«Μετά την επέμβαση, όταν για πρώτη φορά είδα το σώμα μου δίχως μαστούς, ένιωσα όπως τον Φρανκενστάιν. Αυτή ήταν η αρχική μου σκέψη. Είναι πολύ άσχημο το συναίσθημα. Ο σύζυγός μου, μου είπε: «Αγάπη μου δεν βλέπω τίποτα. Παραμένεις ίδια». Είναι ότι πιο σημαντικό για μια γυναίκα εκείνη τη στιγμή», αναφέρει στο philenews η Νικολέττα Παντελίδη για τη δική της μάχη με τον καρκίνο του μαστού, ανήμερα της παγκόσμιας ημέρας για την πρόληψή του.

«Είχα για χρόνια πρόβλημα με τον αριστερό μαστό. Δημιουργούσε καλοήθεις όγκους. Το Μάρτιο του 2019 χρειάστηκε να αφαιρέσω, για τρίτη φορά, ακόμη έναν. Πήγα με την κόρη μου στο εξωτερικό για τις σπουδές της, όμως επιστρέφοντας έπιανα νέα ογκίδια και στους δύο μαστούς. Δεν το αμέλησα. Έκλεισα ραντεβού και η αλήθεια είναι ότι κάτι μου έλεγε μέσα μου πως, τώρα, ήταν διαφορετικά».

Όντως, αναφέρει, στον υπέρηχο φάνηκε κάτι ύποπτο και έγινε βιοψία. «Δυστυχώς, με το αποτέλεσμα μου ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο για κακοήθεια. Δεν το παίρνεις καλά. Νιώθεις φόβο για το τι θα ακολουθήσει. Για το άγνωστο. Όταν σου ανακοινωθεί είσαι σαν χαμένος. Ανησυχούσα για τα παιδιά μου, για την οικογένειά μου. Σκέφτηκα τον πατέρα μου, αφού είχαμε χάσει τη μητέρα μου από καρκίνο. Δεν ήξερα τι να τους πω. Επικράτησε ο φόβος και η ανησυχία».

Πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου, υπογραμμίζει η κ. Παντελίδη. Να σκεφτείς τις επιλογές σου. «Ένιωσα μεγάλη ασφάλεια με την ομάδα των γιατρών που με ανέλαβε. Αποφάνθηκαν ότι έπρεπε να υποβληθώ σε διπλή ριζική μαστεκτομή. Από τη μία διότι υπήρχε η κακοκήθεια, αν και σε αρχικό στάδιο και από την άλλη διότι είχε αλλάξει η ανατομία του μαστού από τα πολλά χειρουργεία και δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την κατάστασή του».

Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα, υπογραμμίζει, να υποβληθεί «σε αμφοτερόπλευρη, όπως τη λένε οι επιστήμονες, ριζική μαστεκτομή. Για τη γυναίκα το στήθος της είναι η θηλυκότητά της. Η σεξουαλικότητά της. Με τον καιρό κατάλαβα αυτό που μου είπε μια καλή φίλη: Η ομορφιά και η σεξουαλικότητα μιας γυναίκας δεν είναι μόνο οι μαστοί της. Είναι η ψυχή της. Αυτό που πηγάζει από μέσα της. Η καρδιά της».

Λόγω και άλλων προβλημάτων υγείας, η κα Παντελίδη ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα μετεγχειρητικά. «Ήταν δύσκολη η διαχείριση του πόνου». Η στήριξη από τους γύρω σου, υπογραμμίζει, είναι πολύ σημαντική. «Έχω εξαιρετικές φιλές. Είχα δίπλα μου τις κόρες μου και ακόμη περισσότερο το σύζυγό μου. Ήταν βράχος».

Λίγο μετά τη διάγνωση αποφάσισε όπως γράψει για την εμπειρία της. «Για εμένα δούλεψε ως ψυχοθεραπεία. Μέσα από τον οδηγό «Όλα για τον καρκίνο του μαστού και την αντιμετώπισή του», μπορώ να είμαι δίπλα σε άλλες ασθενείς και να τις στηρίζω. Αυτό δίνει και σε έμενα δύναμη».

Ο οδηγός διατίθεται δωρεάν και τυπώθηκε σε 4.000 αντίγραφα, τα οποία εξαντλήθηκαν σε τρεις μήνες. Η σκέψη της, σήμερα, να μεταφραστεί και στα αγγλικά, ενώ της ζητήθηκε και από την Ελλάδα.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, έχει αγαπήσει το σώμα της ξανά.