Ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος είναι ένας πραγματικά φωτισμένος παπάς. Τον λέω έτσι, διότι έτσι θέλει να τον λένε όσοι τον γνωρίζουν. Με όσα συμβαίνουν με τον κορωνοϊό και, κυρίως, με τη στάση της Εκκλησίας σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, απευθύνθηκε στο πλήρωμά του με ανοικτή επιστολή (όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τη διαβάσει εδώ: https://www.argolidaportal.gr/news/42920/o-mitropolitis-argolidas-nektarios-gia-ton-koronoio), με έναν τρόπο που φανερώνει ακριβώς την έννοια του πραγματικού ποιμένα. 

Όσο κι αν μας θλίβει, πιστεύω πως τα μέτρα είναι σωστά, γράφει. Αναφέρεται στην απόφαση της κυβέρνησης ουσιαστικά να κλείσουν οι εκκλησίες. Διότι «ζούμε μια παγκόσμια απειλή με την επέλαση του COVID-19, (…), που θα αφήσει σίγουρα πίσω του συντρίμμια, νεκρούς, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά προβλήματα, και δεν ξέρω τι άλλο».

Επικρίνει όμως έντονα ο Μητροπολίτης, εκείνους που «σαν να μιλούν εξ ονόματος του Θεού», όπως λέει, «αποφαίνονται ότι όλα αυτά είναι τιμωρία του Θεού για την αποστασία, για την αμαρτία, για την ανηθικότητα κ.λπ., κ.λπ.».

«Ό,τι η αμαρτία έχει μέσα της το σπέρμα της φθοράς και της διάλυσης, δεν διαφωνούμε. Είναι όμως δική μας επιλογή, κι η ευθύνη ανήκει σε όλους μας. Αλλά, το να ρίχνουμε ευθύνες στον Θεό για τη δική μας κατάντια και να τον παρουσιάζουμε σαν τιμωρό και σαν εφευρέτη κορωνοϊών, είναι τουλάχιστον αθεολόγητο. Ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά μόνο να επιστρέψει, δηλαδή να μετανοήσει και να ζήσει. Το ερώτημα είναι ποιος έχει το δικαίωμα να μιλήσει αξιωματικά εκ μέρους του Θεού; “Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου; Ή τίς σύμβουλος αυτού εγένετο;”»

Παρακάτω, ο Μητροπολίτης Νεκτάριος αναφέρεται στους ζηλωτές χριστιανούς, όπως λέει, που μεταξύ άλλων καλούν σε συστράτευση και επίδειξη «μαρτυρικού» και «ομολογιακού» φρονήματος. «Έχω την εντύπωση», λέει, «ότι πίσω από όλες αυτές τις επιπολαιότητες και ακρότητες κρύβεται μεγάλη ανασφάλεια και κρυφή υπερηφάνεια. Θα καλούσα όλους αυτούς τους υποψήφιους “μάρτυρες” να μην ζητούν από τους άλλους την θυσία, ούτε την διακινδύνευση».
> Σαν να φωτογραφίζει κάποιους που ξέρουμε…

Και συνεχίζει: «Αν πράγματι πιστεύουν αυτά που λένε, ας αφήσουν την άνετη πολυθρόνα και το ασφαλές πληκτρολόγιο, και ας πάνε εθελοντικά να βοηθήσουν τους γιατρούς, τους νοσηλευτές που διακινδυνεύουν συνεχώς την υγεία τους και τη ζωή τους ακόμη, για να σωθούν κάποιοι άνθρωποι. Και αν δεν μπορούν αυτό, ας πάρουν το κομποσκοίνι τους και ας πουν ένα Κύριε Ελέησον για τους άρρωστους που ζούνε με την αγωνία και το φόβο, αλλά και για τους γιατρούς, νοσηλευτές κ.λπ. λειτουργούς υγείας, που διακονούν σαν καλοί Σαμαρείτες τους ασθενείς τους, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται». 

«Δεν νομίζετε ότι τούτες τις στιγμές αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος είναι η έμπονη προσευχή;  (…) Το γνωρίζουμε πιστεύω ότι σε περιόδους θανατηφόρων επιδημιών, οι όντως χριστιανοί της θυσίας και όχι του βολέματος, έτρεχαν να περιθάλψουν και να διακονήσουν τους ασθενείς, ακόμα και τους ειδωλολάτρες ασθενείς, που τους είχαν εγκαταλείψει οι δικοί τους, και μολύνονταν οι ίδιοι και πεθαίνουν μαζί τους. 

Προτροπή της πολιτείας και της επιστημονικής κοινότητας τούτες τις μέρες είναι να παραμείνουμε στα σπίτια μας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο σήμερα που μπορούμε να κάνουμε, παρά μόνο η πρόληψη. Το γνωρίζω. Είναι εξαιρετικά δύσκολο. Ο σύγχρονος άνθρωπος που έχει μάθει στην εξωστρέφεια, θα δυσκολευτεί να κλειστεί μέσα. Είναι όμως και μία ευκαιρία να δει τον εαυτό του, τον/την σύζυγό του, τα παιδιά, τους γονείς κ.λπ. Πάντα ο άνθρωπος βρίσκει τρόπους και επείγουσες δουλειές για να αποφύγει να βρεθεί αντιμέτωπος με τον εαυτό του και με τους άλλους».
 
Η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου επικοινώνησε χθες τηλεφωνικά με τον Ιταλό ομόλογό της Σέρτζιο Ματταρέλλα για να του μεταφέρει, όπως είπε, την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό της γείτονος.  Με άγγιξε ιδιαίτερα ένα μέρος της απάντησης του Ιταλού Προέδρου, που λέει ότι «εύχομαι η εμπειρία της Ιταλίας να βοηθήσει τις άλλες χώρες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα και με λιγότερα θύματα την πανδημία». 

> Μέσα στην τόσο σκληρή πια δοκιμασία που όλοι περνάμε, ανακαλύπτω κάθε μέρα μικρές, ωραίες αλλαγές στον πολιτικό λόγο, που σαν να γίνεται πιο ανθρώπινος και πιο αληθινός. Ο Ματταρέλλα είναι Πρόεδρος του πιο πληγωμένου αυτή τη στιγμή κράτους της Ευρώπης. Η χώρα του επικρίνεται για την αργοπορία της να αντιμετωπίσει έγκαιρα τη μετάδοση της επιδημίας. Έχει χάσει ανθρώπους της. Είναι σε πλήρη απομόνωση. Και σου λέει τώρα, περίπου αυτό: «Τουλάχιστον εύχομαι από τη δική μας τραγωδία να βοηθηθείτε εσείς για να μην πάθετε τα ίδια».