Σε μια αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος με αφορμή την ανάδειξή του σε πρόεδρο του Ιδρύματος «Άγιος Νεκτάριος» Λευκωσίας, δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε περισσότερο τον Επίσκοπο και να έρθουμε σε επαφή με τις απόψεις του γύρω από ένα εύρος θεμάτων που αφορούν στην εκκλησία, αλλά και στην στήριξή του από ομάδα πρωτοβουλίας για την ανάληψη του μητροπολιτικού θρόνου της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου.
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Καρπασίας κ. Χριστοφόρε τι σκοπεύετε να πράξετε ως νέος πρόεδρος του Ιδρύματος Άγιος Νεκτάριος Λευκωσίας;
Το ίδρυμα ιδρύθηκε το 1969 με βασικό στόχο την έμπρακτη εφαρμογή της χριστιανικής αγάπης και προσφοράς. Σήμερα στο ίδρυμα λειτουργεί στέγη υπερηλίκων με 66 κλίνες, παιδικός σταθμός με δυνατότητα φροντίδας 85 παιδιών, ενώ προάγεται ένα ευρύ έργο διακονίας και φιλανθρωπίας μέσω διαφόρων δράσεων και ενεργειών με σκοπό την ανακούφιση δυσπραγούντων ανθρώπων και ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας μας. Φιλοδοξώ, μαζί με τους συνεργάτες μας, εθελοντές, να μεριμνήσω έτσι ώστε οι δράσεις και το πολυποίκιλο έργο του ιδρύματος να ενισχυθούν και να επεκταθούν περαιτέρω με αναβάθμιση στις υποδομές και διεύρυνση του φιλανθρωπικού έργου που διεξάγεται, προκειμένου ακόμα περισσότεροι αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας να βρουν ανακούφιση και παρηγοριά από δύσκολες καταστάσεις, να βρουν ένα καταφύγιο αγάπης, παρηγοριάς, ανακούφισης και θαλπωρής στα προβλήματα του πόνου και της ανθρώπινης ανάγκης.
Ποιος ο ρόλος της Εκκλησίας στις μέρες μας;
Η Εκκλησία οφείλει να εμπνέει τους ανθρώπους μέσα από την πνευματική της ζωή και εμπειρία και να δημιουργεί υποδομές για να ανακουφίζει τον πόνο, διότι υπάρχει πάρα πολύς πόνος στον κόσμο και σωματικός, αλλά και ψυχικός. Ο σωματικός πόνος με ένα παυσίπονο αμβλύνεται, ο πνευματικός, όμως, χρειάζεται μια ολοκληρωτική θεώρηση και φροντίδα. Πρέπει η Εκκλησία να βοηθήσει τον άνθρωπο βιολογικά, λογικά (με τον λόγο), κοινωνικά και πνευματικά για να είναι η φιλανθρωπία της ολοκληρωμένη. Η Εκκλησία δεν πρέπει να δημιουργεί ενοχές, οι ενοχές είναι ο χειρότερος εχθρός της ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου. Γι΄αυτό η Εκκλησία πρέπει να θεραπεύσει τον άνθρωπο από τις ενοχές και να τον εντάξει μέσα στην αγάπη και το έλεος του Θεού, για να νοιώσει παρηγοριά και ελπίδα. Ο Χριστός είναι μια αγκαλιά, αν εμείς μετατρέψουμε την αγκαλιά σε δικαστήριο Θεού, τότε δεν θα είμαστε εκκλησία θα είμαστε κάτι άλλο.
Έχετε υποβάλει υποψηφιότητα για τον Θρόνο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου πώς οδηγηθήκατε σε αυτήν την απόφαση, γεννηθήκατε στην Πάφο;
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι στην ουσία δεν είμαι αυτόκλητος υποψήφιος, αλλά ανταποκρίθηκα στην έκκληση πιστών και παραγόντων της Πάφου για να θέσω τον εαυτό μου στην διαδικασία αυτή, και τους ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη. Παρόλο που γεννήθηκα στο Πελένδρι, το 1964, η πνευματική γέννηση μου αν θέλετε και η μετάβασή μου στην ιεροσύνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Πάφο. Ήταν το 1991 που χειροτονήθηκα σε Πρεσβύτερο και προχειρίσθηκα σε Αρχιµανδρίτη, εντασσόμενος στην Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Παναγίας της Τροοδιτίσσας , υπηρετώντας τη Μητρόπολη Πάφου ως κληρικός για 20 έτη με συμμετοχή μου στη Θρονική Επιτροπή της Μητρόπολης. Στην Πάφο ευλογήθηκα να έχω στενότατη συνεργασία με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’ αλλά και τον νυν Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Γεώργιο με τον οποίο έχω μετάσχει σε πολλά συνέδρια της Μητρόπολης. Επίσης ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ ήταν εκείνος ο οποίος το 2007 με χειροτόνησε πρώτο Επίσκοπο της ανασυσταθείσης Επισκοπής Καρπασίας. Γνωρίζω καλά τις ανάγκες και τις προκλήσεις της Μητρόπολης Πάφου και βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με τους πιστούς, τους ιερείς τον τοπικών ενοριών, αλλά και με τις Μονές της Μητρόπολης και συμβάλλω με κάθε μέσο στην πνευματική και φυσική ενδυνάμωση του εκκλησιάσματος, προκειμένου να εμπνεύσω με τη στάση και τον ευαγγελικό λόγο, ώστε να ενδυναμωθεί η ομόνοια και η ενότητα και να ανταπεξέλθουμε απέναντι στις προκλήσεις και τις αγωνίες που βιώνει ο Ορθόδοξος Χριστιανός. Οφείλω πολλά στην Πάφο και για εμένα θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή το ενδεχόμενο να επιλεγώ ως ο επόμενος Μητροπολίτης Πάφου. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι ο λαός της Πάφου με καθαρή καρδιά, φωτισμένο νου και σύνεση θα κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή για το καλό και την ευημερία της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου.
Τι πρεσβεύετε ως υποψήφιος για την Ιερά Μητρόπολη Πάφου;
Η επισκοπική ιδιότητα έχει συγκεκριμένη ουσία και αποστολή. Ο Επίσκοπος πρώτα και πάνω από όλα είναι Πατέρας. Αυτό σημαίνει να έχει τη θέληση και διάθεση με καθαρότητα, ειλικρίνεια και ευθύτητα να εμπνεύσει και να απαλύνει τον πόνο του κόσμου. Καλούμαστε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα και όραμα της Εκκλησίας που εμπεριέχει το πνευματικό αγκάλιασμα προς τον λαό. Αποστολή μας να ζεστάνουμε τις καρδιές των ανθρώπων με ενότητα, πίστη, αγάπη και τη στάση ζωής μας, ώστε να καταστούμε σημείο αναφοράς Ελπίδας.
Όραμά μου είναι να υπάρξει ψυχική-καρδιακή ενότητα και ειρήνη χωρίς αίσθηση αδικίας τόσο ανάμεσα στους ιερείς όσο και ανάμεσα στους πιστούς μαζί με σύνεση και την ομορφιά της καρδιάς μας. Ενότητα, συνεργασία και κοινός στόχος με εκκλησιαστικό πνεύμα είναι τα στοιχεία που μπορούν να φέρουν τον τόπο πιο μπροστά. Δεν πρέπει να καθοδηγούμε, αλλά να εμπνέουμε με την αγάπη, την καλοσύνη και τα έργα μας τα οποία θα χαρακτηρίζονται από το φως του Χριστού και την προφορά προς τον Άνθρωπο.
