Ό,τι και να λέει ο Ουμπέρτο Έκο, υπάρχουν νέα τον Αύγουστο! Ο πλανήτης είναι σε αναταραχή, η μυωπική πολιτική της Δύσης, η ρωσική ανασύνταξη και η κινεζική εγρήγορση τον απειλούν ακόμη και με πυρηνικό ολοκαύτωμα. Ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζεται επειδή υπάρχουν χρήσιμοι ηλίθιοι στην Ευρώπη και οι Αμερικανοί καταναλώνουν τις ψευδαισθήσεις του Τραμπ, ενός Προέδρου που οδηγεί τις ΗΠΑ σε αδιέξοδα στο διεθνές επίπεδο και σε διχασμό στο εσωτερικό. Και στα δικά μας με μια Τουρκία που δραστηριοποιείται στη διεθνή σκακιέρα και διεκδικεί ρόλο δίπλα στους μεγάλους και με μια Ελλάδα που ζει στο δικό της κόσμο, να αναλίσκεται στην αντιμετώπιση των σκανδάλων, βουτηγμένη στη διαφθορά. Η κατανάλωση ψευδαισθήσεων, η μετατροπή της χώρας σε προκεχωρημένο αμερικανικό και ισραηλινό φυλάκιο, χωρίς μια δική της ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που να εξυπηρετεί τα εθνικά της συμφέροντα, γιγάντωσε ακόμη περισσότερο τον τουρκικό επεκτατισμό.

Η Τουρκία διευρύνει την επιρροή της στην περιοχή, επαναπροσδιορίζοντας τη ζώνη των συμφερόντων της, όπως αυτή τα εννοεί, με καλές σχέσεις τόσο με την Ουάσιγκτον όσο και με τη Μόσχα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ενισχύει βεβαίως τη θέση της, αφού καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα στο Κίεβο και τη Μόσχα, αποκομίζοντας μεγάλα οικονομικά οφέλη.

Αύγουστος μήνας και πριν 51 χρόνια το αθηναϊκό κράτος, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενον-Εγγλέζων, Αμερικανών και ΝΑΤΟ- διακήρυξε στεντορεία τη φωνή δια στόματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, ότι η Κύπρος «κείται μακράν»! Και ανενόχλητος ο Αττίλας προήλασε, σφάζοντας και βιάζοντας σώματα και ψυχές. Και οι αρχηγοί του στρατού, αεροπορίας και ναυτικού, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ-Γρηγόριος Μπονάνος- συμμέτοχοι με τον Γκιζίκη και τον Ιωαννίδη στην οργάνωση του πραξικοπήματος, αρνήθηκαν να πολεμήσουν και να υπερασπιστούν την Κύπρο και την τιμή της Ελλάδας. Για το πραξικόπημα βεβαίως η Κύπρος δεν έκειτο μακράν. Ποτέ στην ελληνική ιστορία Έλληνες αξιωματικοί δεν συμπεριφέρθηκαν τόσο θρασύδειλα. Και ποτέ Έλληνες αξιωματικοί δεν συμφώνησαν να παραχωρήσουν εθνικό έδαφος στην Τουρκία. Διότι αυτό έγινε με την πρώτη τουρκική εισβολή. Είχαν συμφωνήσει να δώσουν έδαφος στην Τουρκία, ανεξάρτητα αν η Τουρκία δεν τήρησε τη συμφωνία και προχώρησε με τη δεύτερη εισβολή στην κατοχή σχεδόν του 40% του κυπριακού εδάφους.

Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, 6 Αυγούστου, είναι η επέτειος της κατάληψης της Λαπήθου και του Καραβά,ενώ υποτίθεται υπήρχε εκεχειρία μετά την κατάληψη της Κερύνειας. Κανείς δεν μιλά για τις καταλήψεις αυτές, το Κυπριακό «αμμοχωστοποιήθηκε» από χρόνια. Όπως σιωπούσαν και τότε για την προέλαση του τουρκικού στρατού οι Καραμανλής, Αβέρωφ, Μπονάνος, Αραπάκης, Γκιζίκης και λοιποί επίορκοι έλληνες αξιωματικοί, οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες σιωπούν για την Κερύνεια , τον Καραβά, την Λάπηθο.

Η προέλαση του τουρκικού στρατού, εν πλήρει εκεχειρία, αλλά και αργότερα με τη δεύτερη εισβολή, έγινε με την ανοχή της Αθήνας. Αν ο Καραμανλής απειλούσε απλώς με πόλεμο, οι Αμερικανοί θα εμπόδιζαν τη δεύτερη εισβολή. Δεν θα γινόταν καν ελληνοτουρκικός πόλεμος. Οι Αμερικανοί ήθελαν να περισώσουν την νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Και το πέτυχαν αυτό σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, δίνοντας κάθε βοήθεια και το πράσινο φως στην Άγκυρα να ολοκληρώσει τα σχέδια της για την εδραίωση της κατοχής της Κύπρου.

Τη στιγμή εκείνη η Ελλάδα είχε υπεροπλία και θα μπορούσε να ανατρέψει τα τουρκικά σχέδια. Το γνώριζαν οι Αμερικανοί, το γνώριζε το ΝΑΤΟ, το γνώριζαν οι Εγγλέζοι. Το γνώριζαν και οι επίορκοι Έλληνες αξιωματικοί που αντί να πολεμήσουν για τη σωτηρία της Κύπρου, προτίμησαν να εξυπηρετήσουν τα ΝΑΤΟϊκά και αμερικανικά συμφέροντα. Η Μεταπολίτευση στην Ελλάδα έγινε με τη θυσία της Κύπρου.

