Βρισκόμαστε στον προθάλαμο εντάσεων σε Περσικό Κόλπο, Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο, με στόχο να διαταραχθεί η υπάρχουσα κατάσταση και γεωπολιτική και η εξυπηρέτηση περιφερειακών στρατηγικών και γενικότερων συμφερόντων μεταξύ των περιφερειακών και των Μεγάλων Δυνάμεων που στοχεύουν σε αποκλεισμό μερικών εξ αυτών.
Δυστυχώς, οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και Κυπριακό έχουν πάρει άλλες διαστάσεις που μας βγάζουν έξω από τα όρια των θετικών εξελίξεων, επειδή τις υφιστάμενες εκκρεμότητες τις αντικρίζουμε επιφανειακά χωρίς να δίδουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σ’ αυτές ως προς την εξέλιξή τους και πού καταλήγουν.
Τα μαθήματα και παθήματα που παίρνουμε από αυτές τις διαχρονικές κρίσεις και καταλήξεις δεν μας προβληματίζουν και εξακολουθούμε να αλληθωρίζουμε και να σφυρίζουμε αδιάφορα και να χτίζουμε πολιτικές πάνω στην άμμο, παρά τις προειδοποιήσεις των Τούρκων για τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν και θα εφαρμόσουν στην πράξη.
Από την ανάδυση αυτών των προβλημάτων, εφαρμόζουμε πολιτικές εφησυχασμού και ωραιοποιήσεις, πατριωτικών κορόνων, ψευδαισθήσεων, πρακτικών συσκοτισμού, παραπληροφόρησης, αναμονής ξένων παρεμβάσεων, κυρώσεων με στόχο να κρατήσουμε το υφιστάμενο μη αποδοτικό σύστημα που δεν εξυπηρετεί το σύνολο του κυπριακού λαού αλλά ορισμένα πολιτικά και οικονομικά κατεστημένα.
Η εθνική γραμμή που αναπτύσσεται κυριαρχείται από εμμονές και ανορθολογικές ιδέες που αντιστρατεύονται τη λογική, πραγματικότητα, εθνικό συμφέρον και κατηγορεί όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν προσγειωμένες αντιλήψεις, ιδέες και θέσεις στα εθνικά θέματα και στα λοιπά εσωτερικά προβλήματα.
Η γραμμή που αναπτύσσεται δεν στοχεύει στην τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων σε μακροχρόνια βάση αλλά σε πολιτική τσαπατσουλιάς, επειδή οι στόχοι που τίθενται δεν αγγίζουν την πραγματικότητα, τα αίτια και δεν βλέπουν το δάσος αλλά το δέντρο όπως συνέβαινε μέχρι τώρα όταν βρεθήκαμε μπροστά σε σοβαρές προτάσεις για έξοδο από τα αδιέξοδα των εθνικών μας θεμάτων γιατί μείναμε και μένουμε σε πρόσκαιρες υποσχέσεις, συναισθηματισμούς και σε παχιά λόγια άλλων εποχών.
Η μέχρι τώρα αναπτυσσόμενη πολιτική δεν διαμορφώνεται από θεσμικά πρόσωπα και είναι προϊόν του εκάστοτε Προέδρου, Πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών και άλλων αναρμόδιων προσώπων και στέκεται σε προσωπικές εκτιμήσεις και ιδεολογικές τοποθετήσεις.
Είναι γεγονός ότι παραγνωρίσαμε πού στεκόμαστε όσον αφορά τις δυνατότητες μας, τα όρια μας, τις αξίες που εφαρμόζει το Διεθνές Δίκαιο και επιδοθήκαμε σε ρητορικές προσεγγίσεις και αφελείς σχεδιασμούς για περικύκλωση της αντίπαλης πλευράς.
Η διαχρονική αλλαγή στα ελληνοτουρκικά και Κυπριακό οδηγούν σε νέα εθνικά τσουνάμια, νέες μπλόφες και σε νέα τετελεσμένα.
Με αιχμές, μισόλογα και χωρίς εθνικές στρατηγικές δεν λύνονται εθνικά θέματα.
Οι πανηγυρισμοί μας για κυρώσεις κατά της Τουρκίας δεν δημιουργούν συναινετική γραμμή επίλυσης των εθνικών θεμάτων αλλά μια νέα όξυνση σχέσεων.
Η επανέναρξη επαφών και συνομιλιών για οριστική λύση του Κυπριακού θα απομακρύνει τη διχοτόμηση και θα επανενώσει τον λαό. Αυτά είναι τα συστατικά που θα φέρουν κοντά την Τουρκία για ορθή και λογική σύμπλευση στα γενικότερα εθνικά θέματα.
