«Καλύτερα ασυμβίβαστη παρά συμβιβασμένη» έγραφε πριν από ένα ακριβώς χρόνο στα social media η Αίμιλυ Γιολίτη, λίγο μετά που παραιτήθηκε από την προεδρία της Αρχής Ηλεκτρισμού σαν αποτέλεσμα κωλύματος που εντόπισε η Επιτροπή Διερεύνησης Ασυμβίβαστου. Ήταν ομολογουμένως μια αυτοσαρκαστική αντίδραση με αρκετή δόση χιούμορ. Ήταν, επίσης, μια μορφή διαμαρτυρίας έναντι όσων την κατηγορούν ότι οι κατά καιρούς διορισμοί της δεν οφείλονται στην αξία της, αλλά στις φιλικές σχέσεις που διατηρεί με την προεδρική οικογένεια. 
Από την ώρα που ανακοινώθηκε η επιλογή της από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το αξίωμα του υπουργού Δικαιοσύνης, το διαδίκτυο άρχισε να κατακλύζεται από βιντεάκια που τη δείχνουν να χορεύει, να ποζάρει και να διασκεδάζει. Πολλά δε από τα σχόλια ήταν από απαράδεκτα μέχρι και χυδαία. Την ίδια ώρα αρκετοί δημοσιογράφοι έσπευσαν να αναδείξουν το όντως πολύ πλούσιο βιογραφικό της και να τονίσουν ότι και μόνον γι᾽ αυτό δικαιωματικά έχει μια θέση στο κυβερνητικό σχήμα. Αυτό εν μέρει είναι σωστό, αλλά το βιογραφικό από μόνο του δεν είναι προϋπόθεση, ούτε βεβαίως και τεκμήριο πρόβλεψης για μια επιτυχημένη υπουργική θητεία. Είναι πολλά τα παραδείγματα ανδρών και γυναικών με εξίσου πλούσιο βιογραφικό, ίσως και πλουσιότερο, που ήταν από τους χειρότερους που πέρασαν από δημόσιο αξίωμα. Θυμίζουμε επίσης, ότι υπήρξαν άκρως επιτυχημένοι υπουργοί χωρίς να διαθέτουν ακαδημαϊκά προσόντα. 
Η περίπτωση της κυρίας Γιολίτη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί τα media αρέσκονται να ασχολούνται με την προσωπική της ζωή, τα ταξίδια της, τις εξόδους της, το ντύσιμό της, την παρέα της, όλα εκείνα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλο παρά την ίδια και τους δικούς της ανθρώπους. 
Από σήμερα η κυρία Γιολίτη είναι υπουργός. Την συγχαίρουμε και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία. Στο χέρι της είναι να αποδείξει ότι είναι εκεί με την αξία της. Από την ίδια εξαρτάται επίσης το πώς θα της συμπεριφερθούν τα media. Εάν θέλει να σέβονται την προσωπική της ζωή, έχει τον τρόπο να το επιβάλει. Εάν θέλει να προστατεύσει κάποια πράγματα που δεν είναι για ευρεία κατανάλωση, επίσης μπορεί να το επιτύχει. 
Ως πολίτης και ως άτομο η Αίμιλυ Γιολίτη, όπως και ο καθένας από εμάς, έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Από τη στιγμή όμως που αναλαμβάνει δημόσιο αξίωμα παύει να έχει αυτή την πολυτέλεια και είναι υπόλογη ακόμη και για πολύ προσωπικές επιλογές, τις οποίες καλύτερα να κρατήσει μακριά από τον κόσμο των social media. Το υπουργιλίκι απαιτεί συμβιβασμούς, σκληρή δουλειά και σεμνότητα. Η νέα υπουργός έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επιβεβαιώσει όσους πιστεύουν στην αξία της και να κλείσει τα στόματα όσων λένε ακριβώς το αντίθετο. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.