Ο Δαβίδ Κωνσταντίνου στηλιτεύει την κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο και θλίβεται για την κατάντια της…
Τελικά, φαίνεται ότι η μόνη Υπηρεσία που εργάζεται σωστά και υπεύθυνα σ’ αυτό το κράτος – μπανανία, όπως το είχε πει και ο αείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης (που διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μάλλον κάτι ήξερε παραπάνω), είναι η Ελεγκτική Υπηρεσία και πρέπει ως πολίτες να της δώσουμε τα συγχαρητήρια. Κάθε χρόνο, μέσα από την ετήσια έκθεση του Γενικού Ελεγκτή, περιγράφονται τα έργα και οι ημέρες κρατικών Υπηρεσιών, Τοπικών Αρχών που χαρακτηρίζονται από σκάνδαλα, ανευθυνότητα, αδιαφορία, ευθυνοφοβία και «ωχαδελφισμό». Κι όποτε αποκαλύπτει κάτι μεμπτό ο Γενικός Ελεγκτής, άλλοι πέφτουν να τον φάνε κι άλλοι υπερτονίζουν τα ευρήματα των ερευνών του (αναλόγως πάντοτε με το τι τους συμφέρει – ειδικά σε πολιτικό επίπεδο). Δυστυχώς, όμως, η Πολιτεία φρόντισε έτσι ώστε ο Γενικός Ελεγκτής να μην διαθέτει την εξουσία να προσαγάγει ενώπιον της Δικαιοσύνης όλους αυτούς τους παραγωγούς και λειτουργούς της φθοράς, της διαφθοράς και της σήψης. Και όσα επισημαίνει στις εκθέσεις του, μετά από λίγο καιρό τα ξεχνάμε εμείς οι πολίτες αυτού του τόπου. Πράγμα βέβαια που χαροποιεί αφάνταστα όσους εμπλέκονται σε τυχόν ατασθαλίες και τους οποίους ανακαλύπτει η Ελεγκτική Υπηρεσία…
Και αυτό γιατί, ενώ γνωστοποιούνται και επισημαίνονται τα στραβά και τα στρεβλά, ο καθ’ ύλην αρμόδιος να τα διερευνήσει, ο Γενικός Εισαγγελέας, τις πλείστες φορές ούτε που βλέπουμε να κουνά έστω το μικρό του δακτυλάκι. Τουλάχιστον να μας δείξει ότι κάτι κάνει στο άκουσμα όσων αποκαλύπτονται. Κι έτσι, πλην απειροελάχιστων εξαιρέσεων, η ζωή συνεχίζεται ομαλά στη νήσο των Αγίων…
Κι ο απλός λαός, χωρίς προστάτες, έχει μετατραπεί σε βορά των επιτήδειων αρπακτικών που λυμαίνονται τον τόπο χωρίς να υπάρχει κάποια εξουσία να τους θέσει τουλάχιστον σε τάξη. Και κάνουν ό,τι θέλουν. Και παρά το ότι περάσαμε και από Μνημόνιο (που υποτίθεται θα έπρεπε να είχαμε διορθώσει τα πράγματα), οι πυλώνες του καταστροφικού αυτού κυκλώματος που τρώει τις σάρκες της Κύπρου συνεχίζει να μας διαφεντεύει: Κόμματα, συντεχνίες, ανώτεροι κρατικοί αξιωματούχοι, δικηγόροι και λογιστές, οδήγησαν τον τόπο στα σημερινά χάλια του ρουσφετιού, των σκανδάλων και της ασυδοσίας. Στον ιδιωτικό τομέα, που σήκωσε όλο το βάρος της οικονομικής κατάρρευσης, καταργήθηκαν και ωράρια και αργίες και μισθοί. Και μόλις βγήκαμε από τα Μνημόνια, ήρθε η πανδημία και ξανά τα ίδια. Άκουσε κανείς τους εργατοπατέρες του συνδικάτου των συντεχνιών να αντιδράσουν, έστω και φραστικά; Αγωνιούν κόμματα και συντεχνίες μόνο για τους «εργαζόμενους», εννοώντας πάντοτε με τον όρο αυτό, τους κυβερνητικούς, ημικρατικούς και δημοτικούς υπαλλήλους. Και είναι φυσικό, γιατί εκεί είναι χώρος εξυπηρέτησης του όλου κυκλώματος. Τόσα και τόσα ακούμε, διαβάζουμε και βλέπουμε για τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τόσα σκάνδαλα βγαίνουν στο φως… Είδατε ποτέ κανέναν να πληρώνει τις αμαρτίες του ενώπιον Δικαστηρίου; Όχι. Τα προσπερνάμε όλα και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Και οι επιτήδειοι συνεχίζουν το έργο τους γιατί κανείς δεν τους αγγίζει, ή μάλλον δεν τολμά να τους αγγίξει. Από νήσος των Αγίων καταντήσαμε νήσος των σκανδάλων και της διαφθοράς. Και δεν φαίνεται ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Γιατί, απλά, βολεύει ως έχει η κατάσταση. Δυστυχώς…
