Ελλάδα και Κύπρος είναι καταδικασμένες να πορεύονται και να μάχονται μαζί, όπως γίνεται εδώ και 30 αιώνες γράφει ο Ρομπέρτος Σαβεριάδης.
Η πορεία τού κυπριακού Ελληνισμού ανά τους αιώνες, υπήρξε αιματηρή και περιπετειώδης.
Το νησί όμως, παρ’ όλες τις δυσκολίες, κατάφερε να κρατήσει την ελληνική του φυσιογνωμία, αντιστεκόμενο στους διάφορους κατακτητές και ντόπιους μικρόψυχους και διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι έβαζαν το προσωπικό συμφέρον, πάνω από την πατρίδα. Η προσφορά αίματος από την Κύπρο προς την Ελλάδα και αντίστροφα, συνεχίζεται έως και σήμερα, πιστοποιώντας πώς Ελλάδα και Κύπρος είναι καταδικασμένες να πορεύονται και να μάχονται μαζί, όπως γίνεται εδώ και 30 αιώνες.
Απρίλιο του 1821, ένα μήνα μετά την έναρξη της επανάστασης στην Ελλάδα, η ηγεσία των Τουρκοκυπρίων, η οποία επιθυμούσε διακαώς την εξαφάνιση των Ελληνοκυπρίων από το νησί, συνέταξε ένα μακρύ κατάλογο με 486 ονόματα κληρικών και λαϊκών, σχεδόν ολόκληρη την ηγεσία του Ελληνισμού τότε στο νησί, απαιτώντας από τον σουλτάνο την εκτέλεση των.
Στις 9 Ιουλίου 1821 άρχισαν οι εκτελέσεις. Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός αντιμετώπισε τον θάνατο, με θάρρος και καρτερία. Τον κρέμασαν σε μια συκιά στη Λευκωσία μπροστά στο διοικητήριο. Στη συνέχεια, πήραν σειρά οι μητροπολίτες. Έτσι αποκεφαλίσθηκαν οι Πάφου Χρύσανθος, ο Κυρηνείας Λαυρέντιος και ο Κιτίου Μελέτιος. Ολόκληρο το καλοκαίρι του 1821, εκτελέστηκαν εκατοντάδες ιερωμένοι, προύχοντες και λαϊκοί. Οι κατοικίες και τα κτήματα των εκτελεσθέντων μεταβιβάστηκαν σε Τουρκοκύπριους, ενώ τα ιερά σκεύη των εκκλησιών, δόθηκαν σε Τούρκους αξιωματούχους.
Η άφιξη του Κανάρη με τα καράβια του, στο Μπογάζι της Αμμοχώστου και στον Καραβά της Κερύνειας, αναζητώντας εφόδια αλλά και εθελοντές, ήταν η αφορμή εκατοντάδες Κύπριοι να αναχωρήσουν κρυφά από το νησί, για να πάνε να πολεμήσουν στην Ελλάδα. Έλληνες οπλαρχηγοί στα απομνημονεύματα τους αναφέρονται συχνά στα παλληκάρια από την Κύπρο. Κύπριοι αγωνίστηκαν στα σώματα τού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Γ. Καραϊσκάκη, Νικηταρά και άλλους.
Συνολικά οι εθελοντές Κύπριοι αγωνιστές, υπερέβησαν τους 1.000. Διακρίθηκαν για τη γενναιότητα τους και πολλοί από αυτούς, έπεσαν στα πεδία των μαχών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Το λάβαρο των Κυπρίων αγωνιστών, βρίσκεται σήμερα, στο πολεμικό μουσείο στην Αθήνα.
(Σαράντα επτά ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τον Αύγουστο του 1974, όταν ξεκίνησε η 2η φάση της τουρκικής εισβολής, με την οποία ολοκληρώθηκε το τεράστιο έγκλημα κατά τού κυπριακού Ελληνισμού, που είχε ξεκινήσει στις 20 Ιουλίου με αποτέλεσμα χιλιάδες Ελληνοκύπριοι να χάσουν τις περιουσίες τους, και εκατοντάδες να αγνοούνται μέχρι σήμερα.)
