Περάσαμε κι αυτές τις εκκλησιαστικές εκλογές μέσα από μεγάλες δυσκολίες, αφού ο περισσότερος κόσμος δεν ήθελε να μπει στον κόπο να πάει να ψηφίσει, αρκετά δικαιολογημένα, διότι φοβόταν ότι η ψήφος του δεν θα είχε καμία αξία. Έτσι σημειώθηκε αυτή η τεράστια αποχή που εντοπίστηκε στο 70%, που είναι η πιο μεγάλη που παρουσιάστηκε στην εκλογική ιστορία της Κύπρου. Ο κόσμος ήταν αρκετά προετοιμασμένος και επίσης απογοητευμένος με τις μεθοδεύσεις που μαγείρεψαν οι αρχιεπισκοπικοί συνοδικοί για να κάνουν αυτό που θέλουν οι ίδιοι, παραγνωρίζοντας τη θέληση του λαού. Κατασκεύασαν και παρουσίασαν μπροστά στην Ιερά Σύνοδο το ονομαζόμενο «τριπρόσωπο» το οποίο ψηφίστηκε πλειοψηφικά. Μ’ αυτό καταργείται και εξουδετερώνεται η θέληση του κόσμου και λαμβάνεται υπόψη μόνο η απόφαση εκείνων των συνοδικών που είναι εξ αρχής τοποθετημένοι υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου από τους τρεις, που βγαίνουν από την πανκοινοτική εκλογική διαδικασία. Μ’ αυτήν τη μεθόδευση είναι δυνατό ο δεύτερος ή και ο τρίτος να εκλεγούν από τους συνοδικούς, παραγνωρίζοντας τη μεγάλη επιθυμία του κόσμου, που εκφράζεται από την ψήφο του μέσα στην κάλπη, ασχέτως του εάν αυτός που πλειοψηφεί θα έχει τεράστια διαφορά από τους άλλους δύο. Είναι αυτό δίκαιο και πρέπον; Ασφαλέστατα όχι. Όμως παρά ταύτα επικρέμαται η απειλή να συμβεί στην παρούσα διαδικασία, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση του κόσμου στην οποιαδήποτε άλλη εκκλησιαστική εκλογική διαδικασία, αλλά και γενικά στα εκκλησιαστικά πράγματα του τόπου μας.
Ας υποθέσουμε ότι μπορούμε να δεχθούμε την όλη διαδικασία του «τριπρόσωπου» στην περίπτωση όπου ο πρώτος υποψήφιος από την πανκοινοτική εκλογική διαδικασία διαφέρει σε εκατοστιαίο ποσοστό 1 ή και μέχρι 5 μονάδες από τον δεύτερο, όμως δεν μπορεί να διαφέρει 17 και πλέον μονάδες και να εξουδετερώνεται η λαϊκή θέληση με δολοπλοκίες, τεχνάσματα, ζήλειες, μίση και πάθη.
Θα πρέπει η Ιερά Σύνοδος της Κύπρου να σεβαστεί τη λαϊκή θέληση και να αφήσουν τα τεχνάσματα που πληγώνουν το πλήρωμα της Εκκλησίας.
*Δημοτικός Σύμβουλος Κ.Σ. ΕΔΕΚ Λεμεσού
