Είναι (και) ένδειξη προβληματικής κοινωνίας η ηρωοποίηση του Τσάρλι Κερκ, που δολοφονήθηκε στη Γιούτα πριν μερικές μέρες. Όχι η καταδίκη της δολοφονίας, ασφαλώς, αλλά η ιδεολογικοποίηση του θανάτου, σάμπως και συζητούμε για κάποιον αγωνιστή της ελευθερίας, που εκτελέστηκε από στρατό και όχι από την αμερικανική ψύχωση -ένθεν και ένθεν. Σε Κύπρο, Ελλάδα και Ευρώπη, ξεκίνησε ακαριαία η εκστρατεία ηρωοποίησης, ενός πολιτικού ακτιβιστή που ζητούσε αίμα και βία, προωθώντας fake news, διχαστική ρητορική και θεωρίες συνωμοσίας για τις δημοκρατικές διαδικασίες, τα εμβόλια, το Ισλάμ, τις γυναίκες, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν είναι παράξενο που ταυτίζονται πολλοί με τον Κερκ, ζώντας στην ψευδαίσθηση ενός «ιερού πολέμου» που μπορεί να συνδέσει τον πατριωτισμό της Λευκωσίας και της Ουάσινγκτον. Αλλά είναι τραγικό, δίχως να υπάρχει ελαφρυντικό στη δολοφονία. Είναι τραγικό και δείγμα παρακμής, που αντί να βρίσκουμε απαντήσεις στις αρχές και τις αξίες του ελληνικού μας τρόπου, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της χειραφέτησης, να τις αναζητούμε σε διχαστικές μορφές, όπως αυτήν του Αμερικάνου Τσάρλι Κερκ ή, χειρότερα, σε κάποιου Εγγλέζου τικτόκερ που κατέβασε εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους του Λονδίνου για να… ενώσει το βασίλειο. Τι σχέση μπορεί να έχει ο κόσμος μας, με αυτούς τους βαρβάρους;
ΑΛ.ΜΙΧ.
