Ο Νίκος Τινής σχολιάζει το πολιτικό μας σύστημα και γράφει για τους πολίτες που αισθάνονται απογοητευμένοι και θυμωμένοι για το ήθος που δεν ασκείται και για την ασυνέπεια που δείχνουν οι κυβερνώντες…
Στην Κύπρο έχουμε προεδρικό σύστημα. Όλες σχεδόν οι εξουσίες αφέθησαν στα χέρια ενός προσώπου, να ενεργεί σαν δικτάτορας σε μια φαινομενική Δημοκρατία. Είναι ανεξέλεγκτος, ακόμα και για το «πόθεν έσχες» όταν τελειώσει η θητεία του, δεν έχει νομοθετηθεί. Η Βουλή πρώτα ευλογεί τα γένια της, αγνοώντας τον λαό που ζητά δικαιοσύνη, συμμετοχή στα κέντρα εξουσίας, απορρίπτοντας την πρόταση για Ανακλητό και τα μέσα εξουσίας στους πολίτες να ελέγχουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να μπορούν να τερματίζουν τη θητεία του πριν κλείσει η πενταετία αν αποδειχθεί αναξιόπιστος ή τους ξεγελάσει. (Περίπτωση του «δεσμεύομαι»). Η πρόταση για το Ανακλητό είναι γνωστό ότι το απορρίπτει το πελατοκομματικό κατεστημένο, γιατί δεν θέλουν να λογοδοτούν για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, θέλουν τους πολίτες κομπάρσους, ενώ οι πολίτες σε μια ευνοούμενη Πολιτεία πρέπει και ζητούν να είναι πρωταγωνιστές. Είναι ζωτικό η Κύπρος να γίνει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, είναι ένα όνειρο που αφορά τόσον τους κεντρώους, αριστερούς, δεξιούς και τους ανένταχτους και ιδιαίτερα την νέα γενιά, τους παλιούς που «έμαθαν» στο μεγάλο αγώνα τόσα μόνο γράμματα όσα έχει η λέξη «Ελευθερία».
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως εξουσία, φέρει μεγάλη προσωπική ευθύνη, τόσον για τον διορισμό των «αρίστων» στη Δημόσια Υπηρεσία, της διαφθοράς, της διαπλοκής, την ατιμωρησία για όσους διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, ή ασκούν εξουσία για εγκληματικά λάθη ή παραλείψεις. Δεν μπορεί το κράτος –και σε τελευταία ανάλυση ο πολίτης– να πληρώνει λάθη από αμέλεια αυτών που κατέχουν αξιώματα ή θέσεις «κλειδιά».
Δικαιολογημένα οι πολίτες αισθάνονται απογοητευμένοι, θυμωμένοι και οργισμένοι, για το ήθος που δεν ασκείται και για την ασυνέπεια που δείχνουν οι κυβερνώντες.
Νίκος Αναστασιάδης, Χρυσάνθου, δικηγόρος, ΠτΔ από το 2013, κατέστησε την Κύπρο πειραματόζωο, με το «κούρεμα» καταθέσεων και με την αποδοχή της ΔΔΟ, τις συνεχείς υποχωρήσεις του στο Κυπριακό, την υιοθέτηση των συγκλίσεων Χριστόφια–Ταλάτ και την επέμβαση του Ακιντζί στο ενωτικό δημοψήφισμα του 1950, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο.
Ο λαός σήμερα απαιτεί δικαιοσύνη, γιατί χωρίς αυτή δεν θα υπάρχει ειρήνη. Αποτύχατε στους ανθρώπους διαφόρων θεσμών. Η Αστυνομία μπερδεύει τη σιωπή με την εντιμότητα. Το καρφί όταν είναι όρθιο, πρέπει να καρφώνεται. Δυστυχώς, παρά την προπαγάνδα των μεγάλων κομμάτων, για ελπίδα και αισιοδοξία, οι νέοι μας ξεσαλώνονται στα ναρκωτικά, βρίσκουν διέξοδο στην βία στα γήπεδα, η δεξιά με λάβαρο τον Γρίβα και η αριστερά με τον Τσε. Δυστυχώς, ανάμεσα στα άλλα κακά, το υπουργείο Παιδείας απέτυχε και στον Αθλητισμό, γιατί χρόνια τώρα, ενώ το ποδόσφαιρο ως άθλημα, αντί να ενώνει κομματοκρατείται.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ –Οι ατάκες ότι έγιναν και λάθη (παραδοχή), ότι δήθεν όποιος δουλεύει κάνει και λάθη, δεν είναι δικαιολογία για τη μη τιμωρία των ενόχων. Ελπίζω η νέα κυβέρνηση του 2023 να προσφέρει πραγματική ελπίδα, αν και δεν συντάσσεται πάντοτε με τα αποτελέσματα να νικήσει την απελπισία και την απόγνωση που διακατέχει τον κυπριακό λαό.
