Η τύχη της Κύπρου και η ελευθερία της, είναι στα χέρια τα δικά μας και στην ψήφο μας, ισχυρίζεται ο Τάσος Γ. Οικονόμου από το Παραλίμνι.
Ανήμερα της εορτής του Αποστόλου Ανδρέα, ταξιδέψαμε με τη σύζυγο μου στο μοναστήρι του, να προσκυνήσουμε την εικόνα του, αλλά και να θαυμάσουμε την όμορφη διαδρομή, που δυστυχώς είναι κατεχόμενη.
Αρκετός κόσμος, φαντάζομαι οι περισσότεροι πρόσφυγες, σίγουρα θα ζήτησαν από τον Άγιο, όπως και εγώ προσωπικά, τη βοήθεια του, για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Ταυτόχρονα όμως, πιστεύω ότι η τύχη της Κύπρου και η ελευθερία της, είναι στα χέρια τα δικά μας και στην ψήφο μας. Είμαι σίγουρος, ότι η μη λύση του προβλήματος μας μέχρι σήμερα, οφείλεται στη δική μας πλευρά και στους προέδρους που εκλέγουμε. Υπήρξαν συγκυρίες, αλλά πρωτίστως στην έλλειψη τόλμης από τους ηγέτες μας.
O Μακάριος, τόλμησε το 1977, και υπέγραψε τις Συμφωνίες Κορυφής, ως βάση λύσης του Κυπριακού με τον Ντενκτάς, για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Δυστυχώς, ο μ. Κυπριανού, φερόμενος ως ακραιφνής πατριώτης, δεν συμβιβαζόταν, επιδιώκοντας το απόλυτο διά την πλευρά μας.
Εκλεγόμενος ο Γιώργος Βασιλείου πρόεδρος, το 1988, αγωνίσθηκε πολύ διά τη λύση, και τον θυμόμαστε διά το γνωστό σλόγκαν, «το Κυπριακό έπρεπε να λυθεί χθες».
Ωραίος πολιτικός ο μ. Κληρίδης, βιάστηκε διά την καρέκλα, χαραμίζοντας 5 χρόνια με το ενιαίο αμυντικό δόγμα, μαζί με τον μ. Ανδρέα Παπανδρέου. Στη δεύτερη του πενταετία, προσπάθησε πάρα πολύ, φτάσαμε μέχρι το τέλος, αλλά η τρικλοποδιά του μ. Μαρκίδη, διέλυσε την προοπτική, χάνοντας τις εκλογές ο μ. Κληρίδης.
Ο επόμενος, ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος, τώρα τελευταία κατάλαβα γιατί κέρδισε τις εκλογές το 2003, με τις ψήφους του ΑΚΕΛ. Βέρος αντικομμουνιστής, τον ανέβασε στην προεδρία η Ρωσία, πείθοντας το ΑΚΕΛ να τον ψηφίσει, διότι την συνέφερε δύο χώρες του ΝΑΤΟ, Ελλάδα και Τουρκία, να είναι σε αντιπαράθεση. Μας έκλαψε από τηλεοράσεως και κέρδισε στο δημοψήφισμα, για να μείνει όμως η Τουρκία στην Κύπρο.
Ο μ. Χριστόφιας, απεδείχθη πολύ αδύνατος για μεγάλα θέματα.
Ο νυν πρόεδρος, είχε τις καλύτερες ευκαιρίες και συγκυρίες, αλλά απεδείχθη δειλός και πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Είχε ως δεξί του χέρι στον χειρισμό του Κυπριακού, άνθρωπο που ουδέποτε πίστεψε στη λύση του, αλλά με μαεστρία καταβαράρθρωσε οποιαδήποτε προοπτική λύσης του προβλήματος μας. Κοίταξε τους υποστηρικτές του τώρα και καταλαβαίνεις.
Ψηφίζω Αβέρωφ, διότι βασικό μου κριτήριο, σε όλες τις προεδρικές εκλογές, είναι το συμφέρον της Κύπρου, που επιτυγχάνεται μόνον με την επανένωση της. Και είμαι σίγουρος ότι, ο Αβέρωφ είναι ικανός να το πετύχει, διότι το θέλει και τo πιστεύει.