Οι επιλογές που έχουμε σήμερα δεν είναι πολλές. Είτε θα συρθούμε υπό την τουρκική πίεση και απειλή σε διαπραγματεύσεις με όρους παράδοσης-και εννοώ Ελλάδα και Κύπρος- είτε θα αντισταθούμε με μια αποτρεπτική ισχύ και μια ανεξάρτητη διπλωματία που θα υπολογίζει η Άγκυρα. Καλλιεργείται από διάφορες πλευρές μιας μορφής ηττοπάθεια και διαχέεται η τουρκική προπαγάνδα ότι μας είναι αδύνατον να αντισταθούμε. Ο στόχος είναι καθαρός: Να αποδεχτούμε αμαχητί την τουρκική προτεκτοροποίηση στα πλαίσια της οραματιζόμενης από τον Ερντογάν «Νέας Οθωμανίας», ενός νέο-οθωμανικού ιμπέριουμ. Όμως- και το έχω ξαναγράψει από αυτή τη στήλη- η Τουρκία δεν είναι αήττητη. Αντιμετωπίζει πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα, έχει προβλήματα εντός και εκτός της επικράτειας της, η οικονομία της έχει πολλαπλές διαρθρωτικές αδυναμίες, αντιμετωπίζει εν μέρει εχθρικό περιβάλλον στην ίδια την Μέση Ανατολή, ιδίως στον αραβικό κόσμο, και οι συμμαχίες της δεν είναι και τόσο σταθερές. Ο ίδιος ο Ερντογάν τολμά εκεί που δεν βρίσκει αντίσταση. Εκεί που θα συναντήσει αντίσταση θα αναδιπλωθεί. Διότι γνωρίζει ότι αν δεν του βγει, θα φάει το κεφάλι του. Είναι πολλοί αυτοί που τον περιμένουν στην γωνιά και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας.

Περιμένουν το πρώτο παραπάτημα του. Η Τουρκία κερδίζει χωρίς πόλεμο λόγω της ελληνικής ηττοπάθειας. Δεν θα τολμήσει ένα πόλεμο που δεν γνωρίζει το αποτέλεσμα και τις συνέπειες του.

Βεβαίως ο στόχος δεν είναι ο πόλεμος. Μόνον ανόητοι μπορεί να είναι υπέρ του πολέμου Ο στόχος είναι να υποχρεωθεί η Τουρκία σε αναδίπλωση. Και οι όποιες διαφορές να επιλυθούν ειρηνικά με διαπραγματεύσεις και στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει Αιγαίο και Κύπρος να αντιμετωπιστούν από το αθηναϊκό κέντρο ως ενιαίος αμυντικός χώρος. Όλοι οι σοβαροί στρατηγικοί αναλυτές προειδοποιούν ότι αν η Κύπρος αφεθεί εύκολη λεία στην τουρκική επιβουλή, το Αιγαίο θα έχει την ίδια μοίρα. Η απώλεια δε της Κύπρου θα είναι η δεύτερη Μικρασιατική Καταστροφή. Προπάντων που δεν θα είναι η μόνη ελληνική απώλεια. Θα ακολουθήσουν και άλλες.
Με αυτά λοιπόν και με άλλα, ο Αύγουστος έχει νέα… Και στη γειτονιά μας με τους Τούρκους να προελαύνουν και με άλλα σοβαρά που συμβαίνουν στο παγκόσμιο χωριό από την Ουκρανία ως τη Γάζα.

Αν στην Ουκρανία ο Τράμπ προσπαθεί να τα βρει με τον Πούτιν, στη Γάζα θα συνεχίσει να στηρίζει τη γενοκτονία του Νετανιάχου. Μακροπρόθεσμα, όμως, το Ισραήλ δεν πρόκειται να κερδίσει τον πόλεμο. Δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.
Αύγουστος λοιπόν και απ΄ όλα έχει το πανέρι που έλεγε και το παλιό λαϊκό άσμα… Μάλλον η ικανότητα αξιολόγησης λείπει, να ξεχωρίσουμε το μείζον από το έλασσον. Και το μείζον είναι η επιβίωση μας στη γωνιά αυτή της Ανατολικής Μεσογείου.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Στην Κύπρο έχουμε καμιά δεκαριά πανεπιστήμια και εκατοντάδες επιστήμονες που διαπρέπουν ανα την υφήλιο αλλά και στον τόπο μας. Και όμως ο Προεδρος κάλεσε Αμερικανούς επιστήμονες να μας διαφωτίσουν για τις πυργαγιές. Μετά την FBI που κάλεσε για να μας βοηθήσει να διώξουμε τους Ρώσους επενδυτές, μετά τους Αμερικανούς στρατιωτικούς που κάλεσε να αποφασίσουν για την αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης “Ανδρέας Παπανδρέου”, εντάξει το συνειδητοποιήσαμε ότι είμαστε αποικία… Η απορία είναι γιατί δεν κάλεσε ειδικούς από το Ισραήλ! Ή έστω από την ΕΕ, τη μεγάλη μας οικογένεια.

Αυτή η ιστορία με ειδικούς από το εξωτερικό, συνεχίζεται για χρόνια. Έρχονται και μας λένε΄τα αυτονόητα, αυτά που βλέπει και η Μαρικού από τα Λεύκαρα, αλλά αγνοούμε επιδεικτικτικά τις εκθέσεις τους, όπως αγνοούμε και τις εξεταστικές επιτροπές.

Η διαφθορά και το πελατειακό κράτος βγαίνουν πάντα νικητές!

*Πανεπιστημιακός,συγγραφέας stephanos.constantinides@gmail