Αν είσαι φτωχός μετανάστης ή ιθαγενής με περιορισμένα εισοδήματα ή αν είσαι άτομο με αναπηρίες, είναι πιθανό να βιώσεις διακρίσεις ή ρατσισμό στην αναζήτηση στέγης ή ακόμη και αν χρειαστεί να αποταθείς για εξυπηρέτηση στη δημόσια υπηρεσία.

Έκθεση που δημοσίευσε χθες η Eurostat αποκαλύπτει τις δυσκολίες που υπάρχουν για ειδικές κατηγορίες ατόμων, ακόμη και όταν θέλουν να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα.

Ως γενική εικόνα, τα συμπεράσματα της ΕΕ μέσα από την στατιστική της υπηρεσία για το 2024 είναι:

– Το 5,9% των ατόμων ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφεραν ότι ένιωσαν διακρίσεις κατά την αναζήτηση στέγης. Το ποσοστό ήταν υψηλότερο μεταξύ των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, φτάνοντας το 10,1%, σε σύγκριση με 4,7% για όσους δεν διατρέχουν κάποιο κίνδυνο.

– Το 4,1% των ατόμων χωρίς αναπηρίες (περιορισμοί στις δραστηριότητες) έχουν νιώσει διακρίσεις κατά την επαφή τους με τις δημόσιες υπηρεσίες. Για τα άτομα με αναπηρία, το ποσοστό ήταν υπερδιπλάσιο -9,3%.

– Τα άτομα που γεννήθηκαν στο εξωτερικό ήταν σχεδόν 3 φορές πιο πιθανό να αισθάνονται διακρίσεις σε δημόσιους χώρους (7,7%), σε σχέση με τους γηγενείς (2,7%).

Χαμηλό ποσοστό στην Κύπρο

Σε ποιο βαθμό όμως υπάρχουν στη δημόσια υπηρεσία ή σε άλλες διοικητικές υπηρεσίες της Κύπρου ρατσιστική διάθεση; Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που διενήργησε η Eurostat, το ποσοστό των αυτοαντιληπτών διακρίσεων κατά την επαφή με τις δημόσιες υπηρεσίες ήταν υψηλότερο στην Εσθονία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Στην Κύπρο το ποσοστό είναι πολύ χαμηλό, στο 2,8%, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη ήταν στο 5,2% των ατόμων που ερωτήθηκαν.

Η αυτοαντίληψη διακρίσεων, όπως σημειώνει η Eurostat, ήταν υψηλότερη στην Εσθονία (10,1%), ακολουθούμενη από την Ολλανδία (8,2%), τη Γερμανία (7,9%), την Αυστρία (7,8%) και την Ισπανία (7,7%).

Αντίθετα, η Ιταλία (1,5%), η Κροατία (1,9%) και η Ουγγαρία (2,2%) κατέγραψαν σχετικά χαμηλά επίπεδα αυτοαντίληψης διακρίσεων.

H Εurostat διευκρινίζει ότι η κατηγορία «αυτοαντιληπτές διακρίσεις» καλύπτει πληροφορίες σχετικά με το εάν ο ερωτώμενος ένιωσε να υφίσταται διακρίσεις οποιαδήποτε στιγμή τους τελευταίους 12 μήνες (έστω και μία φορά) όταν ήρθε σε επαφή με διοικητικά γραφεία ή δημόσιες υπηρεσίες (συμπεριλαμβανομένων των κέντρων απασχόλησης, των υπηρεσιών υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών), εάν ένιωσε διακρίσεις στην εκπαίδευση και αν ένιωσε να υφίσταται διακρίσεις σε δημόσιους χώρους (καταστήματα, καφετέριες, εστιατόρια, εγκαταστάσεις αναψυχής κ.λπ.).

Στην έκθεση εξηγείται ότι η αυτοαντίληψη για διακρίσεις σε δημόσιους χώρους ήταν 2,9 φορές υψηλότερη για τους ανθρώπους που γεννήθηκαν στο εξωτερικό, σε σύγκριση με τους γηγενείς στην ΕΕ (7,7%).

Στην Κροατία, τα ποσοστά αυτοαντίληψης διακρίσεων ήταν παρόμοια μεταξύ των 2 ομάδων, με 0,7% για τους γηγενείς και 0,8% για όσους γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Αντίθετα, η Ολλανδία παρουσίασε έντονη ανισότητα, με το 5,5% των γηγενών να αναφέρουν αυτοδιάκριση όταν έρχονται σε επαφή με δημόσιες υπηρεσίες, σε σύγκριση με 18,0% για τα άτομα που γεννήθηκαν στο εξωτερικό.

Τα μεγαλύτερα κενά στις αυτοαντιληπτές διακρίσεις μεταξύ γηγενών και ατόμων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό παρατηρήθηκαν στην Πολωνία, την Πορτογαλία, την Τσεχία και την Ιταλία.

Στην Κύπρο, το 2,7% όσων γεννήθηκαν στο εξωτερικό αναφέρουν αντίληψη διάκρισης όταν έρχονται σε επαφή με τη δημόσια υπηρεσία, σε σχέση με 0,6% για άτομα που γεννήθηκαν εντός της χώρας. Στην Ελλάδα, το 3,7% όσων γεννήθηκαν στο εξωτερικό αναφέρουν αυτοδιάκριση όταν έρχονται σε επαφή με τη δημόσια υπηρεσία σε σχέση με 1,6% για άτομα που γεννήθηκαν εντός.