Ο Πανίκος Χριστοφόρου, συνταξιούχος, ζητά αλλαγές στην καταβολή της ΑΤΑ στις συντάξεις.
Οι τιμές καλπάζουν προς τα πάνω, ενώ οι συντάξεις μας μένουν σταθερές! Δεν είναι και λίγο πράγμα να ζεις σαν βασιλιάς τρεις μέρες πολυτέλειας κι έπειτα τι γίνεται; Όμως μια και μοναδική η λύση! Να μπει ΑΤΑ πάνω στις συντάξεις κι η σύνταξη να αναθεωρείται κάθε έξι μήνες κι όχι εδώ και τέσσερα χρόνια που η κυβέρνηση την καταβάλλει μια φορά τον χρόνο στο 50% του Δείκτη Τιμών του Καταναλωτή. Με την πανδημία του κορωνοϊού αλλά κυρίως με την εκτόξευση των τιμών λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, έχουμε κυριολεκτικά γονατίσει… Δεν αντέχουμε πλέον να ζούμε με το βερεσέ και μάλιστα όλα να πηγαίνουν στα χρέη που κάναμε τον προηγούμενο μήνα. Ο αριθμός των νοικοκυριών με εισοδήματα κάτω του ορίου της φτώχειας ολοένα και αυξάνεται. Τα λαϊκά παντοπωλεία, που βασίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, δεν αρκούν πλέον για να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Πρέπει η κυβέρνηση, το Κράτος, η Πολιτεία (όπως θέλετε πέστε το) να βρει τα λεφτά και να προχωρήσει σε αυξήσεις ανάλογα με τον τιμάριθμο. Και να αρχίσει από τους χαμηλοσυνταξιούχους. Αν δεν αυξηθούν οι συντάξεις μας θα είμαστε οι φτωχότεροι των φτωχών με τον ρυθμό που αυξάνονται οι τιμές. Δεν αντέχουμε πλέον, και γονατίσαμε και θέλουμε αναθεώρηση στους κανονισμούς των συντάξεών μας! Και επί τη ευκαιρία, η κυβέρνηση να προχωρήσει σε κατάργηση του άδικου μέτρου, για την πλειονότητα του κόσμου, των πολυσυνταξιούχων. Αν δεν μπορεί να τις καταργήσει, ας τις φορολογήσει με πιο μεγάλους συντελεστές. Επίσης, κάτι πρέπει να γίνει και με τα επιδόματα, ιδίως εκείνα που είναι καθυστερημένα. Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος καταβληθούν άμεσα. Είναι άδικο να ζήσεις μια ζωή μεσ’ τη βιοπάλη κι στο τέλος να λαμβάνεις μια σύνταξη με την οποία δεν μπορείς να ζεις σαν άνθρωπος. Να μπει Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ) στις συντάξεις μας για να ζήσουμε σαν άνθρωποι κι όχι να ζητιανεύουμε. Καταντήσαμε οι μετανάστες που έρχονται παράνομα στην Κύπρο να λαμβάνουν τέτοια επιδόματα που εμείς που χύσαμε ιδρώτα τόσα χρόνια, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε.
