Τούτες τες μαύρες μέρες κατά τες επέτειους της βάρβαρης τούρκικης εισβολής, μάνες, συγγενείς, φίλοι εκτιμητές των ηρώων τρέχουν στα κοιμητήρια, στις εκκλησιές και κάμνουν μνημόσυνα, αναπέμπουν δεήσεις στον Ύψιστο για ανάπαυση των ψυχών τους.
Προοπτική για σύντομη λύση του Εθνικού μας προβλήματος δεν υπάρχει στους ορίζοντες. Προς τούτο σ’ αυτές τις δύσκολες, στες πιο πικρές στιγμές της Κύπρου μας, ο νου μας ας κρατήσει την ισορροπία του και να μην χάσει τη δροσιά του. Να επιστρατεύσουμε την ακλόνητη θέληση μας για μια δίκαιη βιώσιμη λύση. Να σταθούμε επιτέλους μακριά από το εθνικό εκείνο μεσσιανισμό που υπηρετεί τις φυλετικές αποκλειστικότητες, που εδραιώνει την τούρκικη κατοχή.
Φίλοι μου, δεξιοί, αριστεροί, σοσιαλιστές, κεντρώοι και οτιδήποτε άλλο είστε, να εδραιώσουμε την απόλυτη ψυχική ενότητα και σύμπνοια όλων μας. Να γίνει κοινή συνείδηση όλων των Κυπρίων η επανένωση της Κύπρου μας. Η ψυχή όλων μας κάτω από την τούρκικη κατοχή δεν βρίσκει άλλο τρόπο να αποτινάξει την κατοχή. Να διατηρούμε πλούσιο το ορθόδοξο αισθητήριο και ανεπτυγμένη την ορθόδοξη σκέψη γιατί η πατρίδα και θρησκεία είναι δύο έννοιες που ορίζουν την υπόσταση αυτού του λαού. Πίστη στον αγώνα για την επιβίωση της Κύπρου και έντονη αγωνιστική διάθεση.
Φίλοι μου, η λέξη δημοκρατία δεν είναι ούτε σύνθημα ούτε σχήμα λόγου. Ο λαός να γνωρίζει όλα τα δεδομένα της πραγματικότητας ώστε να μπορεί να κρίνει τόσο τα κόμματα όσο και τους εκλεκτούς των στις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Αυτογνωσία και ειλικρίνεια να επιδειχθεί από όλους τους υποψήφιους προέδρους, έτσι ο λαός να εμπιστευθεί και να αγαπήσει σαν ηγέτη εκείνον που θα πείσει. Ως ενεργός πολίτης διαπιστώνω ότι επέτυχε ο εκτροχιασμός του λαού μας, ιδιαίτερα της νεολαίας, σήμερα νοιάζεται μόνο για το ποδόσφαιρο και τις γυναίκες πλην ορισμένων ορθοφρονούντων νέων. Θέλουμε Πρόεδρο ικανό που να μεθοδεύει τους χειρισμούς του Κυπριακού με μόνη βάση το εθνικό συμφέρον. Ως κυπριακός λαός να δείξουμε και να αποδείξουμε στον κόσμο ότι μια είναι η μόνη και αποδεχτή λύση. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που να διασφαλίζει την εθνική, ιστορική, βιολογική, πολιτιστική επιβίωση μας ως Ελλήνων σ’ αυτό το τόπο.
Το εθνικό μας πρόβλημα χαρακτηρίζεται από μια σειρά σφαλμάτων που το καθένα στην εποχή όπου διεπράχθη είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην περαιτέρω πορεία του προβλήματος. Η φωνή της σωφροσύνης και της λογικής δεν είχε περάσει, ή μάζα του λαού μας εκινείτο περισσότερο στον χώρο των πόθων και των ονείρων παρά της πραγματικότητας. Ακόμη και σήμερα η ηγεσία αυτού του τόπου οφείλει μακρά από πολιτικό κόστος να αναλύει εκτενώς τη σωστή πορεία του Κυπριακού και να κατευθύνει υπεύθυνα το πηγαίο αίσθημα στις σωστές του διαστάσεις χωρίς να είναι υπόλογοι στα κόμματα. Οι χειρισμοί του εθνικού μας προβλήματος πρέπει να είναι το απαύγασμα της συλλογικής προσπάθειας όλων των κομμάτων, όλων των ηγετών και του λαού, μόνο έτσι συντελείται η ενότητα και αν σε όλες τις εποχές και όλες τις χώρες η ενότητα είναι αρχή, για μας τους Ελληνοκύπριους είναι απαραίτητη ανάγκη, αναπόφευκτο υπόβαθρο αγώνα. Μ’ ακούτε;
Σαν κατακλείδα αναφέρω ότι το ζητούμενο τώρα είναι η χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής από όλα τα πολιτικά κόμματα. Είναι κατ’ εμέ αποκαρδιωτικό να διαπιστώνεται η διάσταση θέσεων μεταξύ τους. Ζούμε σ’ έναν τόπο που βρίσκεται υπό ημικατοχή και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, ύπαρξης και επιβίωσης. Ένα πράγμα πρέπει να κυριαρχεί στην σκέψη του κάθε Κύπριου πατριώτη. Πώς να βοηθήσει αυτόν τον τόπο πως θα στεριώσουμε μια πατρίδα ασφαλή για τα παιδιά μας.
* Πρώην Ανώτερος Αστυνόμος
