Ο Μάριος Χριστοφίδης γράφει για το όνειρο των εκτοπισθέντων να μπορέσουν κάποτε να γυρίσουν πίσω στις πατρογονικές τους εστίες…

Πριν λίγες μέρες στο ΡΙΚ από το αρχείο δυο εκτοπισθέντες κάποιας ηλικίας δήλωναν «περιμένουμε τζιείνη τη μέρα που θα επιστρέψουμε στο χωρκό μας να ζήσουμε ελεύθεροι». Μια τραγική και απίθανη εξέλιξη της ελπίδας με τα σημερινά δεδομένα της στάσης της Τουρκίας. Αυτοί οι δυο και άλλοι από άλλα κατεχόμενα χωριά έχουν τη λανθασμένη εντύπωση όταν και εάν ποτέ επιστρέψουν από εκεί που έφυγαν ότι:

1. Θα βρουν το χωρκό τους όπως το άφησαν.

2. Θα βρουν το σπίτι τους όπως το άφησαν.

3. Θα βρουν τη σιτζιά στην αυλή τους όπως την άφησαν.

4. Θα βρουν τη τσούραν και τον γάρο τους όπως τα άφησαν.

5. Θα βρουν τους γείτονες τους όπως τους άφησαν.

6. Θα βρουν το καφενέ των δεξιών όπως τον άφησαν.

7. Θα βρουν το καφενέ των αριστερών όπως τον άφησαν.

8. Θα βρουν το γραφείο του μουχτάρη όπως το άφησαν.

9. Θα βρουν την εκκλησία όπως την άφησαν.

10. Θα βρουν τα χωράφια τους όπως τα άφησαν.

11. Θα βρουν το τράκτορ τους όπως το άφησαν.

12. Θα βρουν το Δημοτικό Σχολείο όπως το άφησαν.

13. Θα βρουν τον παπά όπως τον άφησαν.

14. Θα βρουν τον δάσκαλο όπως τον άφησαν.

15. Θα βρουν το Συνεργατικό όπως το άφησαν.

Δυστυχώς όμως, δεν θα βρουν τίποτε από τα ανωτέρω που ονειρεύονται και εάν βρουν ορισμένα θα είναι μη αναγνωρίσιμα και ισλαμοποιημένα και αντί Σταυρό στην εκκλησία θα βρουν έναν μιναρέ ύψους 34 μέτρων.

Όποιος διαβάσει το βιβλίο «Ισλαμοποίηση των κατεχομένων», θα προσγειωθεί ανώμαλα διότι θα καταλάβει ότι τα πάντα άλλαξαν και τούρκεψαν στον κατεχόμενο βορρά της Κύπρου. Τα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας θα παραμείνουν τουρκικά εκτός εάν γίνει πόλεμος και η Τουρκία θα είναι με τους ηττημένους. Τότε μόνο θα ελευθερωθούν όπως η Μακεδονία, η Ήπειρος και τα νησιά του Αιγαίου το 1912-13 και τα Δωδεκάνησα το 1947.

Αλλιώτικα πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά τους θα ’ναι όπως τα έχουν κλέψει το 1974. 

Υπάρχει βέβαια και η πολύ αμυδρή προοπτική να λυθεί το Κυπριακό από κάποιο νούσιμο διάδοχο του Ερντογάν το 2023. Όνειρο; Η ελπίδα δεν πεθαίνει, αλλά και τα όνειρα δεν γίνονται πραγματικότητα.

Οι χωρκανοί όμως των δυο αναφερθέντων δικαιούνται να ονειρεύονται όπως και όλοι οι διά της βίας Ελληνοκύπριοι εκτοπισθέντες από τα κατεχόμενα και ίσως και ορισμένοι Τουρκοκύπριοι εκτοπισθέντες από τις ελεύθερες περιοχές.

Οι πολιτικοί δεν δικαιούνται να κοροϊδεύουν τους δυστυχισμένους πολίτες ότι έρχεται η Διχοτόμηση ενώ είναι ήδη εδώ και μάλιστα με 9 οδοφράγματα μεταξύ ελεύθερων περιοχών και κατεχομένων, λες και είναι «συνοριακά περάσματα». Το πρώτο τραγικότατο λάθος ήταν η αποδοχή του Ντεκτασικού οδοφράγματος τον Απρίλιο του 2003 στην οδό Λήδρας και τα επόμενα 8 λάθη που σταδιακά ακλούθησαν.

Τα λάθη πληρώνονται και συνήθως παρά πολύ ακριβά προπαντός τα πολιτικά λάθη κρατών. «Ο ήλιος, το φεγγάρι και η αλήθεια δεν μπορούν να κρυφτούν» (Βούδας). Αυτή είναι η Κύπρος του 2022.