Αν είσαι ειλικρινής, αληθινός, τίμιος και αυθεντικός, ποτέ δεν θα πέσεις στην παγίδα να γίνεις δάσκαλος, σωτήρας, πράγμα πού είναι πολύ εύκολο. Τη στιγμή που γίνεσαι δάσκαλος και σωτήρας, ενώ δεν είσαι, δεν βοηθάς αυτούς τους ανθρώπους. Απλά εκμεταλλεύεσαι τις αδυναμίες και τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων.
Ακούγοντας όλων των ειδών τις παραφροσύνες, θα τρελαθείς και ο ίδιος, εκτός αν έχεις υπερβεί το νου και τα προβλήματα του. Θα αρχίσεις να υποφέρεις από τα ίδια τα προβλήματα του. Θα αρχίσεις να υποφέρεις από τα ίδια τα προβλήματα που υποφέρουν οι ασθενείς σου. Αντί να τους θεραπεύσεις εσύ, σε αρρωσταίνουν αυτοί. Η ευθύνη όμως είναι δική σου. O θεραπευτής θα πρέπει να υπηρετεί τη ζωή. Πρέπει να δημιουργήσει θετικές αξίες για τη ζωή και να τις βιώνει και ο ίδιος, με το να μπαίνει στη σιγή της καρδιάς του. Όσο πιο βαθιά μπαίνεις μέσα σου, τόσο πιο βαθιά μπορείς να φτάσεις στην καρδιά του άλλου. Είναι ακριβώς το ίδιο, γιατί η δική σου καρδιά, και η καρδιά του άλλου, δεν είναι πολύ διαφορετικά πράγματα. Αν κατανοήσεις την ύπαρξη σου, θα κατανοήσεις την ύπαρξη των πάντων. Και τότε καταλαβαίνεις πως και εσύ έχεις ξεπεράσει πολλές φορές, πως και εσύ έζησες μέσα στην άγνοια, πως και εσύ έχεις διαπράξει εγκλήματα εναντίον του εαυτού σου και εναντίον των άλλων. Και όταν οι άλλοι άνθρωποι εξακολουθούν να το κάνουν ακόμα αυτά, δεν χρειάζεται να τους καταδικάζεις. Πρέπει να το κατανοήσουν οι ίδιοι. Δεν πρέπει να τους βάλεις σε ένα συγκεκριμένο καλούπι. Έτσι είναι, χαρά να είσαι θεραπευτής, γιατί γνωρίζεις το εσωτερικό των ανθρώπινων υπάρξεων, που είναι ένας από τους πιο κρυμμένους χώρους της ζωής. Και γνωρίζοντας τους άλλους, γνωρίζεις περισσότερο και τον εαυτό σου που είναι ένας φαύλος κύκλος. Δεν υπάρχει άλλη λέξη διαφορετικά, δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «φαύλος». Να μου επιτρέψεις, να προτείνω μια καινούργια έκφραση. Είναι ένας ενάρετος κύκλος. Ανοίγεσαι στους ασθενείς σου, σε αυτούς που συμμετέχουν στην ομάδα και αυτοί ανοίγονται σε σένα. Σύντομα δεν θα υπάρχει θεραπευτής και ασθενής, αλλά απλά μια τρυφερή ομάδα, όπου ο ένας βοηθάει τον άλλο. Αλλά πάντα να θυμάσαι πως η θεραπεία από μόνη της είναι ατελής. Ακόμα και η τέλεια θεραπεία είναι απλά το πρώτο βήμα… χωρίς το δεύτερο βήμα, δεν έχει καμία αξία. Γι αυτό να αφήσεις τους ασθενείς να προχωρήσουν από το σημείο που βρίσκονται προς το διαλογισμό. Η θεραπεία σου είναι πλήρης μόνο όταν οι ασθενείς σου, αρχίσουν να ενδιαφέρονται για το διαλογισμό. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει, πως εδώ κάθονται χιλιάδες άνθρωποι. Πρέπει απλά να κινηθείς στη σωστή κατεύθυνση. Μια αίσθηση της σωστής κατεύθυνσης και τα πάντα μπορούν να γίνουν βήματα προς ανώτερα Επίπεδα συνειδητότητας. Έχω χρησιμοποιήσει τα πάντα, όμως η κατεύθυνση είναι η ίδια. Έχω χρησιμοποιήσει πολλά είδη διαλογισμού. Βοήθησε λοιπόν τους ασθενείς σου, όσο μπορείς, να καταλάβουν τα προβλήματα τους, αλλά ξεκαθάρισε τους πως, ακόμα και αν αυτά τα προβλήματα λυθούν, αυτοί παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι. Αύριο θα αρχίσουν να δημιουργούν πάλι τα ίδια προβλήματα ίσως με ένα διαφορετικό τρόπο, με ένα διαφορετικό χρώμα. Έτσι λοιπόν, η θεραπεία σου δεν πρέπει να είναι τίποτε άλλο από ένα άνοιγμα προς το διαλογισμό. Τότε η θεραπεία σου θα έχει τεράστια αξία. Αλλιώς, θα είναι απλά ένα παιχνίδι του νου.
*Παθολόγος-Βελονιστής-Παραψυχολόγος (Πρόεδρος Παγκύπριου Ομίλου Παραψυχολογίας)
