Προέκυψε κι αυτό: Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ζητήσει πίσω 67 από τα 75 εκατ. ευρώ που μας έδωσαν για το έργο στο Βασιλικό. Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε ο Φιλελεύθερος, ο CINEA (European Climate, Infrastructure and Environment Executive Agency) ενημέρωσε τις κυπριακές Αρχές ότι έχει απορρίψει την επιχειρηματολογία της χώρας μας και αποφάσισε να απαιτήσει την επιστροφή €67 εκατομμυρίων.
Η εξέλιξη απλώς επιβεβαιώνει τα χοντρά λάθη που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται γύρω από τον ενεργειακό τομέα, τα οποία κοστίζουν στο κράτος μας και κατ’ επέκταση στον φορολογούμενο, εκατοντάδες εκατ. ευρώ το χρόνο. Όχι βέβαια τυχαία.
Ό,τι γίνεται σε αυτό τον τόπο, δυστυχώς έχει δύο ονόματα: Της ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ και των ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ. Και το Βασιλικό δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από τον κανόνα. Είναι προς το παρόν η τελευταία σελίδα σε μια σειρά από σκάνδαλα που αφορούν στον ενεργειακό τομέα, σε ένα χοντρό ενεργειακό «τετράδιο», στο οποίο καταγράφονται πολλά και διάφορα, όπως:
– Ένα πλοίο αξίας περίπου 250 εκατ. ευρώ, που είναι αγκυροβολημένο κάπου, σε ένα λιμάνι, σε μια χώρα μακρινή. Ένα πλοίο για το οποίο πληρώνουμε καθημερινά €13 χιλ. και είναι αβέβαιο σε πόσο βάθος χρόνου θα αξιοποιηθεί για να αρχίσει να αποσβένεται η επένδυσή του! Σημειώστε δε, ότι το πλοίο, σύμφωνα με ειδικούς, θα μπορούσε να ενοικιαστεί έναντι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ το μήνα και -αν μη τι άλλο- να μην κάθεται αναξιοποίητο. Ούτε αυτό έγινε.
– Το έργο στο βασιλικό έχει κοστίσει μέχρι στιγμής €250 εκατ. και για την ολοκλήρωσή του θα απαιτηθούν τουλάχιστον άλλα €100 εκατ. Δηλαδή ένα κόστος μεγαλύτερο κατά 30% από το προβλεπόμενο!
– Το κυπριακό κράτος βρίσκεται στα δικαστήρια με την κινέζικη εταιρεία που ανέλαβε το έργο στο Βασιλικό. Μέχρι στιγμής έχουν καταβληθεί σε δικηγόρους γύρω στα €10 εκατ. και έπεται συνέχεια, με κίνδυνο η χώρα μας να καταδικαστεί και να αναγκαστεί να καταβάλει αποζημιώσεις δεκάδων εκατ. ευρώ.
– Στην Κύπρο πληρώνουμε το δεύτερο ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη σε σχέση με την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών (στοιχεία ΕΕ για το β’ εξάμηνο 2024). Υπολογίζεται μάλιστα ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού με μαζούτ και πετρέλαιο κοστίζει στον Κύπριο καταναλωτή €1 εκατ. επιπλέον την ημέρα.
– Η χρήση φυσικού αερίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι προς το παρόν ορατή στο άμεσο μέλλον, με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε εκατοντάδες εκατ. ευρώ πρόστιμο σε ρύπους. Σημειώστε ότι από το 2018 μέχρι το 2024 η ΑΗΚ πλήρωσε πρόστιμα για ρύπους ύψους €1,08 δισ. και υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί να καταβάλει άλλα περίπου €100 εκατ. για το 2025. Επομένως, χοντρά χοντρά, μέχρι η ΑΗΚ να αρχίσει να παράγει ηλεκτρισμό με τη χρήση φυσικού αερίου, θα πληρώσει άλλα 300 με 400 εκατ. ευρώ σε ρύπους!
Η μη χρήση φυσικού αερίου από την ΑΗΚ για την παραγωγή ηλεκτρισμού είναι ένα άλλο μεγάλο σκάνδαλο, που έχει εξυπηρετήσει και ωφελήσει για δεκάδες χρόνια πολλά συμφέροντα, δυστυχώς όμως, δεν διερευνήθηκε ποτέ!
– Το ποσό που καταβάλλεται από την ΑΗΚ σε ρύπους μειώθηκε σημαντικά, λόγω της ανάπτυξης οικιακών φωτοβολταϊκών συστημάτων από χιλιάδες νοικοκυριά, τα οποία υποχρεώθηκαν να επενδύσουν συνολικά εκατοντάδες εκατ. ευρώ για να καλύψουν το κενό που άφησε το κράτος.
Σημειώστε ότι όλα αυτά τα εκατ. ευρώ συνάλλαγμα που εξήχθηκε στο εξωτερικό για την εισαγωγή φωτοβολταϊκών συστημάτων θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν το κράτος φρόντιζε -ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ- να παράγει ηλεκτρική ενέργεια με τη χρήση φυσικού αερίου, δηλαδή με χαμηλότερους ρύπους και με πολύ χαμηλότερο κόστος.
Στα πιο πάνω θα μπορούσαν να προστεθούν πολλά άλλα, αλλά θα παραμείνω ως εδώ, με την εξής σημείωση: Όπως και σε όλα τα άλλα σκάνδαλα, έχουμε κι εδώ το θύμα που είναι ο φορολογούμενος και ο πολίτης αυτού του τόπου (και γενικότερα η κοινωνία και οικονομία), δεν έχουμε όμως ενόχους. Ούτε πολιτικούς, ούτε διοικητικούς, ούτε ιδιώτες.
Εξ ου και πριν λήξει ο ντόρος για το ένα σκάνδαλο – φαγοπότι, ξεφυτρώνει ένα καινούριο. Διότι ούτε οι διωκτικές αρχές -ούτε οι διοικητικές, ούτε και οι φορολογικές- δεν θέλησαν ή δεν κατάφεραν (μάλλον το πρώτο) να διερευνήσουν και να τιμωρήσουν διοικητικά ή να προσάξουν ενώπιον της δικαιοσύνης τους ενόχους, που πολλοί τους φωτογραφίζουν, πολλοί τους ξέρουν, πλην όμως τίποτα δεν γίνεται. Δυστυχώς…
* Δημοσιογράφος
