Ο Κυριάκος Ταπακούδης απευθύνεται στη Έπαρχο Πάφου και στο Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας για ένα αξιοθέατο από τα ελάχιστα που έχουν απομείνει στην περιοχή.
Στους μύθους όλων των λαών το νερό αποτέλεσε στοιχείο έμπνευσης και διανόησης, ευρηματικότητας, επινοητικότητας και καλλιτεχνικής φαντασίας καθώς και δημιουργικής πνοής που τους βοήθησε να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν κυρίως βρύσες που ως σήμερα παραμένουν δείγματα αρχιτεκτονικής παράδοσης και κουλτούρας.
Σε όλα τα μέρη όπου υπήρχε τρεξιμιό νερό, έκτιζαν περίκαλλες βρύσες οι οποίες συνήθως ήταν δημόσιες, ώστε να τις χρησιμοποιούν όλοι πλούσιοι και φτωχοί, καθώς το νερό είναι απαραίτητο στοιχείο για τη ζήση του ανθρώπου, που ένεκα αυτού, πολλοί αιματηροί πόλεμοι έχουν συμβεί στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η παλιά «Βρύση του Πύρκου», ένα μνημείο ομορφιάς και αρχιτεκτονικής, ευρισκόταν στη Χλώρακα και επρόκειτο για φυσική πηγή νερού. Το νερό της για αιώνες πότιζε τους κατοίκους, τα ζώα και τα περιβόλια κάτω στον παραθαλάσσιο κάμπο όπου φύτευαν οι παλαιοί κάτοικοι βαμβάκι, ζαχαροκάλαμα, τεύτλα και καννάβια.
Ήταν κτισμένη 500 μέτρα νότια της εκκλησίας του Αρχαγγέλου και το όνομα το έλαβε ως εκ τα ωραιότητας του πρότερου κτίσματος της. Κτισμένη σε ιδιωτικό χωράφι, δυστυχώς, όταν πουλήθηκε οι νέοι ιδιοκτήτες τη χάλασαν για να φτιάξουν οικόπεδα και διαμερίσματα. Αργότερα, ξανακτίστηκε λίγα μέτρα πιο πέρα μια άλλη πρόχειρη βρύση, που καμία σχέση έχει με την πρωτινή. Με καλή θέληση όμως και χαμηλό κόστος, μπορεί να ξανακτιστεί όπως το πρότερο κτίσμα γι’ αυτό προτρέπουμε την Έπαρχο όπως μεριμνήσει ώστε το Κοινοτικό Συμβούλιο, να προβεί σ’ αυτή τη ενέργεια, ώστε τοιουτοτρόπως να αποκτήσει η κοινότητα της Χλώρακας ακόμα ένα αξιοθέατο το οποίον θα προστεθεί στα ελάχιστα που έχουν απομείνει.
