτιζόταν «με πρόκληση διχασμού», και «ο αγωνιστικός κόσμος αρνείται να συμπράξει στον διχασμό, γιατί γνωρίζει τις συνέπειές του», το ίδιο υπεύθυνα αναμένουμε να συμπεριφέρονται και τα κόμματα. Και οι βουλευτές. Οι βουλευτές της δημοκρατίας, όχι του φασισμού. Δεν περιμένουμε τίποτε καλύτερο από όσους -για ψηφοθηρικούς λόγους κι αυτοί- έσπευσαν να φανούν στο πλευρό κουκουλοφόρων που πήγαν στη Βουλή για να βρίσουν και να ρίξουν πέτρες.
Περιμένουμε, όμως, πολλά από τους υπόλοιπους, ναι και από αυτούς που πρότειναν και από αυτούς που ψήφισαν το ψήφισμα της περασμένης Παρασκευής, και πέτυχαν να φέρουν στην ατζέντα του προεκλογικού φανατισμού τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β. Και το χειρότερο είναι ότι δεν το έκαναν επειδή αδυνατούσαν να προβλέψουν τι θα ακολουθήσει, αλλά επειδή εν γνώσει τους επέτρεψαν να δημιουργηθεί αυτή η άκαιρη και επιζήμια για τον τόπο ένταση, με μοναδικό σκοπό να εξυπηρετηθούν κομματικές προεκλογικές σκοπιμότητες. Ορθότατα, ο Αχιλλέας Δημητριάδης (και τον επικαλούμαι γιατί αυτός ειδικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ακροδεξιός, ούτε εχθρός του ΑΚΕΛ), έλεγε ότι «ήταν απολύτως προβλέψιμο ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις και υποψήφιοι, πλησιάζοντας προς τις προεδρικές εκλογές, θα ανέσυραν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τον Γρίβα και τον Μακάριο. Αυτό έμαθαν να κάνουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια…».
Δεν είναι, λοιπόν, «χυδαίος συμψηφισμός που απλώς διευκολύνει την ακροδεξιά», είναι η απόλυτη αλήθεια που θέτει τα κόμματα ενώπιον των ευθυνών τους. Διότι, τα κόμματα και οι βουλευτές, δεν επιτρέπεται σε μια σύγχρονη κοινωνία να επικαλούνται μερικούς κουκουλοφόρους για να απαλλάσσονται των ευθυνών τους και να ταυτίζουν όσους τους επικρίνουν με τους τραμπουκισμούς.
Υ.Γ. Μια υγιής κοινωνία, δεν διαχωρίζει τους μασκοφόρους που σχηματίζουν τον αγκυλωτό σταυρό των νεοναζί πάνω σε μνημεία ηρώων της ΕΟΚΑ και του ’74, ή σε τοίχους ποδοσφαιρικών σωματείων (το ίδιο τους κάνει τους ηλίθιους), και τους μασκοφόρους που καίνε ελληνικές σημαίες για να διαφημίσουν το κατόρθωμά τους στο Facebook. Ίδιοι είναι. Κι αυτό είναι συμψηφισμός. Αλλά είναι και η ωμή αλήθεια. Αν δεν βολεύει τα κόμματα, δεν αλλάζει τίποτα, οι ευθύνες τους παραμένουν τεράστιες.
